Inhoudsopgave
Vraag: afstamming mens van de aap?
Al langere tijd verdiep ik me in de materie rondom schepping versus evolutie. Ik heb een vraag betreffende gemeenschappelijke afstamming mens van de aap. Er is bij mensen wetenschappelijk vastgesteld dat alle vrouwen verwant zijn aan één voorouder; de mitochondriale Eva. Idem alle mannen van één stamvader. Dat zou dan toch ook mogelijk moeten zijn, om op dezelfde wijze via het erfelijk materiaal een stap verder terug te gaan naar de gemeenschappelijke voorouder van zowel de mens als de aap? Is hier door de darwinisten onderzoek naar gedaan?
Antwoord:
Goede zaak om je te verdiepen in de strijd (want dat is het, zowel maatschappelijk, intellectueel en geestelijk) schepping versus evolutie. Immers, als we evolutie accepteren, dan krijgt God plots een ander karakter en is Zijn geopenbaarde Woord aan ons niet meer betrouwbaar. En, als er nare dingen gezegd worden van dierbaren van je, dan wil je dat toch ook weerleggen? Wat fijn. Er is veel om te delen. Je vraagt in deze mail naar de vermeende gemeenschappelijke afstamming mens en aap. Er is bij mensen wetenschappelijk vastgesteld dat alle vrouwen verwant zijn aan één voorouder; de mitochondriale Eva. Idem alle mannen van één stamvader; de y chromosomale Adam. Y chromosoom; paar miljoen letters lang, en steeds overgegeven van vader op zoon, op zoon, op zoon enz. Maar die overdracht gaat niet perfect. Dit vanwege de zondeval zeggen wij als christenen. Er treden kopieerfoutjes op, de zogenaamde mutaties. En deze bouwen dan door de generaties op.
Dat spoor is in traceerbaar DNA terug te volgen.
Niet naar een chimpansee, maar naar de zogenaamde ‘Y-chromosomale Adam’, die niet verder terug geleefd kan hebben dan een paar duizend jaar terug.
De vrouwelijke lijn is via de overdracht van specifiek DNA in de mitochondriën te volgen. En ook deze lijn eindigt in de zogenaamde ‘Mitochondriale Eva’, één enkele vrouw die – net als Adam – ook slechts enkele 1000-den jaren geleefd kan hebben. Dat ‘kan’ schrijf ik vet omdat de mutatiesnelheid, dus het opbouwen van de kopieerfoutjes in het DNA te groot is om langere tijd dan die paar 1000 jaar, te kunnen blijven bestaan. Is de tijd langer, dan wordt het aantal beschadigingen in het DNA zo groot, dat de mens ophoudt te bestaan. We zijn dan genetisch niet meer levensvatbaar. Dus zowel via man als vrouw wordt de verwachting vanuit een Bijbels kader bevestigd. Het is precies wat je verwacht als je vanuit een Bijbels tijdframe je DNA-studie start.
Maar evolutionisten willen een ander frame. Vanuit de evolutietheorie worden deze paar 1000 jaar (die binnen het Bijbels tijdskader passen) ronduit krampachtig opgerekt tot de ijstijdperioden in hun systeem. Honderdduizend jaar is dan niks.
African bottleneck
De ‘African bottleneck’ wordt aangevoerd ter verklaring dat het maar één man en één vrouw betreft. Lang voor de IJstijd (die dan zo’n 2,5 miljoen jaar geleden startte en 10.000 jaar geleden afliep) moeten dan de eerste mensachtigen die vanuit Afrika naar Europa trokken door een of andere bottleneck gegaan zijn. Een epidemie, een enorme ramp zoals de explosie van de Toba op Sumatra die het klimaat drastisch veranderde, of een tsunami die hun kolonisten groep van het strand afspoelde waarbij slechts enkelen overleefden, enz. Daaruit zijn dan hun ‘Adam en Eva’ ontstaan.
Evolutionistische tijdschaal
Hun evolutionistische tijdschaal wordt aangenomen vanuit allerlei andere wetenschapsdisciplines, die onderling aan elkaar geknoopt worden via het geloof in het evolutieverhaal. Zo pogen ze ook de mutatiesnelheid omlaag te brengen (ze gaat dus veel te snel om soorten miljoenen jaren te kunnen laten bestaan), door bv aan te nemen dat de eerste mensen lang geleden in de ijstijd in Amerika kwamen, en nu de hedendaags waar te nemen mutaties in het menselijk genoom van Amerikanen over die tienduizenden jaren uit te smeren. Maar het is simpelweg waar: er is geen bewijs voor deze lange perioden. Het is en blijft een constructie vanuit meerdere deelgebieden. Bovendien is er een alternatieve benadering, die uit het creationisme.
Verdunnen
Merk dus op dat het genoom zelf als duidelijke boodschap afgeeft: ik stam af van Adam en Eva, enkele duizenden jaren geleden, en dat evolutionisten er van alles bij slepen om deze boodschap zodanig te ‘verdunnen’ zodat deze bij hun geloof past. Ook velen die zich christen noemen accepteren dit evolutiegeloof en door die bril lezen ze vervolgens de Bijbel en bezien ze de wereld.
Waarom wordt het evolutieverhaal geloofd?
Maar niemand van hen vroeg zich ooit af, als ik geloof in Adam en Eva en wat de Bijbel over hen zegt, wat zou ik dan in de werkelijkheid om me heen verwachten te zien? Nee, ze gaan bij voorbaat al uit van het evolutieverhaal. Het is een keus. Waarom? Waarschijnlijk om aanzien te verwerven binnen de groep waarin ze verkeren. Want het is waar: uitkomen voor je geloof in het Bijbelse verslag van de werkelijkheid, stelt je op achterstand. Je hoort dan eigenlijk in de bekrompen Middeleeuwen thuis ofzo. Als wetenschapper kun je het dan helemaal vergeten. Zo is het ook met je geloof in het Bijbelse verslag.
Een stap verder onderzoeken
Jij vraagt je af of het dan toch ook mogelijk zou moeten zijn, om op dezelfde wijze via het erfelijk materiaal een stap verder terug te gaan naar de gemeenschappelijke voorouder van zowel de mens als de aap. En of hiernaar door de darwinisten onderzoek naar is gedaan. Jazeker doen ze hier onderzoek naar! En al heel lang. En het antwoord is nog steeds: nee, er is geen bewijs dat mens en aap een gezamenlijke afstamming delen. Om hun sterkste argumenten te weerleggen raad ik je sterk aan om het onlangs uitgegeven boek Terug naar de Oorsprong van bioloog en geneticus Peter Borger te lezen. Je kunt het in onze webwinkel kopen. Een prachtig boek waarop evolutionisten hun tanden stukbijten.

Ook spreekt hij hierover in de Logos livestream van 3 mei 2022.
Bijbelvast magazine
Wilt u regelmatig (1x per 3/4 maanden) Bijbelvaste informatie op een presenteerblaadje ontvangen?
Meld u aan voor ons gratis magazine óf lees ze online.
Tag: afstamming mens van de aap