Wim De Jong
Dr. Ir. W.M. de Jong studeerde toegepaste Wiskunde aan de TU-Delft (1980) en promoveerde aan de Rijks Universiteit Groningen (1994) op een, op praktijkervaring reflecterend, proefschrift over het management van informatisering. Sinds 1999 werkt hij als onderzoeker en adviseur van verandering en innovatie bij INI-Research, respectievelijk INI-Consult. Hij is initiator van de Evoskepsis Association, een werkverband van kritische wetenschappers en praktijkmensen die skeptisch zijn over de empirische onderbouwing van de evolutietheorie. In 2011 publiceerde hij met dr. ir. H. Degens in het peer-reviewed Open Evolution Journal, het artikel The Evolutionary Dynamics of Digital and Nucleotide Codes: A Mutation Protection perspective.
Het echte conflict speelt zich af tussen wetenschap en naturalisme

Het echte conflict speelt zich af tussen wetenschap en naturalisme

In zijn laatste, prikkelde boek over geloof en wetenschap betoogt filosoof Alvin Plantinga dat er tussen het christelijk geloof en de wetenschap geen diepgaande conflicten zijn, maar wél tussen het naturalisme en de wetenschap. Volgens Plantinga kan wie het naturalisme omarmt niet meer vertrouwen op de wetenschap. Hoewel Plantinga’s stelling door naturalisten en darwinisten met een standaard redenering weerlegd kan worden, heeft Plantinga gelijk dat naturalisme en wetenschap in conflict met elkaar zijn.

Geldt de tweede hoofdwet van de Thermodynamica alleen voor gesloten systemen?

Geldt de tweede hoofdwet van de Thermodynamica alleen voor gesloten systemen?

Een veel gebruikte verdediging tegen kritiek dat de evolutietheorie in tegenspraak is met de tweede hoofdwet van de Thermodynamica, is tegen te werpen dat de tweede hoofdwet alleen geldt voor gesloten systemen; niet voor open systemen, zoals de aarde. Deze bewering is onjuist. De tweede hoofdwet geldt ook voor open systemen, indien de som van de energiestromen die hun systeemgrens passeren nul is. Het kan worden bewezen dat de aarde, na het verwijderen van de levende natuur, zo’n open systeem is.

Tien misverstanden over hoe het DNA verandert

Tien misverstanden over hoe het DNA verandert

In 2015 is de Nobelprijs voor Chemie toegekend aan de ontdekkers van de mechanismen voor mutatiebescherming en mutatiereparatie, die aanwezig zijn in elke cel. Naar aanleiding van de toekenning van deze prijs, is in de media (o.a. het RD en ND) en op internetfora (o.a. SKEPP.be) discussie ontstaan over de vraag “Kunnen mutaties zorgen voor mutatiebescherming?” en ook over de vraag “Maakt de mutatiebescherming de evolutietheorie onklaar?” In deze discussies komen een groot aantal misverstanden aan het licht over hoe het DNA verandert.

De motor doet het niet!

De motor doet het niet!

Bijna iedereen weet dat de levende natuur het resultaat is van een langdurig, stapsgewijs proces van mutatie en selectie. Wat nog weinig bekend is, is dat het proces van mutatie en selectie in elke cel krachtig bestreden wordt door verschillende onderhoudsdiensten.