Bedwantsen zijn insecten die zich voeden met het bloed van warmbloedigen. Volgens evolutionisten vormen ze een modelsoort om Darwinistische evolutie aan te tonen. Maar wat blijkt? Van een opwaartse evolutie is geen sprake. De bedwantsen specialiseren zich alleen maar.
Bedwantsen zijn vleugelloze insecten die zich tegoed kunnen doen aan je bloed terwijl je slaapt. Al sinds de oudheid hebben mensen er alles aan
gedaan om van dit ongedierte af te komen. De genetische analyse van de bedwants lijkt aan te geven dat deze parasieten zich eerst tegoed deden aan het bloed van vleermuizen.
Bedwantsen van de soort Cimex lectularius worden zowel in huizen als bij vleermuizen aangetroffen. Opvallend is dat deze twee groepen bedwantsen over het algemeen niet met elkaar paren. Dit kan leiden tot soortvorming: het idee is dat de bedwantsen bij vleermuizen over een poosje niet meer kunnen paren met de bedwantsen bij mensen. En dat wordt aangehaald als een voorbeeld van evolutie. Maar wat gebeurt er eigenlijk? Hier is sprake van het optreden van variatie binnen het basistype. De bedwantsen verliezen genetisch materiaal en gaan zich specialiseren richting vleermuizenbloed of richting mensenbloed. Bedwantsen zijn dus geen model voor opwaartse evolutie, maar laten juist degeneratie zien. En dat past binnen het Bijbelse model van rijk geschapen basistypes die door de tijd heen informatie verliezen in een wereld waar afbraak de regel is.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Heugten, G.J.H.A., 2015, Bedwansen evolueren tot… bedwansen. Aantoonbare veranderingen zijn specialisaties binnen de soort, Weet 31: 10.
