Christelijke Apologeten niet te spreken over Manifest Theoloog des Vaderlands

by Deo Volente | dec 21, 2016 | Apologetiek, Onderwijs

“Uw oproep tot zelfkritiek is niet nieuw. Al ruim 200 jaar wordt hier – met wisselend succes – hard aan gewerkt, terwijl sommige culturen nog te vaak genocides en slavernij te ontkennen. U pleit voor nog meer kritiekloosheid naar buiten toe, omwille van weer eens een rondje zelfonderzoek. Wij vinden de disbalans in dit voornemen zorgelijk.”

Dit is een antwoord op het manifest van Janneke Stegeman en Alain Verheij, theologen.¹

1

Zij stellen dat het christendom altijd buiten schot blijft in het hedendaagse debat over geloof. Dit doen ze in een manifest dat deels reageert op christenen die klaagden dat Jeroen Pauw zo vaak op het christendom schiet. Onlangs ging een Nederlandse YouTube video viral over de hele wereld, waarin de Bijbel compleet werd afgebrand. Het lijkt onmogelijk dat beide theologen dit item hebben gemist. Dan is er nog het in 2015 verschenen boek van Dimitri Verhulst waarin hij de Bijbel door middel van bijzonder acrobatische exegese neerzet als gruwelijk en barbaars. Een boek dat hij overigens bij Pauw heeft verdedigd. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de legio aanvallen op- en verdachtmakingen van christenen middels kritiek op de Bijbel. En dan hebben we het nog niet eens over de vele Islamitische websites die het Christendom en het Westen bekritiseren, wat één van de belangrijkste invalshoeken is van Islamitische evangelisatie. Dat de Islam vaker op de pijnbank wordt gelegd heeft natuurlijk te maken met de vele terreurdaden, die vragen oproepen. Deze ontbreken aan christelijke kant, waardoor de relevantie van kritiek op het christendom wegvalt. Wij merken daarom juist op dat het Christendom te vaak bij discussies over geloof wordt gesleurd wanneer men kritiek op de islam wil afzwakken of afbuigen naar alle religies. Dat terwijl de feiten er niet om liegen: volgens twee toonaangevende oorlogsencyclopedieën betrof 60 procent van alle religieuze oorlogen de Islam, terwijl de overige religies de resterende 40 procent delen.²

2

Men stelt in het manifest dat een gesprek over geloof bij Pauw eindigde in een gezamenlijke aanval (ja, dat woord is echt gebruikt) van christenen en seculieren op een moedige moslima. We vragen ons ten eerste af waarom kritiek gezien wordt als een aanval. Ten tweede begrijpen wij niet waarom deze kritiek oneerlijk zou zijn geweest aangezien het over de religie ging en niet de mensen. Hadden de christenen hun mening moeten binnenhouden? Wat verplichtte hen tot solidariteit richting de Islam? Was de moslima moedig omdat ze daar alleen zat? Was de moslima moedig omdat ze de waarheid sprak? En zo ja, hoe weet u dat ze de waarheid sprak?

Wij willen beide theologen dan ook graag uitnodigen voor een gesprek hierover met onze huistheoloog “der apologetiek” die tevens islamoloog is. Men lijkt namelijk te denken dat wat voor de ene religie opgaat, ook voor de ander geldt op basis van sociale manifestatie. Daarnaast is men kennelijk van mening dat wat zelfverklaarde christenen ooit deden ons tot zelfkritiek moet brengen, terwijl dat wat moslims ooit deden niet automatisch iets met de islam te maken heeft. Hoewel wij dat laatste beamen, vinden we dat het eerste een generalisering betreft die academici onwaardig is. Ook wanneer dit wordt gedaan onder het mom van het voorhouden van een spiegel.

3

De theologen, die zeggen te houden van het Christendom, suggereren dat Christelijk antisemitisme al begint in het Nieuwe Testament. Dit is een bedenkelijke claim die getuigt van gericht zoeken in subjectieve bronnen. Immers, op eigen houtje zou geen mens antisemitisme per toeval kunnen aantreffen in het joodse werk. Dat sommige christenen in het verleden ook gericht hebben gezocht naar legitimiteit voor hun jodenhaat, wil niet zeggen dat de Bijbel hen daadwerkelijk in deze sentimenten faciliteert. Deze eerlijke en consistente redenering hebben de theologen wel omtrent de islam (zonder die te toetsen) maar niet voor het christendom. Die tegenstrijdigheid bevreemdt ons. Wellicht doen ze het om mensen te prikkelen die zelf sociale manifestatie gebruiken om de Islam te beoordelen. Maar op welke christenen doelen zij? De heren Visser en Van den Brink hadden kritiek op de Islam. Niet op moslims. Mede daarom vinden wij het manifest ongepast.

Wij willen derhalve net als hen overgaan tot sterke bewoordingen: wij dagen beide theologen uit om slechts één uitgesproken antisemitisch vers uit het Nieuwe Testament te citeren. Wij zullen op onze beurt voor ieder vers dat u aanlevert vijf uitgesproken antisemitische verzen citeren uit de Koran en de Hadith literatuur (de twee primaire geschriften van de Islam). Onze insteek hiervoor is niet “de Islam kent er meer” maar “de Bijbel kent er geen”. Wellicht kunnen we dan kijken in hoeverre sociale manifestatie alleen staat of toch haar wortels heeft in heilige boeken. We geven alvast een voorproefje zodat de theologen weten over welke gradatie we het ongeveer hebben: “En de Joden zeggen: “Oezair is de zoon van Allah,” en de Christenen zeggen: “De Masih (‘Isa) is de zoon van Allah.” Dat zijn hun woorden uit hun monden. Zij doen soortgelijke uitspraken als degenen die voorheen ongelovig waren. Moge Allah hen vervloeken, Hoe kunnen zij zo afwijken?” – Soera 9 vers 30 uit de Koran.

Ons punt hierbij is dat wanneer iemand zegt dat Jihad en jodenhaat uit de Koran en de Soena komen, u dit niet kunt pareren door simpelweg te stellen dat er ook mensen zijn geweest die antisemitisme en heilige oorlog uit de Bijbel haalden. De vraag is niet wat mensen weleens beweren, maar wat objectief is te herleiden uit de Schrift. Om te voorkomen dat u onze insteek subjectief noemt, stellen we voor om beide geschriften naast elkaar te leggen. Probeert u antisemitisme en heilige oorlog aan te tonen in de Bijbel middels een gewogen exegese, dan doen wij dat met de Koran en de Soena.

4

Ook de slavernij wordt in het manifest gestaafd met de Bijbel. Dit is wederom een stuk sociale manifestatie waar de Bijbel de schuld niet van zou moeten krijgen. En zo wel, dan dienen de theologen consequent te zijn: de Arabisch-Islamitische slavernij begon eeuwen vóór die van de Europese kolonisten en duurde 1000 jaar langer. Bovendien waren de Europeanen eerst zelf het slachtoffer van Islamitische slavernij.³ Het was het Westen dat uiteindelijk de stekker trok uit haar eigen slavenhandel. En het was ook het Westen dat grote druk moest uitoefenen op Arabische staten om daarna hetzelfde te doen. Zo is het laatste land dat slavernij officieel afschafte het Arabische Mauritanië. Dit gebeurde in 1980. Onofficieel is slavernij echter nog wijdverspreid in het Noord-Afrikaanse land.⁴

Is men ook zo spiegelend naar moslims door te stellen dat zij hun handen hieromtrent niet in onschuld mogen wassen? Of is dat dan weer een aanval op de Islam die de afzender tot zelfreflectie moet bewegen? Het wordt op den duur verwarrend wat nu volgens deze theologen de juiste morele insteek is. Volgens hun redenering dienen moslims dan in 2017 aan zelfreflectie te doen. Niet volgens ons, want wij stellen mensen niet verantwoordelijk voor de daden van anderen.

Hoeveel slaven had Muhammad eigenlijk? Weet u het mevrouw Stegeman, of u meneer Verheij? We verzekeren u dat hij er velen had, tot aan zijn dood. Hoeveel slaven had Jezus? Dit zijn relevante feiten, tenzij u wenst te beweren dat beide profeten niet het morele voorbeeld zijn voor al hun volgelingen. Ja, vele moslims geloven niet dat Muhammad slaven had, dat klopt. Maar feiten veranderen niet bij de ontkenning ervan. Dat de meeste moslims prima mensen zijn is helder. Dat evenzoveel moslims geen flauw idee hebben wat de Koran en Hadith leren over slavernij is dat ook.
“De ideologische rol van het Christendom in het kolonialisme” wordt aangehaald alsof dit de wortel van dat kwaad is geweest in plaats van sentimenten als hebzucht, haat en afgunst. De theologen vergeten dat geen enkele passage in het Nieuwe Testament christenen oproept tot het stichten van een theocratie of een ideologische staat. Men wordt opgeroepen het Evangelie te delen, op vrijblijvende basis. Alles wat verder gaat dan dat is on-bijbels en derhalve onchristelijk. U echter, vindt het een spiegel voor “ons” wanneer u wijst op het feit dat mensen die zich christen noemden met geweld “evangeliseerden”. Maar daarmee demoniseert u de christenen van vandaag.

Dat terwijl de Islam vanaf de instructies van Muhammad een dwang oplegde voor de bekering van anderen. Eentje die stellig zal worden ontkend door gematigde moslims van deze tijd, maar het is uw plicht als zelfbenoemde expert om uit te zoeken of niet Koranvaste moslims dit goed zien. Heeft Muhammad zijn generaals opgeroepen om de “ongelovige” volken drie voorstellen te doen: bekeer, emigreer, betaal of sterf – in die volgorde – of zijn dit fabels?⁵ Ondanks deze Islam feiten peinzen wij er niet over om willekeurige moslims hierdoor op te roepen tot zelfreflectie want het heeft niets met de zelf van die persoon te maken, maar alles met de religie. De inhoud van die religie wordt dan ook niet ingevuld door 1.7 miljard moslims want dan verval je in eindeloze tegenstrijdigheden. De beoordeling van een religie komt uiteindelijk altijd terug op de geschriften en die heeft u niet gelezen in het geval van de Islam, zo blijkt uit uw woorden.

5

Dan is er nog de wat gezocht ogende suggestie dat iemand jongedame noemen een vorm van vrouwonvriendelijkheid is die niet onderdoet voor het dwingen van vrouwen in een polygaam huwelijk en het hebben van primaire theologische geschriften die Muhammad als volgt citeren: “Een vrouw die haar man de seksuele omgang weigert wordt tot de volgende ochtend door de engelen vervloekt” (Sahih Bukhari, boek 54, hadith 460).

6

Vervolgens wijzen de theologen voor de tweede maal op het idee dat moslims onterecht verdacht worden gemaakt, waar de christen nog wel door de beugel kan bij seculieren. Zou dit te maken hebben met het feit dat Christenen momenteel niet met de hand op de Bijbel oproepen tot het doden van seculieren? Is het de theologen ontgaan dat de relevantie van Christenen die geweld uit de Bijbel halen überhaupt niet bestaat op dit moment, op een paar gebieden in Afrika na waar analfabetisme en armoede hoogtij vieren? Maar de aanslagen uit naam van de Islam, door geschoolde moslims, zijn er legio in dit tijdperk. Hoe kunt u dat gegeven negeren?

We laten maar even in het midden of dat geweld in deze tijd de ware islam vertegenwoordigt, maar de dagelijkse praktijk mag u niet ontgaan zijn. Daarom is het toch volstrekt logisch dat de Islam vaker op de pijnbank wordt gelegd dan het Christendom? Let op: wij zeggen “Islam” en niet “moslims” want waar u deze woorden met elkaar verwisselt, blijven wij bij de realiteit: kritiek op de Islam is geen kritiek op moslims. U ziet dat wellicht zo, maar dat is uw eigen equivocatie. Bovendien is uw kritiek op de Bijbel dan net zo goed kritiek op christenen. Dat klinkt absurd maar het is uw eigen redenering.

7

Tot slot schrijft u dat u niet in de verleiding wilt trappen te denken dat christenen beter zijn dan moslims. Op wie is dit een antwoord beste theologen? Welke praktiserende christen heeft iets dergelijks geuit? Ja er is kritiek op de cultuur, op de religie. Kunnen we het daar gewoon over hebben zoals men ook onze religie bekritiseert? We beseffen ons ter degen dat er mensen zijn die moslims haten, zoals er ook moslims zijn die christenen haten. Zou dat laatste wellicht een lijntje hebben dat teruggaat naar Koranteksten als “Doodt de christenen en de joden totdat zij zich onderwerpen en de Jizya betalen”⁶ Zegt u het maar. Het is uw eigen redenering bij de slavernij in de Bijbel, dus u doet er goed aan om hier te beginnen met een consistent wereldbeeld.

8

Wij houden van de waarheid, beste theologen, en die is absoluut. Dat kan niet, zo heeft u op de academie geleerd, maar gelet op de inconsistenties in uw redeneren, nodigen wij u toch uit om die mening te herzien. Antwoorden op vragen als “Is de Islam een religie van vrede” zijn kenbaar en objectief vast te stellen, zoals ook die op de vraag of het Christendom oproept tot geweld en het fysiek opleggen van bekering. Maar wilt u ze kennen?

Uw oproep tot zelfkritiek is niet nieuw. Al ruim 200 jaar wordt hier – met wisselend succes – hard aan gewerkt, terwijl sommige culturen nog te vaak genocides en slavernij te ontkennen. U pleit voor nog meer kritiekloosheid naar buiten toe, omwille van weer eens een rondje zelfonderzoek. Wij vinden de disbalans in dit voornemen zorgelijk.

Wij hopen in het kader van eerlijk debat op een acceptatie van onze uitnodiging. Ook vragen we een ieder om dit manifest te delen als u het met ons eens bent en staat voor weegschalen die écht gelijk zijn.

Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website van Deo Volente. Het originele artikel is hier te vinden.