Chromosoomdetails van fossiele varen uit Zweden wijzen op een catastrofaal begraven – Een slachtoffer van de Bijbelse zondvloed

Onderzoekers van de Universiteit van Lund en het Zweedse Natuurhistorisch Museum hebben een fossiele varen beschreven die zo goed gepreserveerd is gebleven dat celkernen en zelfs individuele chromosomen konden worden geïdentificeerd.¹ Boer Gustav Andersson verzamelde in de jaren zestig het fossiel in de buurt van Korsaröd in centraal Skåne, Zweden en schonk het daarna aan het museum. In 2014 kreeg het fossiel de aandacht van onderzoekers Vivi Vajda, Benjamin Bomfleur en Stephen McLoughlin, die de varen bestudeerden met behulp van verschillende microscopische technieken, röntgenstralen en geochemische analyse. Ze publiceerden hun bevindingen in het tijdschrift Science.²

Dit fossiel vertoont een aantal verbazingwekkende kenmerken die een spectaculaire bevestiging van en inzicht in de wereldwijde vloed verschaffen, zoals die in de Bijbel wordt beschreven. Anderzijds zijn deze kenmerken radicaal in tegenspraak met het scenario van evolutie gedurende miljoenen jaren.

Direct begraven

Onderzoekers zeiden dat de varen uit de vroege Jura-tijdperk stamt en stelden de leeftijd op 180 miljoen jaar. Ze gebruikten geen radioactieve dateringstechnieken om de leeftijd te bepalen. In plaats daarvan zeiden ze dat ze stuifmeel en sporen in de omringende rotsen hebben onderzocht en op grond daarvan hebben vastgesteld welke geologische periode het beste paste. Vervolgens zouden ze dan de leeftijd voor die periode hebben opgezocht op de standaard stratigrafische tabel.³ Maar hun analyse van de varen past niet goed bij zo’n hoge leeftijd.

Uit hun onderzoek bleek dat de plant “onmiddellijk geconserveerd” was, voordat hij begonnen was te ontbinden. Ze concludeerden dat die abrupt werd begraven onder een “vulkanische lavastroom”. De varen werd zo snel begraven dat de delicate componenten van de cellen bewaard bleven. De onderzoekers zagen “celkernen, celmembranen en zelfs individuele chromosomen.” Viv Vajda, geologieprofessor aan de universiteit van Lund, zei: “De conservering gebeurde zo snel dat sommige cellen zelfs tijdens verschillende stadia van celdeling bewaard zijn gebleven”. Om zo goed bewaard te blijven tijdens een vulkanische begrafenis, moet er overvloedig water aanwezig zijn geweest om te voorkomen dat de varen zou verbranden.

Plotseling en ogenblikkelijk begraven betekent dat er weinig tijd was voor de omhullende sedimenten om zich op te hopen. Dergelijk bewijs van plotselinge afzetting is niet consistent met de geciteerde ‘ouderdom’ van 180 miljoen jaar voor de varen, die komt uit de aanname dat de sedimenten zich ophopen met een snelheid van slechts millimeters per millennium.⁴

Geen evolutie

Volgens het rapport…

“… behoorde de varen tot de familie Osmundaceae, Koningsvarens. Heden ten dage groeien koningsvarens in het wild in Zweden en zijn ze ook een veel voorkomende tuinplant. Levende vertegenwoordigers van deze familie lijken qua uiterlijk sterk op het jura-fossiel, wat suggereert dat er in de loop van de duizenden jaren slechts beperkte evolutionaire veranderingen zijn opgetreden. Door de grootte van de celkernen in de gefossiliseerde plant te vergelijken met zijn levende verwanten, hebben de onderzoekers kunnen aantonen dat de koningsvarens een bijzondere evolutionaire stabiliteit hebben.”

Vivi Vajda zei: “Koningsvarens zien er nu in wezen hetzelfde uit als tijdens de Jura-periode en zijn daarom een uitstekend voorbeeld van wat wij een levend fossiel noemen“. “Uitstekende evolutionaire stabiliteit” zijn codewoorden voor geen evolutie. Een andere term die wordt gebruikt, is ‘evolutionaire stasis ‘- wat eveneens code is voor geen evolutie. Deze varen werd beschreven als “een buitengewoon voorbeeld van evolutionaire stasis”.⁵ Merk op dat er een derde term is die Vivi Vajda hierboven gebruikte, namelijk ‘levend fossiel’ – nogmaals let op het geen evolutionaire verandering. Deze termen zijn algemeen gebruik geworden omdat er zoveel voorbeelden zijn van niet-evolutie.

Evolutionaire stasis wist miljoenen jaren uit

Het feit van geen-verandering betekent niet alleen geen evolutie, maar het betekent ook dat de geciteerde ‘miljoenen jaren’ niet bestaan. Hoe is het mogelijk dat er zo lang geen verandering kan zijn? Evolutionisten zeggen: “als de natuur eenmaal een architectuur bedenkt die werkt, is ze geneigd eraan vast te houden – zelfs gedurende miljoenen jaren.”⁶

Maar dat slaat nergens op, want mutaties stapelen zich voortdurend op in het genoom van elk levend wezen. Willekeurige veranderingen die zich ophopen in een precisiemachine, betekenen dat deze uiteindelijk niet meer werkt. De implicaties van dit fenomeen zijn onlangs beschreven en bevestigd als ‘genetische entropie’. Dit leidt ertoe dat levende organismen snel uitsterven.⁷ Met andere woorden, ‘levende fossielen’ zijn het bewijs dat ze slechts duizenden jaren bestaan, niet miljoenen.

Hele milieus werden getroffen

De onderzoekers ontdekten dat de sporen van koningsvarens, evenals stuifmeel van naaldbomen, waaronder cipressen en cycaden, in grote hoeveelheden aanwezig waren in het vulkanische gesteente. Dit wijst op een gevarieerde vegetatie en een heet, vochtig klimaat, en dat is dus het soort klimaat waarin de vegetatie groeide voordat deze werd ontworteld. De varen werd begraven in vulkanische as en lava, wat erop duidt dat er toen “catastrofale vulkaanuitbarstingen” plaatsvonden. Bovendien zijn Jura-gesteenten beroemd om fossielen van dinosaurussen. Dit geeft inzicht in het soort omstandigheden die optradentijdens de wereldwijde zondvloed – ontworteling van vegetatie,, vulkaan-uitbarstingen, en dinosauriërs die overweldigd en bedolven werden.

Een beter verhaal

Wanneer onderzoekers tegenwoordig hun wetenschappelijke bevindingen presenteren aan het publiek, gebruiken ze beeldende verhalen die afkomstig zijn uit het grote evolutionistische wereldbeeld. Het zijn deze verhalen die droge, wetenschappelijke details veranderen in een levendige geschiedenis die tot de verbeelding van mensen spreekt. Maar de onderzoekers hebben de verhalen die ze vertellen over tijden voordat ze werden geboren niet persoonlijk waargenomen. Voor deze specifieke varen luidde een deel van het opvallende persbericht als volgt:

“De plant leefde ongeveer 180 miljoen jaar geleden, tijdens de Jura-periode, toen Skåne een tropisch gebied was waar de fauna werd gedomineerd door dinosauriërs, en vulkanen een algemeen kenmerk waren van het landschap.”

Dat klinkt interessant, maar we hebben gezien dat de gegevens niet goed passen bij het evolutionistische oertijd-verhaal. Het harmonieert veel beter met de Bijbelse zondvloed. We zouden een ander verhaal moeten vertellen en de resultaten van het onderzoek in het perspectief van de Bijbelse zondvloed moeten plaatsen. Dan zou het als volgt luiden⁸:

“De varen groeide ongeveer 4500 jaar geleden in bossen die bestonden vóór de zondvloed. Toen de zondvloed over de aarde kwam, werden deze varens, evenals de cipressen en cycadeplanten en de rest van het landschap ontworteld, meegevoerd door overstromingswater, gesorteerd en gescheiden, en begraven samen met andere organismen die doorgaans gefossiliseerd worden aangetroffen op sommige plaatsen zoals het Jura-gebergte. Dieren, inclusief dinosauriërs, en planten die tegenwoordig in tropische klimaten groeien, werden het gebied binnengespoeld en begraven onder vulkanische as en sediment toen het water van de zondvloed steeg en de aarde overspoelde. Vulkanen waren er enorm actief tijdens de ramp die de aarde overspoelde tijdens de zondvloed.”

De opmerkelijke fossiele varen die in Zweden is gevonden, vertoont verbazingwekkende kenmerken die erop wijzen dat hij geschapen en jong is, en richt de blik op de wereldwijde catastrofe, de zondvloed, die in de Bijbel wordt beschreven.

Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website van Creation Ministries International. Het originele artikel is hier te vinden.

1. Unique chromosomes preserved in Swedish fossil, http://www.lunduniversity.lu.se/o.o.i.s?id=24890&news_item=6135, 21 March 2014.
2. Bomfleur, B, McLoughlin, S., and Vajda, V., Fossilized Nuclei and Chromosomes Reveal 180 Million Years of Genomic Stasis in Royal Ferns, Science 343(6177):1376–1377, 21 March 2014: DOI: 10.1126/science.1249884.
3. International Chronostratigraphic Chart, International Commission on Stratigraphy, http://www.stratigraphy.org/index.php/ics-chart-timescale.
4. Om vast te kunnen houden aan tijdspannes van miljoenen jaren bij de overweldigende aanwijzingen voor een geologische ramp, veronderstellen geologen nu enorme tijdsperiodes waarin volgens hen niets geologisch gebeurde.
5. ohn Timmer, Spectacular fossil fern reveals Jurassic-era chromosomes: Fern’s genome appears to have been stable for at least 180 million years. Mar 22 2014.
6. Om vast te kunnen houden aan tijdspannes van miljoenen jaren bij de overweldigende aanwijzingen voor een geologische ramp, veronderstellen geologen nu enorme tijdsperiodes waarin volgens hen niets geologisch gebeurde.
7. Sanford, J.C., Genetic Entropy & the Mystery of the Genome, FMS Publications, Waterloo, New York, 2005. See interview with John Sanford: Batten, D., Plant geneticist: ‘Darwinian evolution is impossible’, Creation 30(4):45–47, 2008; https://creation.com/geneticist-evolution-impossible.
8. Meer over het ontstaan van Jura-gesteentes en het opkomende water van de zondvloed zie:
   Walker, T., The Great Artesian Basin, Australia, Journal of Creation 10(3):379–390, 1996; https://creation.com/great-artesian-basin.
   Oard, M.J., The geological column is a general Flood order with many exceptions, Journal of Creation 24(2):78–82, 2010; https://creation.com/geologic-column-general-order. Ander voorbeelden van vulkanisme tijdens de zondvloed: Walker, T., Volcanoes shaped our planet: Fiery catastrophe greater in the past, Creation 34(2):20–23, 2012; https://creation.com/volcanoes.