CMI bracht in 2014 een boek en dvd1 uit die de titel ‘Evolution’s Achilles’ Heels’ dragen. Hierin wordt de vinger gelegd op de zwakke plekken in de evolutietheorie. Philip Bell levert zelf geen bijdrage, maar is achter de schermen wel bij dit project betrokken. Wat er komen gaat? Een tipje van de sluier.2
„In het boek komen negen gepromoveerde wetenschappers aan het woord; op de dvd nog meer. Allerlei onderzoeksvelden komen aan bod: geologie, dierkunde, genetica, kosmologie, nucleaire fysica en fysische scheikunde.” Een breed spectrum dus. Philip noemt wat wetenschappers: „Kosmoloog en natuurkundige John Hartnett laat zijn licht schijnen over het begrip ‘tijd’. Geloof me, als hij hierover spreekt is dat gezaghebbend. John heeft ’s werelds meest accurate atoomklok gebouwd. Ook levert Rob Carter (geneticus en marien bioloog) een bijdrage, evenals mensen als Don Batten en David Catchpoole (botanici), Jim Mason (nucleair natuurkundige) en Tas Walker (geoloog).”
Nieuwe informatie
Als hij naar zijn eigen vakgebied, de biologie, kijkt dan weet Philip wel wat hij als achilleshiel van evolutie zou aanwijzen. „Het nieuwe informatie-argument.” Wat dat is legt hij uit met een voorbeeld. „Vergelijk het met een cakerecept waarvoor je ingrediënten nodig hebt. Stel dat je besluit een nieuw ingrediënt toe te voegen. Dan moet je
de receptbeschrijving aanpassen. Alleen een vermelding van het nieuwe ingrediënt is onvoldoende. Je moet ook weten hoeveel je ervan moet gebruiken en wanneer je het moet toevoegen.” Philip maakt de vertaalslag naar DNA. „Het is bekend dat 2 tot 3% van het DNA informatie bevat over bijvoorbeeld eiwitten, de bouwstoffen van je lichaam. Daarin staat, zo gezegd, de ingrediëntbeschrijving. Laten we er even van uitgaan dat een mutatie –een verandering in het erfelijk DNA materiaal– inderdaad nieuwe informatie oplevert. Daar heeft de wetenschap nog geen overtuigende voorbeelden van gevonden, maar stel dat dat lukt.” In die situatie is er dus nieuwe informatie van een nieuw eiwit ontstaan. Dat lijkt een evolutionistische overwinning, maar volgens Philip ben je er dan nog lang niet. „De rest van het DNA moet ook nog eens veranderen. De afgelopen jaren werd duidelijk dat het overgrote deel van het DNA bestaat uit
meta-informatie. Dat is ‘informatie over informatie’. Het is als het ware de receptbeschrijving zodat de cel weet hóé hij de nieuwe informatie moet gaan gebruiken om een eiwit te maken.” Juist die meta-informatie maakt de
neodarwinistische verklaring er uiterst onwaarschijnlijk op. Niet alleen moeten mutaties nieuwe informatie opleveren, ze moeten ook nog eens op hetzelfde moment de juiste meta-informatie leveren zodat de nieuwe informatie kan worden omgezet in iets waar het organisme baat bij heeft. „Evolutionisten moeten gaan zoeken naar een verfijndere manier om hun ideeën aan de man te brengen. De tijd dat het op een laagdrempelige manier kon, zoals Dawkins in zijn boek ‘The Blind Watchmaker’
deed, is voorbij. Nieuwe studieresultaten zorgen ervoor dat het plaatje véél gecompliceerder is geworden.”
Criticasters
Philip verwacht dat het verhaal van het neodarwinisme aan het eind van zijn Latijn is. „Er zijn veel boeken waarin niet-christelijke of zelfs anti-creationistische biologen toegeven dat ze niet verliefd zijn op het neodarwinisme. Het is al eens weerlegd door gerenommeerde biologen als Lynn Margulis, die de endosymbiontentheorie ontdekte. In haar boek ‘The Symbiotic Planet’ geeft ze aan dat mutaties alleen ziektes, dood en
onvolkomenheden opleveren. Ze maken nooit iets nieuws, en zeker geen nieuwe organismes of weefsels.” Een andere sceptische bioloog is Sean
Carroll. Hij ontwikkelde een alternatieve theorie van evolutie: Evo Devo, wat staat voor ‘Evolutionairy Development’. „Carroll richt zich op mutaties door straling. Als je fruitvliegen aan straling blootstelt, ontstaan er DNA-veranderingen waardoor vleugels bijvoorbeeld op de plek van de poten kunnen gaan groeien, en andersom. Met straling kun je dus stukken informatie in het DNA verwisselen. Maar ook dat verklaart niet waar nieuwe informatie oorspronkelijk vandaan komt.” James Shapiro, een moleculair bioloog, is eveneens sceptisch. Hij is een toegewijd evolutionist, maar is het er pertinent mee oneens dat natuurlijke selectie en mutaties iets met evolutie te maken hebben. Dat beschrijft hij in zijn nieuwe boek ‘Evolution: A View From The 21st Century’. „Shapiro heeft zo zijn eigen ideeën, die niet overtuigend zijn maar wel waard om er kennis van te nemen. Hij heeft veel kennis van zaken en durft
een andere kant op te denken.” Dat is ook precies wat Philip al jaren doet. Het boek ‘Evolution’s Achilles’ Heels’ is sinds juni 2014 in het Engels verkrijgbaar. De dvd liet wat langer op zich wachten; en is eind 2014 verschenen.
De dvd wordt ook in onze webshop te koop aangeboden.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Demoed, J.F.A., 2014, De achilleshiel van evolutie. Nieuw boek en dvd wijzen op zwakke plekken, Weet 27: 23.
