De dinosporen van Cal Orcko (‘Berg van Kalk’)

Bezig met het uithakken van hoogwaardige kalksteen voor het maken van cement stuitten Boliviaanse arbeiders in 1994 op een laag met te veel kwarts. Dat is een hard mineraal en niet bruikbaar voor cement en dus lieten ze die laag met rust.¹ Toen het ontginningsproces voortging, werd meer en meer van de ongewenste laag blootgelegd. Daardoor werd een enorme klif met honderden dinosauriërsporen zichtbaar. De sporen zijn afkomstig van zeker acht verschillende soorten dinosaurussen, waaronder een paar titanosaurussen en een kudde van zestien ankylosaurussen. De laag bevat ook de langste dinospoor ter wereld, meer dan 500 m, van een kleine theropoda², mogelijk een jonge Tyrannosaurus rex.³

Deze rotsen maken deel uit van de El Molino-formatie die zich uitstrekt over een groot deel van Bolivia. In de Vilquechico-formatie van Peru en de Yacoraite-formatie van Argentinië zijn vergelijkbare dinosaurussporen gevonden. En deze drie worden tot verschillende delen van één continent-brede formatie gerekend.⁴

De El Molino-formatie heeft cycli van lagen (zie schema 1), waarbij elke cyclus bestaat uit een overeenkomstige afzettingsvolgorde van verschillende zandsteen-, kalksteen- en kleisteen sedimenten. De meeste lagen bevatten verschillende soorten fossielen, voornamelijk van marine herkomst. Binnen de 22-meter dikke laag die de Cal Orcko klif omvat, zijn elf afzettingscycli beschreven, waarvan er zeven een laag met dinosaurussporen bevatten.⁵ De rotswand bestaat hoofdzakelijk uit één sterk kwartshoudende laag (spoorniveau ‘5’ hieronder. Hoewel delen van de klif boven- of onderliggende lagen laten zien.

Deze sporen zouden gevormd zijn tegen het einde van de eerste helft van de zondvloed⁶, voordat alle dieren waren omgekomen.⁷ Terwijl wereldwijd de zeespiegel meedogenloos steeg, zou op elke plaats het zeewater voortdurend op en neer gaan door tektonische bewegingen, tsunami’s, getijdenwerking en grootschalige overstromingen. Daardoor zouden gebieden herhaalde malen door water bedekt en opnieuw droog zijn geweest, totdat uiteindelijk al het land diep onder water stond. Met het sedimentrijke water zouden voortdurend nieuwe lagen worden afgezet, waardoor de vers aangelegde sporen van overlevende dieren, die wanhopig op zoek waren naar veiligheid, werden afgedekt en bewaard. Tijdens de paar uur droog liggen zouden de sporendragende sedimenten gedeeltelijk verharden, wat hielp om weerstand te bieden aan erosie door de volgende watergolf. Elke afzettingscyclus in de rots vertegenwoordigt waarschijnlijk een golf en recessie van water. Op deze manier werd waarschijnlijk binnen een paar dagen of nog minder heel de genoemde 22 m dikke laag afgezet. Later tijdens de zondvloed stuwden de tektonische krachten de omliggende aardkorst omhoog en vormden zich gigantische plooien in de nog zachte sedimentlagen. De bijna verticale (72 °) klif bij Cal Orcko is een deel van één van die plooien.

Bij Cal Orcko werd in 2006 het toeristisch centrum ‘Cretaceous Park’ opgericht, maar de klif en zijn spectaculaire sporen zijn snel aan het afbrokkelen en zouden tegen 2020 “volledig beschadigd” kunnen zijn.⁸ Voorgestelde instandhoudingsmaatregelen omvatten rotsbouten, ankers en draadnetten, en impregnatie van de rots met chemicaliën om te verharden en waterdicht te maken.⁹ Dit is in tegenspraak met het idee dat deze rotsen en de sporen daarin al 65 miljoen jaar natuurlijke processen hebben kunnen doorstaan, omdat in die tijd niet alleen deze rotsen, maar het hele continent dan totaal weggeërodeerd zou zijn.¹⁰

De dagelijkse routine van de meeste dieren bestaat gewoonlijk uit veel heen en weer bewegingen, zoals tijdens zoeken naar voedsel enz. Maar de dinosaurussporen op Cal Orcko, zoals bij vrijwel alle andere bekende dinosaurussporen over de hele wereld, zijn lijnrecht, wat erop duidt dat het bange dieren waren op de vlucht voor gevaar. Veelbetekenend is, dat ondanks de grote verticale gaten ertussen, de verschillende sporendragende lagen van de El Molino-formatie steeds dezelfde soort vluchtsporen van exact dezelfde soorten dinosaurussen bevatten. Het aanwezig zijn van dezelfde soorten dinosaurussen, die hetzelfde ongewone gedrag vertonen, op hetzelfde punt op het aardoppervlak (alleen gescheiden door de lagen die in de tussentijd zijn afgezet) komt meer overeen met het oscillerende vloedwaters-scenario dan met het idee dat die lagen van elkaar zijn gescheiden door miljoenen jaren.
De Cal Orcko-klif en zijn dinosaurus sporen zijn een ontnuchterend bewijs van de catastrofale zondvloed uit de Bijbel, waarin elk levend, door de neus ademend, schepsel op het land, omkwam (Genesis 7:21).

Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Creation Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Lamb, A, 2017, The Cal Orcko (‘Lime Hill’) dinosaur trackways, Creation 39 (1): 54-55 (artikel).

1. Thüring, B. and 3 others, Cal Orcko, the world’s largest dinosaur tracksite—Aspects of assessment, protection and conservation, in: 1st Meeting of the EAVP [European Association of Vertebrate Palaeontologists]: Abstracts with program, Natural History Museum Basel, 15–19 July 2003; eavp.org/abstracts/1stWEAVPabstracts.pdf.
2. Thüring, B. and 3 others, Cal Orcko, the world’s largest dinosaur tracksite—Aspects of assessment, protection and conservation, in: 1st Meeting of the EAVP [European Association of Vertebrate Palaeontologists]: Abstracts with program, Natural History Museum Basel, 15–19 July 2003; eavp.org/abstracts/1stWEAVPabstracts.pdf.
3. Sucre’s Dinosaur Park and Footprints (Parque Cretácico) Sucre Life; sucrelife.com/sucres-dinosaur-park.
4. Meyer, C.A., Hippler, D., and Lockley, M.G., The Late Cretaceous vertebrate ichnofacies of Bolivia—facts and implications, in: Publication Especial 7: VII International Symposium on Mesozoic Terrestrial Ecosystems: 133–138, Asociación Paleontólogica Argentina, Buenos Aires, 30 June 2001.
5. Tracklevels 1–7 in Figure 3, Meyer, ref. 3.
6. I.e. the early Zenithic Phase in Walker’s Biblical Geological Model; biblicalgeology.net.
7. See book by Oard, M., Dinosaur Challenges and Mysteries: How the Genesis Flood makes sense of dinosaur evidence—including tracks, nests, eggs, and scavenged bones, Creation Book Publishers, 2011; creation.com/s/10-2-582. Also creation.com/dino-stampede#beds.
8. Sucre’s Dinosaur Park and Footprints (Parque Cretácico) Sucre Life; sucrelife.com/sucres-dinosaur-park.
9. Thüring, B. and 3 others, Cal Orcko, the world’s largest dinosaur tracksite—Aspects of assessment, protection and conservation, in: 1st Meeting of the EAVP [European Association of Vertebrate Palaeontologists]: Abstracts with program, Natural History Museum Basel, 15–19 July 2003; eavp.org/abstracts/1stWEAVPabstracts.pdf.
10. See e.g. Walker, T., Vanishing coastlines, Creation 29(2):19–21, 2007; creation.com/vanishing-coastlines.