De dinowaarheid blootgelegd – ‘Uncovering the Truth about Dinosaurs’

“Het is alsof we alleen fragmenten hebben van de pagina’s in ons boek. Voor zover we dat weten, kunnen er hele hoofdstukken ontbreken. We moeten daarom elke mogelijke bron opsporen om deze geschiedenis te reconstrueren.” Markus Lloyd, de host van de serie ‘Uncovering the truth about dinosaurs’¹, neemt ons mee in de zoektocht naar de ‘waarheid over de dinosaurussen’. Doe mee met zijn zoektocht!

In dit artikel bespreken we de serie ‘Uncovering the truth about dinosaurs‘ van de creationistische organisatie Institute for Creation Research (ICR).² Dit is een bespreking van de vierdelige documentaire. In voetnoten plaats ik af en toe een verwijzing naar meer literatuur en zal voornamelijk de documentaire zelf aan het woord laten.³ Naast vier dvd’s bevat het hoes ook nog een ‘Viewer guide‘ met samenvattende én aanvullende informatie.

Digging Into Dinosaurs

Richard Owen met zijn Dinornis.

De eerste dvd heeft als titel ‘Digging Into Dinosaurs’. Dinosauriërs hebben echt geleefd. We weten dat omdat er al eeuwenlang fossielen van dinosauriërs gevonden worden. In de 18e en begin 19e eeuw wist men nog niet goed van welke beesten deze botten waren. In 1841 noemde Richard Owen, vergelijkend anatoom, noemde ze ‘dinosauria’, vreselijke hagedissen.⁴ Hoe zit dat met de dinosauriërs? Hebben ze werkelijk tot 65 miljoen jaar geleden geleefd? Zijn ze omgekomen in de wereldwijde zondvloed? Zijn dinosauriërs in tegenspraak met de Bijbel? Dat gaan we in deze vierdelige serie ontdekken.

Dinosauriërkoorts

Host Markus Lloyd neemt ons mee naar een locatie waar dinosauriërs worden gevonden. Het betreft de bekende Hanson Ranch, waar onder leiding van dr. Arthur Chadwick de Lance Formation ontsloten wordt.⁵ “Ze gebruiken hier de modernste apparatuur en technologie om de mysteries te ontrafelen die in deze heuvels verborgen zijn.” Ondertussen gaat hij ook langs bij creationistische academici die ons meer leren over deze ‘vreselijke hagedissen’. Tot nu toe zijn er ongeveer 60 basistypen dinosauriërs gevonden. Tussen 1870 en 1890 zorgde rivaliteit tussen onderzoekers voor een grote dinosauriërkoorts. De meeste verbazingwekkende ontdekkingen werden echter pas in de laatste decennia gedaan.

Plaats van delict

Als eerste gaat Lloyd langs bij de paleontoloog dr. Kurt Wise.⁶ Deze wetenschapper geeft aan dat de geschiedenis van de aarde vergelijkbaar is met een, weliswaar gefragmenteerd, boek. Als paleontoloog ziet hij allereerst in fossielen geen dood materiaal, maar leven. Al snel volgt ook de tweede vraag: hoe en waarom is het dier dood gegaan? Naast paleontoloog ben je eigenlijk ook forensisch patholoog. Een forensisch patholoog probeert op plaats van delict te achterhalen wat er gebeurd is. Tijdens de hierboven genoemde dinosauriërkoorts plukte men ‘lukraak’ de botten uit de grond. Ze verloren daardoor belangrijk forensisch bewijsmateriaal dat ons kon vertellen wat er gebeurd is. Het feit dat deze dinobotten veelvuldig worden gevonden laat volgens Wise zien dat er iets bijzonders aan de hand is.

Soorten dinosauriërs

Welke soorten dinosauriërs zijn er eigenlijk? Daarvoor laat Lloyd diverse wetenschappers aan het woord. De eerste die aan het woord gelaten wordt, is de geoloog dr. Tim Clarey.⁷ Hij vertelt wat over Sue⁸, een grote Tyrannosaurus rex, die momenteel te vinden is in het Field Museum of Natural History⁹ in Chicago.¹⁰ Clarey geeft aan dat de Tyrannosaurus waarschijnlijk stereoscopisch zicht had en een zeer grote reukbaan in de hersenen.

Cover van de serie ‘Uncovering the truth about dinosaurs’.

Na de bespreking van Sue gaat dr. Clarey naar de volgende dinosauriër: de Allosaurus¹¹ Ebenezer. Ebenezer is te zien in het Creation Museum en is als skelet voor 50% compleet.¹² Deze Allosaurus heeft wel een van de meest complete schedels ter wereld en bevat al haar 53 tanden nog. De kop werd los van de romp gevonden, wat er volgens Clarey op wijst dat deze dinosauriër meegevoerd is door catastrofale krachten. De geoloog denkt dan aan een wereldwijde zondvloed. De derde dinosauriër die besproken wordt is Eddie de Edmontosaurus. Het gaat hier om een jong exemplaar die te vinden is in het hoofdkantoor van Institute for Creation Research.¹³ Juveniele dinosauriërs van dit soort zijn zeldzaam. De Edmontosaurus¹⁴ was een herbivoor die vermoedelijk graasden in grote groepen. Eddie lag begraven samen met eendachtigen, kikkers, hagedissen en schildpadden. Bij de vierde dinosauriër komt paleobiochemicus dr. Brian Thomas¹⁵ aan het woord. Het gaat om de Brachylophosaurus¹⁶ Leonardo.¹⁷ Met Leonardo is er wat bijzonders aan de hand, het werd in goed bewaarde toestand teruggevonden. Volgens Thomas moet dit beest wel snel begraven zijn anders was het niet zo goed bewaard gebleven. Wat extra bijzonder is, dat de maaginhoud van Leonardo bewaard is gebleven. Zijn laatste maaltje bestond uit magnolia’s, coniferen en varens. Bijzonder is ook dat delen van zijn huid bewaard zijn gebleven. De vijfde dinosauriërs die worden besproken zijn de Thyreophora¹⁸,waartoe de bekende Stegosaurus¹⁹ en de Ankylosaurus²⁰ behoren. Deze groep kent veel variatie. Clarey: “God schiep allerlei variëteiten van deze beesten. Hij ontwierp deze beesten met een enorme hoeveelheid intrinsieke variatiemogelijkheden. Deze dinosauriërs veranderden niet van basistype, maar er was wel variatie binnen het basistype mogelijk.” Zoöloog Frank Sherwin (M.Sc.)²¹ gaat daarna nog verder in op de Stegosaurus. De zesde dinosauriërgroep die besproken wordt zijn de zogenoemde sauropoden²². Het gaat hier om de bekende Brachiosaurus²³, maar ook om de Apatosaurus²⁴ en de Diplodocus²⁵. Geoloog dr. Marcus Ross²⁶ wijst in de documentaire op enkele ‘designfeatures’ binnen de sauropoden. De zevende dinosauriërgroep die in ‘Uncovering the truth about dinosaurs’ besproken wordt zijn de ceratopsen²⁷, kleine tot middelgrote planteneters. Ook hier zien we grote variatie die de Schepper in dit basistype heeft gelegd. Als laatste wordt de Velociraptor²⁸ besproken.  Anders dan in de films Jurassic Park²⁹ en Jurassic World³⁰ was dit beest niet zo groot en vermoedelijk ook niet zo slim.

Het bekken

Screenshot uit de serie, hier worden de verschillende vormen van bekkens uitgebeeld.

De dinosauriërs worden onderverdeeld in de Saurischia en de Ornithischia. Tot welke groep een bepaald basistype behoort ligt aan de organisatie van het bekken. Degene met een hagedis-heup behoort tot de Saurischa, degene met de vogel-heup tot de Ornithischia. Theropoden zoals Tyrannosaurus en Velociraptor³¹ hadden een hagedis-heup. Dat geldt ook voor de sauropoden. Alle andere dinosauriërs hadden vogel-heupen. Dr. Clarey: “Wat daar nogal ironisch aan is, is dat de naturalisten zeggen dat de Tyrannosaurus, de Velociraptor en andere Theropoden veranderd zijn in vogels maar toch een hagedis-heup hebben.” In 2017, dus na het uitkomen van deze serie, werd echter in het toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift Nature een hypothese opgeworpen die deze indeling van de dinosauriërs door de war haalt.³² Het laatste woord is hier dus nog niet over gezegd.

Het voortbewegen van dinosauriërs

Vroeger dacht men dat dinosauriërs net zo liepen als alligators. Richard Owen zag echter aan het heupgewricht dat de benen recht naar beneden liepen. Dinosauriërs, zoals Triceratops bewogen zich dus voort zoals een neushoorn. Daarnaast vinden we fossiele pootafdrukken van dinosauriërs, maar zien daarbij nauwelijks dat deze beesten zich met de buik over de grond voortbewogen. Geoloog dr. Marcus Ross: “Ze hebben allemaal een dijbeen dat aan de bovenkant naar binnen draait en naar de heupkom³³ wijst. Het dijbeen van dit dier zit in een holte. Een beetje zoals de onze, maar fysiek anders geconstrueerd.” Ross noemt ook nog andere kenmerken van dinosauriërs, zoals de botten in de schedel en de nekwervels. Dinosauriërs hielden ook hun staart ‘recht uit het lichaam’ naar achteren. Dat weten we uit de verschillende pootafdrukken die er gevonden zijn. Ross: “Ze sleepten niet met hun buik, ze sleepten niet met hun staart.”

Een grasetende Behemoth

“Dinosauriërs leefden over de hele wereld op één supercontinent.” Screenshot uit de serie.

Dinosauriërs leefden over de hele wereld op één supercontinent. Op een gegeven moment brak dat supercontinent in een aantal stukken. Verderop in de serie wordt hier nog aandacht aan gegeven. Vanuit geologische reconstructies weten we dat plaatsen die nu dor en droog zijn vroeger tropische gebieden waren. Deze gebieden waren vol met planten zoals varens en coniferen. Er is zelfs gras ontdekt in de keutels (coprolieten) van dinosauriërs.³⁴ Markus Lloyd, de host van ‘Uncovering the truth about dinosaurs’, moet daarbij denken aan de Behemoth uit Job 40 die ook gras als een os at.³⁵ Maar de meeste naturalisten dachten dat gras toen helemaal niet bestond. 

Dino’s in de ark

Wanneer dino’s en mensen samenleefden. Hoe hebben deze beesten de zondvloed overleefd? Pasten ze wel in de ark? Geoloog dr. Tim Clarey geeft aan dat we hele grote dinosauriërs gehad hebben, maar ook hele kleintjes. De gemiddelde grootte van de dinosauriërs was zoiets als de Amerikaanse bizon (Bison bison). De geneticus dr. Jeffrey Tomkins³⁶ geeft in de serie aan dat kinderen vaak gefascineerd zijn door de grote dinosauriërs. “We moeten ons echter realiseren dat er minstens evenveel kleintjes zijn.“

Fossilisering

Hoe weten we al deze dingen over dinosauriërs? Door de fossielen. In de serie wordt daarom ook nog even stilgestaan bij fossilisering. Volgens de academici zijn er er verschillende manieren om bewaard gebleven informatie over dinosauriërs te achterhalen. Allereerst hebben we mineralisatie, botten verstenen. Ten tweede carbonisatie, de afdruk van zacht weefsel. Ten derde zijn er mallen en afgietsels, met uitwendige afdrukken van dinohuid. Ten vierde zijn er ichnofossielen, spoorafdrukken. Maar er is meer… Door de keutels te bestuderen kunnen we ook te weten komen wat ze gegeten hebben. Wetenschappers hebben ook gastrolieten³⁷ gevonden in de maagstreek van dinosauriërs, wat erop wijst dat deze stenen de dino’s hielpen met het verteren van hun voedsel. Dr. Clarey noemt ook dat we steeds meer zacht weefsel vinden van dinosauriërs, zoals bloedcellen en bloedvaten. Met nieuwe technologieën krijgen we steeds meer grip op deze beesten en ontrafelen we meer en meer mysteries. De geoloog dr. Marcus Ross sluit het eerste deel van de serie af met het onderwerp waar dr. Kurt Wise de serie mee begon. Paleontologie lijkt veel op forensisch onderzoek. Je loopt een plaatselijk delict binnen. Er zijn geen levende getuigen. De enige getuigen zijn de stenen en de botten. Die stenen en botten vertellen een verhaal. Het is de taak van paleontologen om deze geschiedenis te ontrafelen. 

Dinosaurs and dragons

—Wordt de komende weken vervolgd—

1. https://store.icr.org/uncovering-the-truth-about-dinosaurs-dvd-series.html.
2. Institute for Creation Research is een Amerikaans-creationistische organisatie. Op de website van deze organisatie is meer informatie te vinden over het scheppingsparadigma: www.icr.org.
3. De getoonde informatie is niet noodzakelijk mijn persoonlijke mening, om mijn visie op de paleontologie, geologie of biologie te lezen is het goed mijn eigen website te raadplegen: www.hongarijegeologie.nl.
4. Voor Richard Owen zie onze website: https://logos.nl/dinojagers-in-gevecht-hoe-alle-eer-voor-gideon-mantells-neus-werd-weggekaapt/ en/of Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Owen.
5. Op 28 januari 2021 verscheen hier nog een artikel over op het blog New Creation: https://newcreation.blog/the-bonebed-mystery-at-hanson-ranch/. Dit blog wordt gesponsord door ‘Is Genesis history‘. Zie hiervoor: https://logos.nl/the-genesis-fund-een-nieuw-fonds-voor-creationistische-wetenschap/.
6. Dr. Kurt P. Wise promoveerde in 1989 aan Harvard University op een proefschrift met als titel: ‘The Estimation of True Taxonomic Durations from Fossil Occurence Data‘. Momenteel is hij directeur van het Creation Research Center aan de Truett McConnell University.
7. Dr. Timothy Clarey promoveerde in 1996 aan de Western Michigan University op een proefschrift met als titel: ‘Ground water movement through the high-fractured crystalline core of a large-scale, foreland uplift, Royal Gorge arch, south-central Colorado’. Hij is momenteel werkzaam bij het Institute for Creation Research.
8. Zie voor Sue: https://nl.wikipedia.org/wiki/Sue_(skelet).
9. https://nl.wikipedia.org/wiki/Field_Museum_of_Natural_History.
10. Tot vorig jaar het duurste skelet dat ooit verkocht is. Nu is Stan recordhouder: https://logos.nl/tyrannosaurus-stan-brengt-meer-dan-31-miljoen-dollar-op/.
11. https://nl.wikipedia.org/wiki/Allosaurus.
12. Zie: https://creationmuseum.org/dinosaurs-dragons/allosaurus/.
13. https://www.icr.org/article/new-addition-our-fossil-family.
14. https://nl.wikipedia.org/wiki/Edmontosaurus.
15. Dr. Brian D. Thomas promoveerde in 2018 aan de University of Liverpool op een proefschrift met als titel: ‘Collagen remnants in ancient bone‘. Momenteel werkt hij bij het Institute for Creation Research.
16. https://nl.wikipedia.org/wiki/Brachylophosaurus.
17. Zie voor meer informatie dit boek van Carpenter: https://muse.jhu.edu/book/49401. In 2014 verscheen hierover ook een kort artikel in Weet Magazine: https://logos.nl/dinomummie-in-kindermuseum/. Dr. Brian Thomas van Institute for Creation Research schreef hier in 2008 over: https://www.icr.org/article/dinosaur-mummy.
18. https://nl.wikipedia.org/wiki/Thyreophora.
19. https://nl.wikipedia.org/wiki/Stegosaurus.
20. https://nl.wikipedia.org/wiki/Ankylosaurus.
21. Sherwin behaalde in 1985 zijn master zoölogie aan de University of Northern Colorado.
22. https://nl.wikipedia.org/wiki/Sauropoda.
23. https://nl.wikipedia.org/wiki/Brachiosaurus.
24. https://nl.wikipedia.org/wiki/Apatosaurus.
25. https://nl.wikipedia.org/wiki/Diplodocus.
26. Dr. Marcus Ross promoveerde in 2006 aan de University of Rhode Island op een proefschrift met als titel ‘Richness Trends of Mosasaur (Diapsida, Squamata) during the Late Cretaceous‘. Hij is momenteel Assistant Professor of Geology in het Biology/Chemistry Department van Liberty University en directeur van het Center for Creation Studies. Daarnaast is hij, samen met zijn vrouw de eigenaar van CornerStone Educational Supply. Zie ook: https://logos.nl/het-vieren-van-gods-schepping-in-2020-verslag-van-een-core-conferentie/.
27. https://nl.wikipedia.org/wiki/Ceratopia.
28. https://nl.wikipedia.org/wiki/Velociraptor.
29. https://nl.wikipedia.org/wiki/Jurassic_Park_(film).
30. https://nl.wikipedia.org/wiki/Jurassic_World.
31. Dit klopt niet (meer). Zie voetnoot hieronder.
32. Baron, M.G., Norman, D.B., Barrett, B.M., 2017, A new hypothesis of dinosaur relationships and early dinosaur evolution, Nature 543 (7646): 501-506. Zie ook: http://www.extinctblog.org/extinct/2017/4/8/stasis-and-change-in-dinosaur-hips. Je ziet in dit blog ook dat Velociraptor géén hagedis-heup heeft, maar een ‘kind of bird-like hip’.
33. https://nl.wikipedia.org/wiki/Heupkom.
34. In 2016 verscheen op onze website nog een artikel hierover: https://logos.nl/grasetende-dinos/.
35. https://www.statenvertaling.net/bijbel/job/40.html#10.
36. Dr. Jeffrey P. Tomkins promoveerde in 1996 aan Clemson University op een proefschrift met als titel ‘Soybean [Glycine max (L.) Merr.] Growth and Agronomic Performance in Response to the Long-Juvenile Trait‘. Momenteel werkt hij voor het Institute for Creation Research.
37. https://nl.wikipedia.org/wiki/Gastroliet.

Gerelateerde berichten:

Graven naar dino’s met Mr Gibb Heeft God eenhoorns geschapen? Lesmethode Blink Wereld nader bekeken Zo groot is God – 100 dagboekstukjes over God en wetenschap – recensie