Als het verhaal van de zondvloed in Genesis historisch betrouwbaar is en op een echte wereldwijde overstroming teruggaat, mag je verwachten dat daarvan sporen zijn terug te vinden in de mythen en overleveringen van de volkeren. Evenzo is het waarschijnlijk dat er nog overleveringen en mythen zijn met herinneringen aan de Schepping, de hof van Eden, de boom des levens, de zondeval, de torenbouw van Babel en de Babylonische spraakverwarring.
In deze uitvoerige studie laat auteur Tjarko Evenboer zien dat dat inderdaad het geval is. Met name bij de zondvloed is dat opvallend. Niet alleen vinden we zondvloedverhalen bij de Babyloniërs, Egyptenaren, Grieken, Indiërs en Chinezen uit een ver verleden, maar heel opmerkelijk ook vandaag de dag bij zeer veel volkeren op de meest afgelegen plaatsen ter wereld. Sommige van die mythen lijken erg op het verhaal van Genesis (bijvoorbeeld omdat ze vermelden dat er vogels worden uitgezonden), andere wijken af. Maar een paar punten hebben ze allemaal gemeenschappelijk: God (of de goden) straft de mensheid met een grote, catastrofale vloed, één familie overleeft de ramp en uiteindelijk wordt de aarde opnieuw bevolkt.
Verklaringen
“Niet alleen vinden we zondvloedverhalen bij de Babyloniërs, Egyptenaren, Grieken, Indiërs en Chinezen uit een ver verleden, maar heel opmerkelijk ook vandaag de dag bij zeer veel volkeren op de meest afgelegen plaatsen ter wereld.”
Een tweede theorie is dat het in de verhalen steeds om een regionale zondvloed gaat, die veel indruk op de mensen heeft gemaakt. Maar dan blijft het merkwaardig dat zoveel volkeren juist zondvloedverhalen hebben. In het verleden zijn er immers ook vele aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, cyclonen, tornado’s, sprinkhanenplagen en droogtes geweest, maar het aantal overleveringen hierover is veel minder talrijk. Er zijn zo’n driehonderd zondvloedverhalen gedocumenteerd en deze vormen bijna tachtig procent van het aantal legenden en mythen die over wereldrampen gaan. Deze feiten maken het toch aannemelijker dat het gaat om een wereldwijde vloed.
Speculatief
Ik heb het boek met plezier gelezen. Het is boeiend geschreven en er zijn veel interessante afbeeldingen toegevoegd. Helaas zijn er twee minpunten. Zeker de latere hoofdstukken over bijvoorbeeld de bevolking van de aarde na de vloed en de oorsprong van de Indianen zijn speculatief. De schrijver beseft dit ook en gebruikt veelvuldig het woord ‘waarschijnlijk’.
Een tweede minpunt is de literatuur waaruit hij citeert. Veel van de bronnen zijn verouderd en achterhaald en (dubieuze) internetbronnen staan naast moderne wetenschappelijke literatuur. Daardoor komt hij tot conclusies die mijns inziens onjuist zijn. Dat is jammer, omdat de grondgedachte van het boek juist is. Ik hoop dan ook dat er een herziene druk komt met een stevigere onderbouwing.
Dit boek is ook in onze webshop te koop.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen van de website Habakuk. Het originele artikel is hier te vinden.
Tegenwoordig is de gedachte van de zondvloed als een wereldomvattende catastrofe binnen de geologie op de achtergrond geraakt. Maar als lokale ramp wordt ze toch nog wel gebruikt. Een nieuwe theorie is dat de zondvloed een reeks megatsunami’s was die door de Burckle-inslag veroorzaakt was. Een andere hypothese is dat het onderlopen van de Zwarte Zee na de ijstijd een bron is geweest van zondvloedverhalen.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Zwarte_Zee,_overstroming_na_de_ijstijd
Andere, meer traditionele theorieën gaan ervan uit dat het verhaal van de zondvloed gebaseerd is op een uitzonderlijk grote overstroming van de Eufraat en de Tigris in Mesopotamië.
Tekortkomingen van de ‘zondvloedgeologie’
https://web.archive.org/web/20071011212153/http://www.daaromevolutie.net/default.asp?action=show&what=art&ID=46&topic=&segm=3
Volgens mij maakt Dhr. Siebersma in dit artikel een logische denkfout: als A dan B, dus als B dan A. Hij stelt dat als er een wereldwijde zondvloed plaats heeft gevonden, dit terug te vinden moet zijn in de overleveringen en mythes van meerdere volkeren. Het feit dat meerdere volkeren zondvloed mythes kennen zegt niets over of deze zondvloed heeft plaatsgevonden. En het aantal mythes en volkeren doet er helemaal niet toe als je het wetenschappelijk bekijkt. Ten tweede, stel dat er een paar duizend jaar geleden een wereldwijde zondvloed is geweest, en één familie overleefde dit, dan zouden alle overleveringen hun oorsprong vinden bij deze familie. Dan lijkt het mij onmogelijk dat hun ervaring duizenden jaren later overal ter wereld betrouwbaar worden naverteld. Waarom zou Genesis trouwens historisch betrouwbaar zijn?
Als de aarde voor 70% bedekt is met water en er een kringloop van water is, er voortdurend rampen met water worden gemeld, mag je verwachten dat daar overleveringen over zijn. En als er helemaal niemand iets weet over meteorologie mag je verwachten dat mensen elke ramp of juist voorspoed toeschrijven aan Godheden.
“Als het verhaal van de zondvloed in Genesis historisch betrouwbaar is en op een echte wereldwijde overstroming teruggaat, mag je verwachten dat daarvan sporen zijn terug te vinden” Geologisch gezien is er geen wereldwijde zondvloed geweest.
“In het verleden zijn er immers ook vele aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, cyclonen, tornado’s, sprinkhanenplagen en droogtes geweest, maar het aantal overleveringen hierover is veel minder talrijk”
Dat is logisch want water is vrijwel overal, of geweest. Water is iets wat nodig is en ook de dood kan brengen. Water is iets wat voor mensen altijd iets heel bijzonders is geweest en nog is.
De oorspronkelijke bewoners van Suriname hebben geen zondvloedverhalen. Hoe zou dat toch kunnen?