Nick Page beschrijft de laatste week van Jezus Christus voor Zijn kruisiging. Hij begint met een ‘gewone’ executie van een zekere Jozua ben Jozef op vrijdag 3 april van het jaar 33 in een buitengebied van het enorme Romeinse imperium. Niets bijzonders?
De langste week
Wie De langste week van Nick Page leest, proeft de gespannen
sfeer van het Jeruzalem van Pilatus en Kajafas. Buiten-Bijbelse bronnen
leveren stof voor zulke reconstructies. Het is de fantasie van de schrijver waarmee de verschillende kralen van de historische gegevens aaneengeregen worden tot een ketting. Zo’n ketting mag nergens strijden met de Bijbelse gegevens. Nick Page biedt je in dit boek zijn historische kralenketting.
Bronnen
Page haalt zijn ‘kralen’ uit de Bijbel, maar ook uit geschriften uit die tijd, van bijvoorbeeld Tacitus en Josephus. Archeologie levert eveneens bepaalde inzichten op. Page hanteert de traditionele reconstructie van de kruisiging op Goede Vrijdag, met aansluitend Stille Zaterdag en de opstanding op zondag en komt dan tot de volgende chronologie:
• Zondag 29 maart
Jezus rijdt op een jonge ezel Jeruzalem binnen. Het is bijna Pesach.
• Maandag 30 maart
Met een zweep drijft Hij de geldwisselaars uit de tempel.
• Dinsdag 31 maart
In de tempel beantwoordt Jezus listige vragen en voorzegt Hij de komende gebeurtenissen.
• Woensdag 1 april
Het Sanhedrin wil Jezus doden. Judas besluit Jezus over te leveren.
• Donderdag 2 april
De viering van Pesach in een bovenzaal in Jeruzalem. De voetwassing, instelling van het Avondmaal. Getsemane. Arrestatie.
• Vrijdag 3 april
Verhoren door Annas, Pilatus en Herodus. Geseling, bespotting en kruisiging. Jezus sterft na drie uur duisternis, en wordt begraven in
een nieuw graf.
• Zaterdag 4 april
Wachters voor het graf. Vrouwen maken specerijen om Jezus te balsemen.
• Zondag 5 april
Ontdekking van het open graf. Iedereen is in verwarring; Jezus’ woorden dat Hij zou opstaan waren ze vergeten. Jezus verschijnt meerdere keren aan hen. Hemelvaart, met de belofte dat Hij altijd bij Zijn kinderen zal zijn, tot aan de voleinding van de wereld.
Indruk
Al twijfelt Page niet aan de historiciteit van de Evangeliën, er kunnen volgens hem wel foutjes in zijn gekomen. Jammer dat hij geen verklaring voor deze schijnbare tegenstrijdigheden geeft. Ook jammer is dat hij geen aandacht besteedt aan de profetieën die in Christus vervuld werden en weinig gebruikmaakt van astronomische kennis voor de kalenderreconstructie. Wellicht komen daardoor alternatieven niet aan bod. De schrijver gaat er zonder meer vanuit dat de kruisiging op vrijdag viel (waarover niet iedereen het eens is), en wel in het jaar 33 na Christus. Erg nuttig zijn de geografische reconstructies, plattegronden en tijdbalken die de kralenketting van Nick Page verduidelijken.
Dit boek wordt ook in onze webshop te koop aangeboden.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Wit, J.R. de, 2017, De langste week, Weet 44: 15.
