“Hallo, Amerika. Met spijt meld ik jullie dat de ‘Messiah’ gefaald heeft. Dit beeld laat zien dat de explosie de komeet niet heeft vernietigd. Er zijn nu twee stukken: een van 9 kilometer en een van 2,5 kilometer. Nog steeds op weg naar de aarde.”
Dit zegt de president van Amerika na een mislukte missie om een komeet van koers te laten veranderen of zelfs te vernietigen. Gelukkig is dit geen waargebeurd bericht, het verhaal speelt zich af in de ‘Science Fiction’-film Deep Impact.
Samen met zijn vriendin Sarah is Leo Beidermann in de late avond met een groepje amateurastronomen mee. Hij probeert de namen van de sterren onder de knie te krijgen. Dat gaat hem aardig goed af. Eén fel verlichte stip kan hij echter niet plaatsen. Als de leider van de groep door de telescoop van Leo kijkt weet hij ook niet wat het voor een object is. Hij stelt Leo voor om een foto te maken en deze te sturen naar dr. Wolf, wetenschapper bij Adrian Peak Observatorium in Tuscon, Arizona. Ook dr. Wolf komt het object niet bekend voor. Na enige computerberekeningen krijgt hij de schrik van zijn leven. Het object zal de aardbaan doorkruisen. Halsoverkop holt dr. Wolf het observatorium om dit ook aan anderen te laten zien. Hij springt in zijn auto, maar helaas een onoplettende vrachtwagenchauffeur wordt hem fataal. Hij krijgt een ongeluk en stort met zijn auto in de ravijn. Pas maanden later krijgen de juiste personen de beelden in handen.
Een andere hoofdpersoon is Jenny, een dochter van gescheiden ouders. Zij werkt voor de nieuwszender MSNBC. Een minister is ontslagen en de roddels gaan de ronde dat het gaat om een affaire met ene Ele. Jenny wil daar een smeuïge reportage van maken. Ze wordt echter aangehouden door de FBI en meegenomen naar het kantoor van de president van Amerika. Hij geeft aan dat ze echt niets kan vertellen over Ele, maar dat ze moet wachten op de vervroegde persconferentie. Zij zal dan vooraan mogen zitten en de eerste vraag mogen stellen. Jenny belooft de president dat ze naar hem zal luisteren. Op het werk gekomen gaat Jenny zoeken. Ze ziet dat E.L.E. niet alleen een naam kan zijn, maar dat het ook kan slaan op Extinction Level Event, een gebeurtenis waarbij al het of een groot deel van het leven uitsterft. Daar blijkt de persconferentie inderdaad over te gaan.
De president begint de persconferentie als volgt:
“Een jaar terug hebben de astronomen Marcus Wolf en Leo Beidermann vanaf een bergtop in Arizona iets gezien dat hen erg ongerust maakte: een komeet. (…) Er was een kans dat de komeet op koers lag voor een botsing met de aarde. (…) Deze komeet is zo groot als New York, van Central Park tot de Battery. Tien kilometer in doorsnede. Als deze komeet zijn huidige koers om de zon vasthoudt ontstaat er op 16 augustus volgend jaar de kans op een botsing.”
Dat is uiteraard niet gewenst en daarom hebben de VS en Rusland de handen ineen geslagen en een groot ruimteschip gebouwd: de Messiah. Dit ruimteschip moet de aarde redden van het naderende onheil. Een astronaut die ervaring heeft met het landen op de maan, Spurgeon Tanner, wordt meegestuurd op missie. Tanner en de overige astronauten die meegestuurd worden zullen, volgens de president, de komeet tegenhouden. De komeet wordt vernoemd naar de ontdekkers: Wolf-Beidermann. Helaas denkt de president naturalistisch. Hij meent dat kometen resten zijn van de vorming van planeten, miljarden jaren terug.
Zowel de ontdekker als de astronauten die onze planeet gaan redden krijgen veel aandacht. In de spaceshuttle Atlantis worden de astronauten naar de Messiah gebracht. De tocht naar en op de komeet zal een gevaarlijke worden: ze hebben zeven uur om aan de donkere zijde van de komeet te werken. Na die zeven uur zal het op de komeet al snel ondragelijk heet worden en levensgevaarlijk door geisers van stoom, stof, puin en ijs. Het ruimteschip zal landen op de komeet. Daarna brengt een deel van de bemanning de kernbommen aan. Het landen lukt, maar het aanbrengen van de kernbommen maar half. Het zijn kernbommen die door middel van een besturingssysteem zich kunnen ingraven. Helaas blijft één kernbom steken op 40 meter, en hoe de astronauten het ook proberen het lukt maar nauwelijks om deze dieper te krijgen. De kernbommen hebben als doel om de komeet te laten ontploffen. Ondertussen zijn de zeven uren voorbij en moeten ze snel terug naar het ruimteschip om de komeet te kunnen verlaten. Helaas gaat dat bij twee astronauten mis, een vergeet zijn kap te sluiten en raakt verblind. De andere astronaut wordt door een komeetgeiser de ruimte in geblazen en komt om.
Helaas is de missie mislukt, de kernbommen ontploffen wel maar maken van één komeet, twee brokstukken. Beiden zijn nog steeds op koers naar de aarde. Maar de VS en Rusland hebben een plan B. Ze hebben de grootste kernraketten ter wereld verzameld. Als de komeet dicht in de buurt is zullen dezen worden afgeschoten en zullen ze de komeet terug de ruimte in duwen. Mocht plan B niet werken dan is er ook nog plan C: een nieuwe Ark van Noach. In het kalksteen van Missouri is een enorm netwerk van grotten aangelegd, waar één miljoen mensen twee jaar kunnen overleven. Totdat de lucht weer zuiver is en het stof na de inslag weer is gaan liggen. De president:
“We slaan zaden, planten en dieren op om opnieuw te beginnen. Op 10 augustus kiest een computer willekeurig 800.000 Amerikanen uit. Er zijn al 200.000 geleerden, artsen, soldaten en kunstenaars uitgekozen. Andere landen werken op een wijze die zij het best achten voor de mensheid.”
De president eindigt zijn toespraak door te verwijzen naar God en de Bijbel:
“Ik geloof in God. Veel van jullie niet, maar ik wil toch een gebed wijden aan ons overleven, ook aan dat van mij. Want ik geloof dat God, Wie dat voor u ook moge zijn alle gebeden hoort, ook al is Zijn antwoord soms nee. Moge de Heer u zegenen. En moge de Heer u behoeden. Moge de Heer Zijn goddelijke steun aan u verlenen, en u vrede schenken.”
Het is bijzonder om te zien dat de geschiedenissen van Noach en de ark mensen blijven fascineren. En als het gaat om dergelijke scenario’s er altijd weer verwezen wordt naar de Ark. Zouden deze geschiedenissen een onuitwisbare indruk hebben nagelaten, ook bij degene die niet in God de Schepper willen geloven? We zien later in beeld dat dieren per twee naar de ‘Ark’ worden gebracht.
Ook de familie Beidermann wordt uitgekozen om in het kalksteen van Missouri twee jaar te worden opgesloten. Sarah, de vriendin van Leo, mag helaas niet mee tenzij Leo en Sarah trouwen. Dit gebeurt ook, door een pastoor die het huwelijk inzegende met 1 Korinthe 13. De ouders van Sarah mogen uiteindelijk niet mee en daarom wil Sarah ook niet.
Ook de raketten hebben niet gewerkt. De president houdt zijn laatste toespraak:
“(…) De kometen komen nog op de aarde af. We kunnen ze niet tegenhouden. Dus dit is het. Als de wereld doorgaat, gaat hij niet door voor iedereen. De definitieve koers is vastgesteld. We weten waar ze zullen inslaan. Beidermann slaat het eerste in, aan de Atlantische kust vlakbij Cape Hatteras, over iets minder dan 12 uur, 16:35 uur. De inslag van de komeet zal een ramp zijn. Een vloedgolf zal snel over de oceaan rollen. Hij is 30 meter hoog en 1800 km per uur snel, sneller dan het geluid. De golf remt af in ondiep water, maar dan zal de golf stijgen naar een hoogte van 300 tot 1200 meter. Op vlak land rolt de golf tot 1000 kilometer landinwaarts. Hij komt veertig minuten na de inslag bij de hoofdstad aan. New York City, Boston, Atlanta, Philadelphia worden verwoest. Als u weg kunt komen voor deze golf, ga dan weg. Na de inslag van de grote komeet sterft al het leven uit. Hij slaat in West-Canada in, drie uur na Beidermann. Binnen een week is de hemel verduisterd. Zo blijft het twee jaar. Alle planten gaan dood binnen vier weken. Dieren binnen een paar maanden. (…)”
Ondertussen is het ruimteschip Messiah nog steeds in de ruimte en bekijkt de gezagvoerder, Spurgeon Tanner, het grote komeetstuk nog eens goed. Hij ziet dat de eerste kernbommen een diep gat geslagen hebben in de komeet. Er zijn nog vier andere kernbommen in het ruimteschip. Aan het kleine brokstuk valt niet zoveel meer te doen, maar aan de grote wellicht wel. Tanner zoekt contact met Houston: “We kunnen niks doen aan de kleine. Geef de code van de laatste bommen.” De bommen worden afgesteld, de astronauten vliegen het gat van de komeet binnen en blazen de komeet op in talloze kleine brokstukjes. Deze brokstukjes vallen als een grote meteorietenzwerm in onze atmosfeer en verbranden.
Het kleinere brokstuk van de komeet slaat wel in op aarde. Het veroorzaakt een circa 500 meter hoge vloedgolf waardoor New York City en Washington verzwolgen worden door het water. We zien Leo Beidermann en zijn vrouw Sarah wegvluchten op een brommer. Ze bereiken de hoge heuvels en overleven zo de megatsunami. Jenny, de andere hoofdpersoon, staat met haar vader op het strand en komt om in de vloedgolf ten gevolge van de inslag van de kleine komeet.
De president houdt in het slot van de film, voor een verwoest Capitool en een jaar na de ramp, nog een toespraak:
“De komeet spatte uiteen in talloze stukjes ijs en rots die verbrandden in de helverlichte hemel. Maar de eerste had veel verwoest. Het water kwam tot aan de Ohio- en Tennessee-vallei. Het spoelde boerderijen en dorpen weg, bossen en wolkenkrabbers. Maar het water trok zich terug. De golf sloeg in Europa en Afrika ook toe. Miljoenen zijn omgekomen. Tallozen zijn dakloos geworden. Maar het water trok zich terug. Steden kunnen instorten, maar dan worden ze herbouwd. Helden sterven, maar ze worden herdacht. We eren hen door te herbouwen en door akkers weer in te zaaien. Door kinderen te leren te genieten van wat we teruggekregen hebben: onze planeet. Ons thuis. Dus nu beginnen we.”
Veel creationisten denken dat de zondvloed door een inslag van een komeet of asteroïde in gang is gezet. Volgens hen gebruikte God dit middel om op natuurlijke wijze de zondvloed in gang te zetten. Noach en zijn gezin kregen ruim op tijd van God de opdracht om een ark te bouwen en daarin te gaan. In de geschiedenis van de wetenschap is de relatie tussen kometen en de zondvloed niet nieuw. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de werken van Edmund (of Edmond) Halley (1656-1742) en William Whiston (1667-1752). In hun werken slaat de komeet niet in, maar scheert deze rakelings langs de aarde, met alle ontwrichtende gevolgen van dien. Andere creationisten verwerpen het idee van een inslag als trigger van de zondvloed. Hoe het ook zij, een creationist zal rekenschap moeten geven wat hij of zij doet met de talloze (inslag)kraters op aarde.1 Hoe en in welke context zijn deze kraters ontstaan? Creationisten menen dat in ieder geval één keer kosmisch ruimtepuin op aarde zal neerstorten. We kunnen dat volgens hen lezen in Openbaring 8 vers 10 en 11.2 De filmmakers zijn in ieder geval geïnspireerd door de geschiedenis van Noach en de ark. De president is een gelovig man en belijdt, voor het oog van miljoenen landgenoten, het bestaan van God. Helaas wordt er, door anderen, zo veel gevloekt in de film dat deze belijdenis direct teniet wordt gedaan. Het is daarmee slecht voor je geestelijk welzijn om deze film te kijken.
Voetnoten
- Zie Wikipedia voor een (onvolledige) lijst: https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_inslagkraters_op_Aarde.
- Openbaring 8:10-11 (SV): ”En de derde engel heeft gebazuind, en er is een grote ster, brandende als een fakkel, gevallen uit den hemel, en is gevallen op het derde deel der rivieren, en op de fonteinen der wateren. En de naam der ster wordt genoemd Alsem; en het derde deel der wateren werd tot alsem; en vele mensen zijn gestorven van de wateren, want zij waren bitter geworden.”
