Tomas Lindahl, Paul Modrich en Aziz Sancar kregen in 2015 de Nobelprijs voor Scheikunde voor het ontdekken van DNA-reparatiemechanismen.1 Een BBC-artikel schrijft daarover: “In de jaren 1970 dachten wetenschappers dat DNA een stabiel molecuul was, maar prof. Lindahl toonde aan dat het buitengewoon snel vergaat.” Dit bracht hem en vervolgens ook de anderen ertoe om te zoeken naar reparatiemechanismen. De onderzoekers vonden er verschillende (vandaar de drie prijswinnaars).
Het artikel noemt de reparatiemechanismen “essentiële processen”. Sterker nog, zonder deze mechanismen valt DNA “in een verbazingwekkend tempo” uit elkaar. Als een organisme sterft, werken de reparatiemechanismen niet meer en vergaat het DNA. Dit betekent dat fossielen die zogenaamd miljoenen jaren oud zijn, geen DNA zouden moeten bevatten dat nog intact is; maar vaak is dit wel het geval, ook bij fossielen van dinosaurussen.2
DNA kan nooit via natuurlijke processen ontstaan zijn
Het zou intussen voor iedereen duidelijk moeten zijn dat DNA nooit op natuurlijke wijze kan zijn ontstaan (dat is door slechts schei- en natuurkundige processen). Want zelfs indien dat mogelijk zou zijn, dan zou het DNA toch onbruikbaar zijn zonder de reparatiemechanismen om het te behouden. Zonder de reparatiemechanismen zou DNA sneller uit elkaar vallen dan het mogelijkerwijs samengesteld zou kunnen worden (zelfs als dat zou kunnen zonder de cellulaire machinerie om het samen te stellen, waarvoor de code in het DNA aanwezig is!). Verder kan geen enkele natuurlijke oorsprong het opslagsysteem van gecodeerde informatie van het DNA verklaren, of de in hoge mate geordende reeksen informatie op het DNA die het maken van de eiwitcomponenten van het leven specificeren.
De reparatiemechanismen houden enorm complexe nanomachines3 in, die op zichzelf al elk idee van een natuurlijke oorsprong tarten. Hoe meer we weten over de wetenschap van het leven, des te meer wordt het duidelijk dat het leven ontstaan is door het handelen van een ongelooflijk intelligente schepper.4
Dit artikel is met toestemming vertaald en overgenomen uit Creation Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Batten, D., 2016, DNA repair mechanisms ‘shout’ creation, Creation 38 (2): 56. (Artikel).
Voetnoten
- Rincon, P., Chemistry Nobel: Lindahl, Modrich and Sancar win for DNA repair, bbc.com, 7 oktober 2015.
- Sarfati, J., DNA and bone cells found in dinosaur bone, J. Creation 27(1):10–12, 2013.
- Deze moleculaire machines zijn ongelooflijk klein, vandaar de term nanomachine.
- Batten, D., Origin of life; creation.com/origin-of-life, 26 november 2013.