Niet elk kind is even gemotiveerd om te (leren) lezen. Het kan helpen als er boekjes voor deze beginnende lezers zijn die aanspreken door leuke plaatjes en interessant onderwerpen. Kluitman heeft daarom een serie ‘Ik hou van lezen’. Één boekje in deze serie gaat over dino’s.
De kleine dino gaat op pad
Het gaat over drie jonge dino’s (Don, Dien en Daan). Het verhaal begint bij het feit dat de moeders een ei leggen. Moeder Iguanodon (een plantenetende dino), met de naam Iggie, legt twee eieren, moeder Polacanthus (een pantserdino met alleen rugstekels), met de naam Pollie, legt één ei. De eieren komen na verloop van tijd uit en er verschijnen totaal drie jonge dieren. Die ontsnappen uit een nest met een hoge rand en beleven een heel avontuur. Ze komen twee Brachiosaurussen (groot, zwaar en lomp met een lange nek) tegen. Daarna maken ze kennis met Nebo, een vliegend reptiel van het geslacht Nemicolopterus. Op het laatst wordt het nog spannend want dan moeten ze vluchten voor een Tyrannosaurus rex. Gelukkig is Daan de ‘haai van het bos’ te slim af en loopt het goed af.
Het niveau van het leesboekje is AVI E3, dat maakt het boekje voornamelijk geschikt voor groep 3 en 4. Om voor te lezen is het boekje al eerder te gebruiken. De moeilijke Latijnse namen staan niet in de tekst, maar als ondertitel bij het plaatje waar een nieuw beest voor het eerst geïntroduceerd wordt. Dit daagt de kinderen, die al meer kunnen lezen, uit om ook die woorden te lezen. Het boekje is aantrekkelijk, bevat veel plaatjes en voert de spanning op. Fijn dat Kluitman ook een boekje over dino’s laat verschijnen.
Als het gaat om levensbeschouwing is het boekje redelijk neutraal. De auteur heeft geschreven vanuit de leefwereld van de dino. Het begint daarom niet met ‘miljoenen jaren geleden’ of ‘héél, héél lang geleden’. Maar eenvoudig en nuchter met: “Aan de rand van het woud loopt een kudde. Die eet van de bomen. Een grote dino loopt weg van de kudde. Het is Iggie. Ze gaat op zoek naar een goede plek.” Het boekje is daarom prima te gebruiken in het christelijk onderwijs en in de opvoeding van onze jonge kinderen. Wel zien we dat een naturalistisch wereldbeeld het uitgangspunt is van deze auteur, Michaela Hanauer. Ze schetst net als zovele andere (kinder)boeken een idyllische dinowereld. Maar een dergelijke wereld heeft nooit bestaan. In de tekeningen van het boekje zien we geen spoor van zoogdieren, vogels en andere beesten. De kinderen zouden haast geloven dat er vroeger een wereld was met alleen maar dino’s en vliegende reptielen. Maar afgezien van deze kanttekening, die te verhelpen is door er met uw kind over te praten, is het boekje zeer de moeite waard om te (laten) lezen.
Deze bespreking is onderdeel van het project ‘De basisschool op weg naar 2020’ en ‘De basisschool ná 2020’ onder leiding van Jan van Meerten. Jan spreekt ook op het Logoscongres van 8 en 9 november over de (foutieve) idyllische dinowereld in kinderboeken en musea.
