Het huwelijk is voor het leven. Zo is het bedoeld en zo mogen man en vrouw een beeltenis zijn van Christus en Zijn gemeente. Dit is het prachtige plan van God. De consequenties van het loslaten van dit doel van seksualiteit en het huwelijk zijn dan ook enorm. Seksualiteit is door God gemaakt om van te genieten binnen de context van het huwelijk tussen man en vrouw.
Ik ben met mijn peutertje in de bibliotheek als mijn oog valt op een boekje in de voorleeshoek. Ik woon in twee huizen heet het boekje en het gaat over een meisje van wie de ouders gescheiden zijn. Papa en mama waren niet meer blij met elkaar en dus woont ze soms bij mama en soms bij papa. Als ze bij mama is mist ze papa en als ze bij papa is mist ze mama. Soms hoef je dus alleen maar even naar de bibliotheek te gaan om te zien wat de gevolgen zijn van een on-Bijbelse kijk op relaties en seksualiteit.
Ik loop naar de tijdschriften afdeling. Als je een graadmeter wilt hebben voor wat normaal wordt geacht in de samenleving is een rondje over de kinderafdeling – wat moeten onze kinderen weten – en de tijdschriften afdeling – wat willen onze lezers lezen – een mooie start. Op de tijdschriften afdeling leer ik dat naast de onenight-stand steeds meer vrouwen kiezen voor de half-night-stand. Niet meer wakker worden naast een vreemde, gewoon alleen de seks en weer naar huis. In een van de populairste vrouwenbladen van Nederland lees ik dat een ‘open relatie’ (een partner voor de relatie en anderen erbij voor de seks) steeds meer geaccepteerd wordt. Voor de generatie die nu tussen de 20 en 30 jaar oud is, de zogenaamde millenials, is seksuele immoraliteit vanzelfsprekend. Seks buiten het huwelijk is voor deze groep iets waar men vanuit gaat als zijnde volkomen normaal. Een vaste relatie zou fijn zijn, maar tot die tijd vermaken ze zich met het lichaam van een ander no strings attached (zonder enige verplichting). Volgens onderzoek van Research Now in opdracht van de Amerikaanse datingsite Match.com vinden millenials het voorgesteld worden aan de ouders van hun partner intiemer dan seks.1
Een ander voorbeeld van de veranderende houding ten aanzien van seksualiteit en huwelijk is dat voor veel mensen samenwonen niet een opstapje is naar het huwelijk, zoals het in eerste instantie gezien werd, maar steeds meer mensen zijn tevreden met het samenwonen. Een tijdje geleden sprak ik met een voormalig collega. Hij was al 12 jaar samen met zijn vriendin en samen hadden ze drie kinderen. Ik was net getrouwd en voordat we trouwden hadden mijn man en ik niet samengewoond. Na een aantal vragen van zijn kant vroeg ik hem tenslotte: “gaan jij en je vriendin nog trouwen denk je?” Hij antwoordde: “nee, ik wil niets beloven waarvan ik niet zeker weet dat ik het waar kan maken.”
Bovengenoemd gesprek laat mijns inziens het grote belang zien van een Bijbels huwelijk. Waar mijn gesprekspartner waarschijnlijk in zijn ogen uit bescheidenheid sprak ervoer ik op dat moment de holle belofte van wat we ‘samenwonen’ noemen. Samenwonen en een Bijbels huwelijk zijn niet hetzelfde en het wordt tijd dat we stoppen met doen alsof. Ook al waren ze al twaalf jaar samen, hadden ze drie kinderen en ‘hoopte’ hij dat ze voor altijd samen bleven, hij wist het niet zeker. In een Bijbels huwelijk is er sprake van een belofte van trouw. Voor God en voor elkaar. God zelf bindt samen. Dit geeft een uniek gewicht aan het huwelijk. Christenen die zich dat realiseren zullen in vertrouwen op God er alles aan doen om hun huwelijk in stand te houden.
Afgelopen maart bracht het Brookings Institute, een onafhankelijk onderzoeksbureau uit Amerika, een rapport2 naar buiten dat samenwonende stellen met kinderen wereldwijd vaker uit elkaar gaan dan gehuwde stellen. In een analyse van gegevens uit 16 verschillende Europese landen blijkt zelfs dat voor kinderen die geboren worden in een gezin met samenwonende ouders de kans bijna twee keer zo groot is dat hun ouders uit elkaar gaan voordat ze 12 jaar zijn dan leeftijdsgenoten waarvan de ouders gehuwd zijn. We weten dat kinderen die opgroeien in een gezin waar beide ouders samen zijn het in alle opzichten beter doen, minder psychische klachten, minder criminaliteit, betere prestaties op school, etc. Dit is dan ook de reden waarom de overheid inzet op minder vechtscheidingen. Maar omdat de overheid tegelijkertijd ook inzet op het uitleven van de vrije seksuele moraal zijn alle maatregelen dweilen met de kraan open.
In Leef leest u regelmatig dat abortussen veelal het gevolg zijn van instabiele seksuele relaties. Dit beeld wordt steeds opnieuw bevestigd door de ervaringen bij Er is Hulp. Het loslaten van een Bijbelse visie op seksualiteit maakt veel kapot. De teleurstelling en hopeloosheid na opnieuw een gebroken relatie zijn niet te onderschatten. Het is ook erg eigenlijk als je opgegroeid bent met de gedachte dat het zo hoort, dat dit het hoogst haalbare is, terwijl het tegengestelde waar is. Gods plan voor seksualiteit volgen is het hoogste goed. Wanneer we leven vanuit Gods Woord mogen we weten dat er een betere weg is. Een weg die goed is voor het gezin, elkaar en die leidt tot het leven.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Leef Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Gunnink, W., 2017, Dweilen met de kraan open. Over de gevolgen van een on-Bijbelse visie op seksualiteit en relaties, Leef 33 (3): 18-19 (PDF).
