Een school zwemmende vissen tegelijk gefossiliseerd

In een plaat kalksteen uit de Green River Formation, VS, zit de ongelofelijke hoeveelheid van 257 vissen ‘opgesloten’, die samen nog als in een school zwemmen.¹ De vissen, elk iets minder dan 2,5 cm lang, behoren tot een uitgestorven soort, Erismatopterus levatus. Vlak voordat ze fossiliseerden, zwommen ze in dezelfde richting. Samen zwemmen in een school is een dynamisch proces. Deze plaat bewaart op verbazingwekkende wijze deze gecoördineerde gezamenlijke beweging, als in de tijd stilgezet. Dergelijke ontdekkingen zijn zeldzaam. Zoals opgemerkt in de New York Times: “Het is moeilijk om in het fossielenbestand bewijzen te vinden voor het samenleven in scholen door vissen. Je hebt precies de juiste omstandigheden nodig om zo’n school vissen in een steen te laten fossiliseren. Dan moet die steen ook nog eens lang genoeg intact blijven zodat een paleontoloog hem kan ontdekken en bestuderen.”²

De juiste omstandigheden?

Hoewel de studie geen sluitend antwoord geeft hoe de vissen zijn gefossiliseerd, suggereren de auteurs het volgende: “Het snelle vastleggen van de vissen kan gebeurd zijn door het instorten van een zandduin in ondiep water. Dit kan resulteren in een laag sediment in enkele seconden of minuten.”³ Het is duidelijk dat de auteurs erkenden dat alleen een snel proces voor de fossilisatie van een school vissen kon zorgen.

Roy Plotnick, paleontoloog aan de Universiteit van Illinois in Chicago, zei: “Ik heb zo’n preservatie nog nooit eerder gezien. Ik kan me niet voorstellen dat een driedimensionale school vissen naar de bodem zinkt en dan alle relatieve posities behoudt. Dat klinkt me totaal niet logisch in de oren.”⁴

De vissen hebben allemaal dezelfde oriëntatie

Veel mensen willen de ongemakkelijke implicaties van snelle processen die de vissen hebben begraven niet accepteren. Zij zijn gedwongen om onzigge ideeën te bedenken. Een commentator stelde bijvoorbeeld: “Het is zeer waarschijnlijk dat de vissen gevangen raakten in een afgelegen poel toen het water zich terugtrok. Toen de poel opdroogde, gingen alle vissen dood. De dode vissen die niet door roofdieren waren gepakt, werden gedurende millennia bedekt met lagen van vuil en modder, waardoor dit fossiel ontstond.”⁵

Deze verklaring heeft duidelijke problemen, die al zichtbaar worden als je maar vluchtig naar de versteende plaat kijkt. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de vissen langzaam verstikten in een poel, terwijl ze in een strakke langwerpige schoolformatie in dezelfde richting bleven kijken. De vissen zouden gesparteld hebben om te pogen in het vochtigste deel van de plas te blijven. Ook zouden er tekens overblijven van predatie.

Implicaties van beweging

Het artikel toonde aan dat onmiddellijk voordat de langwerpige school in kalkrijk sediment werd begraven, ze actief samen opzwommen. Door de posities en oriëntaties van de vissen te meten, kon het team laten zien dat ze de regels van aantrekking en afstoting volgden in betrekking tot de andere vissen om hen heen. Dit doen ze om te voorkomen dat ze tegen elkaar aan zwemmen. In levende scholen gebeurt dat nog steeds. Deze ongelofelijke zelforganisatie van de groep, die samen in één vloeiende formatie in dezelfde richting zwemt, wordt ‘scholing’ genoemd.

Foto: Brian J. Skerry/National Geographic Society/Corbis

Vanwege de betoverende schoonheid van de scholingsbeweging wordt deze vaak in natuurdocumentaires getoond. Het fossiel toont een langwerpige vorm van de school. Deze vorm komt overeen met bestaande visscholen. Waarschijnlijk beschermt de vorm ze tegen roofvissen doordat de buitenkant, waar roofdieren kunnen aanvallen, zo klein mogelijk wordt gehouden. ⁶ Het is het vastleggen van deze beweging, als in een momentopname, dat er op wijst dat het fossiel snel werd gevormd. De rots moet dus ook snel zijn gevormd.

Het wetenschappelijke team benadrukte ook een aantal andere fascinerende voorbeelden van wat ze ‘bevroren gedrag’ in fossielen noemen: “Voorbeelden hiervan zijn vechtende dinosaurussen, achter elkaar lopende trilobieten en parende insecten. Aangenomen wordt dat deze fossielen eveneens het resultaat zijn van snelle begraving, waardoor de individuele posities tijdens interacties behouden blijven.”

Die snelle begraving is inderdaad de beste verklaring, maar dit is volledig in tegenspraak met het uniformitaristische paradigma van ‘langzaam en geleidelijk’ wat steeds maar weer in de schoolboeken en populair wetenschappelijke programma’s wordt genoemd.

Snel gevormde fossielen in snel gevormde sedimentaire lagen wijzen steevast op één ding: de sedimentaire aardlagen zijn niet miljoenen jaren oud. Het hierboven vermelde fossiel en vele andere fossielen zijn hier voorbeelden van.

Evolutionistische paleontologen zien de Green River Formation als een continu verslag van zes miljoen jaar aan langzame geologische processen. Deze gefossiliseerde vissen vereisen een andere interpretatie – ze zijn een getuigenis van de omstandigheden tijdens de zondvloed.

Er is discussie onder creationistische geologen of de Green River Formation tijdens of direct na de zondvloed is gevormd. Waar ze het over eens zijn, is dat er geen miljoenen jaren nodig zijn geweest om deze formatie te vormen. Dit adembenemd goed bewaarde fossiel leert ons dat de rotsen en fossielen om ons heen snel gevormd zijn, wat perfect past binnen het Bijbelse tijdsbestek van 6000 jaar⁷.

Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website van Creation Ministries International. Het originele artikel is hier te vinden.

1. Mizumoto, N., Miyata, S., & Pratt, S.C., Inferring collective behaviours from a fossilized fish shoal, Proc. R. Soc. B 286:20190891, 2019 | doi:10.1098/rspb.2019.0891.
2. Lucas, J., A school of fish, captured in a fossil, nytimes.com, 29 May 2019.
3. Mizumoto, N., Miyata, S., & Pratt, S.C., Inferring collective behaviours from a fossilized fish shoal, Proc. R. Soc. B 286:20190891, 2019 | doi:10.1098/rspb.2019.0891.
4. Lucas, J., A school of fish, captured in a fossil, nytimes.com, 29 May 2019.
5. Kielas-Fecyk, B., comment section in: Wilke, C., A 50-million-year-old fossil captures a swimming school of fish, sciencenews.org, 28 May 2019.
6. Mizumoto, N., Miyata, S., & Pratt, S.C., Inferring collective behaviours from a fossilized fish shoal, Proc. R. Soc. B 286:20190891, 2019 | doi:10.1098/rspb.2019.0891. en Hemelrijk, C.K. & Hildenbrandt, H., Schools of fish and flocks of birds: their shape and internal structure by self-organisation, Interface Focus 2(6):726-737, 2012 | doi:10.1098/rsfs.2012.0025.
7. (Red.) Dit jaartal is overgenomen van het oorspronkelijke artikel. Logos Instituut erkent dat verschillende grondteksten verschillende leeftijden van de aarde toelaten, maar zij is in elk geval niet ouder dan 10.000 jaar