De gerenommeerde geoloog Ariel A. Roth heeft onderzocht hoeveel grind, modder, stenen, enzovoorts jaar na jaar door de tegenwoordige rivieren in de oceanen wordt gespoeld. Hij berekende, dat na 10 miljoen jaar de continenten tot op zeeniveau zouden zijn afgesleten, indien zij niet gelijkertijd door tektonische processen werden opgeheven. Zelfs indien in het verleden wezenlijk minder materiaal zou zijn weggespoeld, dan is duidelijk, dat op zijn minst in de bovenste gesteentelagen nooit fossielen te vinden zouden moeten zijn, die duidelijk meer dan 10 miljoen jaar oud zijn. Zij zouden allang afgesleten moeten zijn.
De continenten van de aarde verheffen zich tegenwoordig gemiddeld 623 meter boven de zeespiegel. Zij worden vooral door de regen (erosie) voortdurend afgeschuurd en door de rivieren en stromen der aarde in de grote oceanen gespoeld. Volgens de tegenwoordige hoeveelheid van dit getransporteerde materiaal zou het ongeveer 10 miljoen jaar duren, om alle continenten tot zeeniveau af te slijten. In “slechts” 185 miljoen jaar zou het weggespoelde materiaal qua volume de gehele tegenwoordige oceanen opvullen.1
Consequenties voor de geologische tijdstabel
Daar onze continenten zo sterk veranderen, is het niet voor te stellen, dat fossielen, die wij aan het aardoppervlak vinden, werkelijk 300 – 500 miljoen jaar oud kunnen zijn. En al helemaal niet in de overvloed waarmee ze tegenwoordig gevonden worden. De conventionele geologische tijdstabel, zoals zij op de meeste scholen geleerd wordt, moet uiterst kritisch beschouwd worden.
Vloedcatastrofes van globale omvang
Als verzwarende factor komt hierbij, dat in de bovenvermelde berekening er geen rekening mee gehouden werd, dat in het verleden één of meer vloedcatastrofes van globale omvang hebben plaatsgevonden. Hiervan moet men echter uitgaan op basis van talrijke geologische vondsten. Door een globale vloed zou, tenminste bij tijden, een veelvoud extra materiaal in de zeeën gespoeld zijn, dan zoals dit door de huidige processen plaatsvindt.
