Een woordelijke lezing van de Bijbel helpt om Gods openbaring recht te verstaan, reageert Jan Rein de Wit.
In oktober 2014 reageerden schrijvers in het Reformatorisch Dagblad op elkaar over schepping en evolutie. Voor René Fransen staat het accepteren van evolutie niet op gelijke voet met het vaarwel zeggen van God en de Bijbel. We kunnen immers niet in elkaars hart kijken. Fransen kent genoeg christenen die evolutie accepteren en vindt dat het afgelopen moet zijn met het verdacht maken van medechristenen. Hoewel we niet in elkaars hart kunnen kijken, reikt de Bijbel wel een toetssteen aan: kijk naar de vruchten. Een belangrijke vrucht is de getuigenis van Jezus Christus en het onderhouden en naleven van Gods Woord. Inherent aan Gods Woord is de schepping. Een wonderlijke schepping in zes dagen kan niet meer, zegt Fransen. De zesdaagse schepping beschouwt hij als een dogma dat inmiddels is ingehaald door de evolutietheorie. Nu is dit niet de plek om alle bewijzen op tafel te leggen, maar waar het mij om gaat is dat het accepteren van de evolutie afwijkt van Gods Woord. In ons rijke, ruimdenkende land is het verleidelijk om Gods Woord te plooien naar de opvatting van de meerderheid. Zo kunnen we serieus genomen worden zonder aangesproken te worden op onhoudbare dogma’s. Denk bijvoorbeeld aan ethische standpunten over seksualiteit, geaardheid en man-vrouwverhoudingen.
Verslag

Ontdekkingstocht
Ik ben het met Fransen eens dat de mens van nature alleszins godsdienstig is. Niemand gelooft werkelijk dat hij slechts een zak moleculen is. Ik ken gelovige evolutionisten en gelovige creationisten. Maar ik ken ook gelovige moslims en zelfs mensen die in ufo’s geloven. Waar het dus op aankomt: Wat is geloof zoals God het bedoelt? Dat bepaalt ons bij Gods Woord als toetssteen. Zeg ik hiermee dat christenen die dat niet doen verloren zijn? Natuurlijk niet. Het leven is een proces. En het accepteren van heel Gods Woord als de Waarheid is dat misschien ook. Leven met God en Zijn Woord is een ontdekkingstocht. Zo wees Paulus Petrus terecht. Dat kan nog steeds.
Voorleven
We kunnen het geloof niet overdragen aan onze kinderen. Geloof is Gods gave. Bij de opvoeding in de ”vreze des Heeren” beoogt God een wonderlijk samenspel. Het is de taak van opvoeders om Gods Woord in het hoofd van kinderen te planten. Door te repeteren, uit te leggen en voor te leven. Gods Geest wortelt de overtuiging in het hart. Als ouders deze oefening achterwege laten, rest slechts een godsdienstige emotie. Daarmee wordt de rationele basis van de ethiek ontnomen. Bovendien, kinderen hebben niet automatisch dezelfde emotionele binding met de Bijbel als hun ouders. Daardoor raken ze nog meer vervreemd van Gods Woord. Wedergeboorte is een geestelijk proces. Een wonder van God, dat zich ook psychisch vertaalt. Wat dat betreft zit het met de getuigenis van veel christenen wel goed. Ze twijfelen volstrekt niet dat Christus hun Zaligmaker is. Wat me verwart is dat ze wel twijfelen aan het Woord van deze Borg. Evolutie ondermijnt de rationaliteit van de Bijbel. Juist dat helpt de zaak van het Evangelie niet verder!
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Wit, J.R. de, 2014, Evolutie begraaft rationaliteit Bijbel, Reformatorisch Dagblad Puntkomma 44 (182): 14-15.