De bovenstaande stelling en vraag stamt van Dominique Adriaens van de Vakgroep Biologie van de Universiteit Gent. Hij schreef er op de website ‘evolutietheorie.be’ een kort stukje over, dat een verbazingwekkend inzicht geeft in de gedachtegang van de gemiddelde evolutiebioloog. Het zal u natuurlijk niet verbazen, dat Adriaens het niet eens is met de in de titel geformuleerde stelling. Adriaens beweert namelijk, dat “alle fysische wetten voldoen aan wiskundige principes, dus ook de fysische en biologische wetten die aan de basis liggen van evolutie, en dus ook de Evolutietheorie”. Sta ons toe om het oneens te zijn met deze bewering.
Ten eerste zijn ‘wetten’ in de wetenschap, ‘regels’ die bepaalde wetmatigheden in de natuur beschrijven. Met andere woorden, een ‘wet’ beschrijft een wetmatigheid, en is dus in zekere zin een interpretatie van die wetmatigheid. De (door God) gegeven wetmatigheden worden wetenschappelijk beschreven door fysische wetten die de wetmatigheden in wiskundige codetaal beschrijven. Bijgevolg is de Evolutietheorie zélf dan ook géén ‘wet’. Het is een cirkelredenering om – zoals Darwinisten doen – te beweren, dat fysische en biologische wetten aan de basis zouden liggen van de Evolutietheorie, omdat de Evolutietheorie slechts een verklaring probeert te geven, een verklarend denkkader of raamwerk probeert op te stellen, waarbinnen die wetten functioneren. Dit denkkader of ‘paradigma’ vormt slechts een cognitief stelsel van modellen en theorieën van waaruit de waargenomen ‘werkelijkheid’ geanalyseerd en beschreven wordt. Wetenschapsfilosofen hebben dan ook vaak bezwaar tegen de term ‘wet’, omdat in principe iedere ‘wet’ niet meer dan een model is, een theorie die bij nader onderzoek niet helemaal juist of misschien zelfs volledig fout kan blijken. Karl Popper, die wordt beschouwd als één van de grootste wetenschapsfilosofen van de 20ste eeuw, schreef: “Het Darwinisme is geen testbare wetenschappelijke theorie, maar een metafysisch onderzoeksprogramma”. Dit betekent, dat de zogenaamde ‘Evolutietheorie’ het niveau van de hypothese niet overstijgt.
Dominique Adriaens van de Vakgroep Biologie van de Universiteit Gent geeft zich echter nog niet gewonnen en zegt, dat het argument dat de Evolutietheorie wiskundig niet mogelijk zou zijn, vooral slaat op de verkeerde interpretatie of toepassing van kansberekening op de Evolutietheorie. Adriaens haalt dan het bekende voorbeeld aan van een schroothoop met onderdelen van een Boeing 747, waarbij gezegd wordt, dat de kans oneindig klein is, dat wanneer daar een orkaan zou door razen, die onderdelen zodanig op hun plaats zouden vallen, dat er terug een Boeing zou staan die kan vliegen. Adriaens verduidelijkt: “De kans dat er een vliegklare Boeing zou ontstaan door het razen van een orkaan doorheen een schroothoop is zeer klein, maar niet nul”. Kijk, zo redeneren nu de Darwinisten: “De kans is klein, maar niet nul”. Ik weet niet of u al eens een orkaan heeft doorstaan, maar een mens die een beetje rationeel denkt, weet dat de kans niet klein of nul is, maar totaal doodgevroren en ondergesneeuwd ligt in een Siberische vrieskou van minstens 50 graden Celsius onder nul. Met andere woorden, de bewering van Adriaens, die tegen beter weten in blijft geloven in het onmogelijke, is totaal absurd. Het is werkelijk te gek voor woorden. En trouwens, wie heeft die schroothoop daar neergelegd? Meteen wordt duidelijk, dat de kans dat God werkelijk bestaat, vele en vele malen groter is dan dat een orkaan in staat zou zijn om een schroothoop in een Boeing 747 om te toveren. Dit toont aan dat de Evolutietheorie een sprookje is voor volwassenen die van zichzelf zeggen, dat ze ‘rationeel’ zijn. De Evolutietheorie is pure magie! Het is zoals bij de kikker die door de kus van de prinses verandert in een prins. Het zijn natuurlijk de lieden die deze onzin geloven, die de gelovigen komen vertellen, dat het geloof in God ‘irrationeel’ is. De waarheid is natuurlijk net omgekeerd. Het geloof in het bestaan van God is vele malen redelijker dan de 19de eeuwse science-fiction van Charles Darwin.
Dat mensen zichzelf willen bedriegen, bewijst ook Dominique Adriaens die verder beweert, dat de (magische) krachten die de schroothoop in een Boeing 747 omtoveren, ook werkzaam en toepasbaar zijn voor het ontstaan van een levend organisme dat ook opgebouwd is uit zeer veel onderdelen. Adriaens denkt waarschijnlijk, dat indien je een waanzinnig idee maar vaak genoeg herhaalt, dat op den duur, er een bepaalde gewenning optreedt en bijgevolg iedereen er wel zal mee instemmen. Adriaens stelt: “Zelfs in het geval van die Boeing, is het inderdaad zeer onwaarschijnlijk dat na een orkaan daar terug een Boeing zou staan, maar dat impliceert niet dat het onmogelijk is. Dus, mocht je dat op dezelfde manier doortrekken naar levende organismen, dan is de Evolutietheorie onwaarschijnlijk, maar niet onmogelijk. De kans dat je drie weken op rij de Lotto wint, is ook zeer onwaarschijnlijk, maar niet onmogelijk”. De Lotto. Juist ja. Is het nu de bedoeling dat we na dit nog serieus over de Evolutietheorie moeten gaan schrijven? Dit verklaart ook waarom Harry Potter, de zevendelige fantasieserie geschreven door de Britse schrijfster J.K. Rowling, zo populair is bij postmoderne, ‘rationele’ mensen. De boeken met de avonturen van leerling-tovenaar Harry Potter die studeert aan de ‘Zweinstein Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus’, worden ook gretig gelezen door heel wat wetenschappers. Indien God niet bestaat – zoals de atheïsten claimen – dan blijft er alleen nog maar “Hekserij en Hocus-Pocus” over om te kunnen geloven in het onmogelijke.
Nu we toch met de techniek bezig zijn, kunnen we ook een zeer mooie analogie maken met de auto-industrie en de verschillende modellen van auto’s. Men kan alle tegenwoordige auto’s gaan classificeren. De verschillende modellen zijn dan de ondersoorten, de verschillende merken zijn dan de soorten. Men kan vaststellen, dat alle BMW’s met zijn karakteristieke kenmerken meer op mekaar lijken dan alle Audi’s die ook allemaal gemeenschappelijke, karakteristieke kenmerken hebben. Met andere woorden, alle modellen die tot een bepaald merk behoren, vertonen gemeenschappelijke kenmerken die de andere merken niet hebben. Dit fenomeen zou men als micro-evolutie bij ondersoorten kunnen omschrijven. Dat alle auto’s van alle merken op mekaar lijken, is ook duidelijk. Je zou dus een gemeenschappelijke oorsprong kunnen veronderstellen, en kunnen beweren, dat alle auto’s van mekaar afstammen en één gemeenschappelijke voorouder hebben. Dit is de Darwinistische visie die zo het ontstaan van de verschillende merken – de soorten – zou herleiden tot één oer-auto. Echter, het ontstaan van de verschillende automerken kan zo niet worden verklaard. De automerken zijn los van mekaar ontstaan. Dit is de correcte en creationistische visie. Daarbij mag men niet vergeten, dat er ingenieurs zijn die de plannen maken en arbeiders zijn die de auto’s bouwen. Toeval speelde bij het ontstaan van de verschillende automerken geen enkele rol. Het faillissement van automerken en hun verdwijnen, zou men als natuurlijke selectie kunnen omschrijven. Merk op, dat door het proces van natuurlijke selectie geen automerken of karakteristieken worden toegevoegd, maar dat dit tot een verarming van de soorten leidt. Het roesten van de carrosserie zou men als mutaties kunnen zien. Kortom, het is niet omdat alle auto’s op mekaar lijken, dat er sprake kan zijn van een gemeenschappelijke oorsprong. Naast auto’s die vier wielen hebben, zijn er ook tractoren die vier wielen hebben. Dit feit heeft echter niets met ‘evolutie’ te maken, maar alles met ingenieurs die dit zo hebben bedacht. Met andere woorden, de Evolutietheorie is wiskundig onmogelijk!
Dit artikel is overgenomen van de website Katholiek Forum. Het originele artikel is hier te vinden.
