Geavanceerde simulaties spreken evolutietheorie tegen

In een peer-reviewed artikel in het ‘Journal of mathematical biology’ presenteren wiskundige William F. Basener and geneticus John C. Sanford geavanceerde simulaties van de geleidelijke aanpassing van een populatie aan zijn omgeving door mutatie en selectie. Hun simulaties tonen aan dat het mechanisme van mutatie en selectie niet de motor kan zijn voor steeds verdere verbetering en uitbreiding van de genenpool van een populatie.

In hun artikel¹ bouwen Basener en Sanford voort op het werk van Ronald A. Fisher, de grondlegger van de populatie genetica, die in 1930 natuurlijke selectie wiskundig heeft verbonden aan toename in ‘fitness’ (= het aangepast zijn van een organisme of populatie aan zijn omgeving). Daarbij maken ze gebruik van het geavanceerde wiskundige en computertechnische instrumentarium van de moderne populatie genetica. Basener en Sanford constateren dat in Fishers model, waarvan algemeen gedacht wordt dat het het mechanisme van mutatie en selectie beschrijft, de mutatie component ontbreekt. Dit gemis herstellen zij, resulterend in ‘The fundamental theorem of natural selection with mutations’. Vervolgens voeren ze met hun verbeterde model simulaties uit. Daaruit blijkt dat selectie inderdaad leidt tot een steeds grotere ‘fitness’ van een populatie, zoals Fisher al voorspelde. Wanneer verondersteld wordt dat mutaties altijd voordelig zijn en dat nadelige mutaties altijd snel verdwijnen uit de genenpool, dan leidt mutatie en selectie inderdaad tot steeds grotere ‘fitness’ van de populatie. Maar wanneer realistische veronderstellingen worden gehanteerd over de verhouding tussen voordelige en nadelige mutaties, dan blijkt uit de simulaties dat de betrokken populatie uitsterft. Als realistische verhouding tussen voordelige en nadelig mutaties gebruiken Basener en Sanford de verhouding 1:1000. Dat is een bijzonder genereus verhoudingsgetal, omdat zelfs de mutatie van 1 nucleotide vaak al leidt tot erfelijke ziekten en kanker.² Het feit dat niemand zijn of haar geslachtsdelen onder een röntgen apparaat zal willen leggen om zijn of haar nageslacht te verrassen met verbeterd DNA, toont aan dat iedereen de kans op een nadelige mutatie als zeer substantieel inschat. Ook de strenge voorschriften tegen blootstelling aan mutaties veroorzakende straling en chemische substanties, tonen aan dat mutaties over het algemeen nadelig zijn.

De simulaties van Basener en Sanford laten zien dat het mechanisme van mutatie en selectie onder realistische vooronderstellingen leidt tot het uitsterven van een populatie, en daarom niet de motor kan zijn voor steeds verdere verbetering en uitbreiding (= innovatie) van de genenpool van een populatie. Volgens de spelregels van de empirische wetenschap falsificeren de simulaties van Basener en Sanford het gedeelte van de evolutietheorie dat beweert dat mutatie en selectie de motor is voor innovatie van het DNA.³ Tot daadwerkelijke, expliciete verwerping van dit onderdeel van de evolutietheorie zal het voorlopig nog niet komen, omdat dit onderdeel niet een normale weerlegbare wetenschappelijke theorie is, maar het onwankelbare geloof van Naturalisten en Darwinisten. Zij achten hun kostbare geloof van hogere waarde dan de resultaten van wetenschappelijk onderzoek.⁴

1. William F. Basener and John C. Sanford, The fundamental theorem of natural selection with mutations, J. Math. Biol. (2018) 76:1589–1622
2. Zie bijvoorbeeld: COSMIC, Catalogue of Somatic Mutations in Cancer http://cancer.sanger.ac.uk/cosmic.
3. Notabene: de levende natuur past zich voortdurend aan aan wijzigende omstandigheden, niet door mutaties, maar door het mechanisme van recombinatie en selectie van gen-varianten en door gen-regulatie. Zie bijvoorbeeld: DeJong & Degens (2011) “The evolutionary dynamics of digital and nucleotide codes”, in: The Open Evolution Journal, 5 1-4 http://bit.ly/1P37x9r. Evolutie bestaat, in de zin van voortdurende aanpassing van een populatie aan zijn omgeving door variatie en selectie.
4. Zie ook de conclusies van de discussie over “Kunnen mutaties mutatie reparatiesystemen tot stand brengen?” op de website van Biologos: https://discourse.biologos.org/t/can-mutations-produce-mutation-repair-systems/38114/73.