In de film Jurassic Park (1993) slaagden wetenschappers erin om uit fossiele muggen bloedresten van dinosauriërs te verkrijgen. Daarmee wisten ze dinosauriërs te klonen. Maar Jurassic Park zal fictie blijven.
Aan de hand van botten van de moa, een grote loopvogel die ooit de dominante soort was in Nieuw-Zeeland, hebben genetici bepaald hoe goed DNA bewaard kan blijven. DNA vervalt zo snel dat zelfs onder zeer ideale omstandigheden, bij een temperatuur van 5 °C onder nul, nagenoeg alle verbindingen tussen de bouwstenen van een DNA-keten (nucleotiden) in rap tempo verbroken zijn. Na 6,8 miljoen jaar zijn er op z’n hoogst nog losse nucleotiden over, maar geen complete DNA-sequenties (ketens) meer. Bij hogere temperaturen is dat al veel eerder het geval. Wat wil dit nu zeggen? Het betekent dat het onmogelijk is om nog dino-DNA aan te treffen als dinosauriërs echt 65 miljoen jaar geleden zouden zijn uitgestorven. Ook als dinosauriërs maar een paar duizend jaar geleden geleefd hebben, is het DNA al te sterk gefragmenteerd om te klonen. Maar er zijn stukjes DNA in dinobotten gevonden. Dat geeft in ieder geval aan dat die botten geen miljoenen jaren oud kunnen zijn.
Dit Weetje verscheen eerder in de Weet Scheurkalender 2019. De nieuwste Weet Scheurkalender verschijnt in oktober 2020.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website van Weet Magazine. Het originele artikel is hier te vinden.
