God is de auteur van de Bijbel – 8 aanwijzingen

De Bijbel verkondigt niet alleen het bestaan van God, maar getuigt er ook zelf van dat Hij bestaat, omdat alleen goddelijke inspiratie dit uitermate bijzondere boek onder de boeken kan verklaren. God is de auteur van de Bijbel! Een aantal kenmerken van de Bijbel die wijzen op goddelijk auteurschap geven we hieronder weer. ¹²³

1. De verbazingwekkende eenheid van de Bijbel

Hoewel dit Boek is geschreven door meer dan veertig auteurs, die ruwweg negentien verschillende maatschappelijke achtergronden hadden, in een tijdsspanne van zo’n 1600 jaar, is de Bijbel consistent van begin tot eind. Het eerste en het laatste boek van de Bijbel, Genesis en Openbaring, passen als een zwaluwstaartverbinding perfect in elkaar, en gaan respectievelijk over het ‘verloren paradijs’ en het ‘herwonnen paradijs’. In beide bijbelboeken lezen we nadrukkelijk over hun goddelijke auteurschap (vergelijk bijvoorbeeld Genesis 1-3 met Openbaring 21-22).

2. Het verbazingwekkende overleven van de Bijbel

Ondanks politieke en religieuze vervolgingen is de Bijbel blijven bestaan. De Romeinse keizer Diocletianus dacht daadwerkelijk dat hij elke door hem zo gehate Bijbel had vernietigd, nadat hij in het jaar 303 daartoe een edict had uitgevaardigd. Hij bouwde een zuil op de as van een verbrande Bijbel om zijn overwinning te vieren. Vijfentwintig jaar later beval de nieuwe keizer Constantijn om op kosten van de overheid vijftig Bijbels te laten maken! In de achttiende eeuw voorspelde de ongelovige Voltaire dat er binnen een eeuw op aarde geen Bijbel meer over zou zijn. Vijftig jaar na zijn dood gebruikte het Bijbelgenootschap van Genève zijn drukpers en zijn huis om Bijbels te drukken! De Bijbel is vandaag in meer talen beschikbaar dan welk ander boek ook.

3. De historische betrouwbaarheid van de Bijbel

Nelson Glueck, de bekende Joodse archeoloog, sprak over wat hij noemde ‘het bijna griezelig nauwkeurige geheugen van de Bijbel, met name wanneer dat wordt ondersteund door archeologische vondsten.’⁴William F. Albright, alom erkend als een van de grootse archeologen, schreef: ‘Het buitensporig scepticisme dat belangrijke historische scholen in de achttiende en negentiende eeuw vertoonden ten aanzien van de Bijbel – en waarvan sommige uitingen af en toe nog opduiken – is gaandeweg steeds verder ontzenuwd. De ene na de andere ontdekking heeft de betrouwbaarheid van ontelbare details bevestigd, en heeft gezorgd voor een toenemende erkenning van de waarde van de Bijbel als historische bron.’ ⁵

Sir William Ramsay, die wordt gezien als een van de grootste archeologen ooit, werd halverwege de negentiende eeuw opgeleid, een tijd waarin het Duits historisch scepticisme de toon aangaf. Hij geloofde aanvankelijk niet dat de nieuwtestamentische verslagen historisch betrouwbaar waren. Maar zijn archeologische opgravingen deden hem inzien dat deze scepsis ongegrond was. Hij maakte een radicale verandering in zijn opvattingen door. Over Lukas, de schrijver van het Evangelie van Lukas en van de Handelingen der apostelen, zei Ramsey: ‘Lukas is een eersteklas historicus (…) Hij zou in de rij van de grootste historici geplaatst moeten worden.’ ⁶

Op vele specifieke punten bevestigt de archeologie de betrouwbaarheid van de Bijbel. ⁷Sceptici hebben in het verleden veel feitelijkheden betwist en de betrouwbaarheid van de Bijbel ter discussie gesteld. Dit gebeurde meestal op grond van het ontbreken van onafhankelijk bewijs (de foutieve ‘redenering vanuit stilzwijgen’).⁸ Na verloop van tijd draaide het erop uit dat nieuwe archeologische ontdekkingen het bijbelse verslag bevestigden.

4. De wetenschappelijke nauwkeurigheid van de Bijbel

Enkele voorbeelden: de aarde is rond (Jes. 40:22); de aarde hangt in de ruimte zonder ondersteuning (Job 26:7); het ontelbare aantal sterren;⁹ (Gen. 15:5); de kringloop van het water;¹⁰ zeestromingen; levende dingen planten zich voort naar hun aard;¹¹ vele inzichten wat betreft gezondheid, hygiëne,¹² voeding,¹³ fysiologie (zoals het belang van bloed, bijv. Lev. 17:11); de eerste en de tweede wet van de thermodynamica (bijv. Jes. 51:6) en vele andere dingen.¹⁴

5. De profetische nauwkeurigheid van de Bijbel

De Bijbel stelt dat het nauwkeurig voorspellen van gebeurtenissen het domein is van God. God zei: ‘De vorige dingen heb Ik verkondigd van toen af, en uit Mijn mond zijn zij voortgekomen, en Ik heb ze doen horen; Ik heb ze snellijk gedaan en zij zijn gekomen (…). Daarom heb Ik het u van toen af verkondigd, eer dat het kwam, heb Ik het u doen horen; opdat gij niet misschien zoudt zeggen: Mijn afgod heeft die dingen gedaan of mijn gesneden beeld, of mijn gegoten beeld heeft ze bevolen’ (Jes. 48:3,5 SV). Je kunt tevergeefs zoeken naar één gedetailleerde, betrouwbare profetie in andere religieuze boeken; de Bijbel bevat er vele. McDowell¹⁵ geeft alleen al over Jezus 61 profetieën weer. Veel van die profetieën, zoals tijd, plaats, wijze van geboorte, verraad, manier van sterven, begrafenis, enz., zou een mens nooit zelf kunnen bewerkstelligen. McDowell zet verder nog twaalf gedetailleerde, specifieke profetieën op een rij, over Tyrus, Sidon, Samaria, Gaza en Askelon, Moab en Ammon, Petra en Edom, Thebe en Memphis, Ninevé, Babylon, Chorazin-Bethsaïda-Kapernaüm, Jeruzalem en Palestina. Hij toont aan dat deze profetieën geen voorspellingen achteraf waren (d.w.z. geschreven ná de gebeurtenissen). Deze dingen konden niet allemaal toevallig zo gebeurd zijn. Alleen degene die moedwillig afwijzend wil zijn (2 Petr. 3:5) kan het bewijs negeren dat God deze profetieën heeft geïnspireerd.

6. De beschavende invloed van de Bijbel

De boodschap van de Bijbel veranderde de bloeddorstige ‘barbaren’ van de Britse Eilanden tot een beschaafde groep. Het werd de basis voor de Engelse wetgeving, de Amerikaanse ‘Bill of Rights’ en de grondwetten van de oudste democratieën, zoals het Verenigd Koninkrijk, Nederland, de Verenigde Staten, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. De Bijbel heeft tot inspiratie gediend voor de meest hoogstaande literatuur: werk van Milton, Shakespeare, Coleridge, Scott Pope en Kipling, om er enkele te noemen. De Schrift inspireerde kunstenaars als Leonardo da Vinci, Rembrandt, Raphaël en Michelangelo. De Bijbel inspireerde tot de oorstrelende muziek van Bach, Händel, Haydn, Mendelssohn en Brahms. Het gaat zelfs niet te ver om te constateren dat de neergang van de algemeen aanvaarde bijbelse visie op de wereld om ons heen, gelijke tred houdt met de afname van schoonheid in de kunst.¹⁶Ook in onze tijd zorgt de boodschap van de Bijbel er nog steeds voor dat mensen veranderen. Voormalige animistische stammen in de Filippijnen leven nu zonder angst, en vroegere kannibalen in Papoea Nieuw-Guinea en de Fiji-eilanden leven nu in vrede, allemaal dankzij het Evangelie.

7. De compromisloze eerlijkheid van de Bijbel

Iemand heeft eens gezegd: ‘De Bijbel is geen boek dat een mens zou kunnen schrijven, als hij dat al wilde, of zou willen schrijven als hij het kon.’ De Bijbel eert niet de mens, maar God. De mensen in de Bijbel worden getoond zoals ze zijn. Tegen de achtergrond van hun zondigheid en trouweloosheid komen Gods heiligheid en trouw sterk naar voren. Zelfs van de ‘geloofshelden’ (Hebr. 11) werden hun mislukkingen opgetekend, met inbegrip van Noach (Gen. 9:20-24), Mozes (Num. 20:7-12), David (2 Sam. 11), Elia (1 Kon. 19) en Petrus (Matth. 26:74). Aan de andere kant werden de vijanden van Gods volk dikwijls geprezen, zoals Arthahsasta (Neh. 2), Darius de Meder (Dan. 6) en Julius (Hand. 27:1-3). Dit zijn duidelijke aanwijzingen dat de Bijbel niet is geschreven vanuit menselijk perspectief.

8. De levensveranderende boodschap van de Bijbel

De Amerikaanse evangelist en schrijver dr. Harry Ironside werd ooit in San Francisco door een man uitgedaagd om te debatteren over het onderwerp ‘agnostiek¹⁷ versus christendom’. Ironside stemde toe op één voorwaarde: dat de agnost eerst zou bewijzen dat de agnostiek het waard was om verdedigd te worden. Ironside daagde de agnost uit om één man mee te brengen die in het verleden aan lager wal was geraakt (een dronkaard of crimineel bijvoorbeeld), en één vrouw die een leven aan de zelfkant van de maatschappij had geleid (zoals in de prostitutie). Beiden zouden moeten zijn bevrijd uit hun weinig verheffende levens door vol overtuiging agnost te worden. Dr. Ironside van zijn kant trof voorbereidingen om honderd mannen en vrouwen mee te brengen die behouden waren door te geloven in hetzelfde Evangelie dat door de agnost belachelijk werd gemaakt. De scepticus trok zijn uitdaging om te debatteren met dr. Ironside snel in. De boodschap van de Bijbel herstelt levens die gebroken zijn door de zonde. En het is die zonde die scheiding maakt tussen ons en onze heilige Schepper. Aan de andere kant zien we dat agnostiek en atheïsme, zoals alle anti-God filosofieën, een vernietigende uitwerking hebben.

Tags: God auteur van Bijbel

Meer lezen?

https://logos.nl/hoe-en-wanneer-werd-de-canon-van-de-bijbel-samengesteld/
https://logos.nl/heeft-jezus-dat-echt-gezegd-waarom-andere-evangelien-niet-in-de-bijbel-thuishoren/
https://logos.nl/archeologie-werpt-licht-op-tijd-van-jezus/
https://logos.nl/ontstaan-van-talen-wetenschappers-komen-steeds-dichter-bij-babel/

1. Het basisconcept in dit gedeelte is afkomstig van H.L. Willmington, Willmington’s Guide to the Bible, Tyndale House Publishers, Wheaton, IL, USA, 1981, p. 810-824.
2. N.L. Geisler, en W.E. Nix, A General Introduction to the Bible, Moody Press, Chicago 1986.
3. J. McDowell, Evidence that Demands a Verdict, dl. 1, Campus Crusade for Christ, San Bernadino, CA, 1972.
4. Geciteerd in Geisler (noot 5), p. 68.
5. Geciteerd in Geisler (noot 5), p. 68.
6. W. Ramsay, Bearing of Recent Discoveries on the Trustworthiness of the New Testament, Baker Books, Grand Rapids, Michigan, 1953, p. 222
7. Voor uitvoerige informatie over Bijbel en archeologie, zie www.christiananswers.net
8. Het redeneren vanuit stilzwijgen (‘arguing from silence’) gaat als volgt: iemand beweert iets onwaarschijnlijks/onbijbels; hem wordt gevraagd: ‘Waar staat dat dan, welk bewijs heb je voor die theorie?’ waarop hij antwoordt: ‘Er staat niet letterlijk dat het nooit gebeurd zou kunnen zijn!’
9. 1 Vroeger dachten de mensen dat de sterren geteld konden worden – er waren zo’n 1200 zichtbare sterren. Ptolemeus (in het jaar 150) stelde dogmatisch dat het aantal sterren exact 1056 was. Zie W. Gitt, 1997. Counting the stars. Creation 19 (2):10-13.
10. J. Sarfati, The wonders of water. Creation 20 (1):44-46, 1997.
11. D. Batten, Dogs breeding dogs? That’s not evolution, Creation 18 (2):20-23, 1996.
12. 14 D.A. Wise, Modern medicine? It’s not so modern! Creation 17(1):46-49, 1995
13. P. Emerson, Eating out in Eden, Creation 18(2):10-13, 1996.
14. Zie H.M. Morris, The Biblical Basis of Modern Science, Baker Book House, Grand Rapids, Michigan, 1984.
15. J. McDowell, Evidence that Demands a Verdict, dl. 1, Campus Crusade for Christ, San Bernadino, CA, 1972.
16. F. Schaeffer, Escape from Reason, Inter-Varsity Press, Londen, 1968
17. Agnostiek is een andere vorm van ongeloof dat de waarheid van Gods Woord ontkent door te beweren dat we niet kunnen weten of God bestaat. Het verschilt in de praktijk slechts weinig met atheïsme.

Gerelateerde berichten:

God is de auteur van de Bijbel – 8 aanwijzingen