Hoe groot is de kans dat je een vis tegenkomt met een munt in zijn bek? Het gebeurde bij Petrus, toen hij van de Heere Jezus de opdracht kreeg om zijn netten uit te gooien. Met de gevonden munt kon de tempelbelasting worden betaald. Een wonderlijke geschiedenis. Welke vis zwemt er immers met een munt in zijn bek?
Wat hebben een vis en een munt met elkaar te maken? Normaal gesproken niet veel. Tenzij je de geschiedenis kent van de Heere Jezus en de tempelbelasting, beschreven in de laatste verzen van Mattheüs 17. Jezus en zijn discipelen zijn in Kapérnaüm. De mensen die de tempelbelasting moesten innen vroegen aan Petrus of Jezus de belasting al had betaald. Petrus ging naar Jezus toe, en hij kreeg van Hem de bijzondere opdracht om te gaan vissen. De eerste vis die hij zou vangen, had een geldstuk in zijn bek. Dat was genoeg om de belasting te betalen.
Christenen kennen deze geschiedenis. Misschien is het wel zo bekend dat het voor hen niet meer zo opmerkelijk is. Maar denk er eens over na: hoe vaak hoor je nu van een vis die een munt in zijn bek heeft? Toch komt het voor!
Tilapia
In het Meer van Galilea zwemt een vis genaamd Sarotherodon galilaeus galilaeus, beter bekend als tilapia. Hij heeft een wel heel speciale methode om zijn jongen op te voeden. Tilapia’s hebben namelijk een zakje in hun mond waarin ze de eitjes – en later de jonge visjes – bewaren om ze te beschermen. Vissen leggen hun eitjes doorgaans op de bodem. De tilapia raapt de eitjes met z’n bek op en bewaart ze in zijn mondholte. Vissen die op deze manier voor hun eitjes en jongen zorgen, worden ‘mondbroeders’ genoemd. Als de eitjes een week oud zijn, komen ze uit. De jonge visjes verblijven dan in de mond van de ouder; meestal is dat de moeder. Maar wat heeft dat nu met de geschiedenis over de tempelbelasting te maken?
Wat een wonder!
Als de kleine visjes groot worden en het tijd wordt om te vertrekken, raapt de moedervis een voorwerp op van de bodem. Meestal is dat een steentje of een flessendop of… een munt! Ze bewaart dit voorwerp in de mondholte waar de visjes normaal gesproken naar terugkeren. Doordat dit voorwerp in de mondholte ligt, is het vol en kunnen de visjes er niet meer in. Ze zijn nu helemaal op zichzelf aangewezen. Wat wil dat nu zeggen? Blijkbaar was er in de buurt van Kapérnaüm iemand die een zilveren vierdrachmenstuk in het water had laten vallen. Een broedende tilapia heeft die munt in zijn bek genomen, en Petrus ving de vis… precies zoals Jezus had gezegd. Het wonder is dus niet zozeer dat er een munt in de vissenbek zat. Het wonder is dat Petrus precies de vis ving die op dat moment de juiste munt in zijn bek had. De tilapia wordt overigens vanwege deze geschiedenis in de buurt van het Meer van Galilea ook wel de Sint Pietersvis genoemd. Denk daar maar eens over na als je een volgende keer een lekker stukje tilapiafilet op je bord hebt liggen.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Heugten, G.J.H.A van, 2013, Goud in de mond. Wat voor vis ving Petrus?, Weet 23: 20-21.
