Ik heb altijd gedacht dat onze gastvrijheid belangrijk is voor verandering in onze buurt. Gisteravond realiseerde ik me, dat de gastvrijheid van anderen in mijn buurt nog veel belangrijker is.
Het heeft te maken met Lucas 10. De volgelingen van Jezus werden erop uitgestuurd om „huizen van vrede” te zoeken. Deze huizen waren de plaats om het goede nieuws te vertellen. Ook als je naar Jezus leven kijkt valt het op dat hij zich veel laat uitnodigen, hij is continu op bezoek bij anderen.
Steve Hill van Harvest-Now vertelde gisteravond waarom het belangrijk is om mensen te ontmoeten in hun eigen huis. Wanneer je bij iemand te gast bent, is de ander de gastheer (gastvrouw). Dat betekent dat hij (zij) op de plek is waar hij zich het meest thuis voelt, en jij je moet aanpassen: je komt dan als een dienaar, en niet als heer (des huizes).
Het contrast is makkelijker duidelijk te maken door het uit te vergroten: wanneer je naar een „ontwikkelingsland” gaat om te vertellen over Jezus, kan je dat op twee manieren doen.
1. Organiseer een attractie
Dit is de traditionele manier van zending bedrijven. Je huurt een zaal af, gaat er met een professioneel zendingsteam op af en nodigt zo veel mogelijk mensen van de lokale bevolking uit (denk bv aan de Billy Graham Crusades).
Voordeel van deze methode is, dat je in korte tijd duizenden mensen kunt bereiken. Nadeel is, zo blijkt achteraf, dat deze methode weinig effectief is (3% van de mensen die tot geloof zijn gekomen tijdens een crusade van Billy Graham blijkt zich later te hebben aangesloten bij een kerk), en misschien zelfs wel het averechtse effect heeft: mensen worden afhankelijk van de professionals en komen niet tot een volwassen geloof.
2. Zoek huizen van vrede
De manier waarop Jezus zijn bediening vorm gaf, is totaal anders. Nergens zie je dat Jezus een event organiseerde en zo veel mogelijk mensen uitnodigde erop af te komen. In plaats daarvan zie je dat hij zich talloze keren laat uitnodigen bij anderen. Ook als hij zijn leerlingen erop uitstuurt zegt hij ze, dat ze op zoek moeten gaan naar „logeeradresjes”. Ze mogen geen geld en andere zaken meenemen: ze komen als afhankelijke gasten op bezoek. Ze moeten niet zorgen dat ze goed voor zichzelf kunnen zorgen, dat ze enigszins onafhankelijk zijn, maar ze moeten er juist voor zorgen dat anderen voor hèn moeten zorgen, dat ze afhankelijk zijn van de hulp en gastvrijheid van anderen.
Nadeel van deze methode is dat je lang bezig bent om slechts enkele mensen te bereiken. Toch kiest Jezus voor deze weg. Heeft dat alleen maar met de cultuur en beperkte communicatiemiddelen van die tijd te maken? Of zitten hier geestelijke principes achter?
Wordt vervolgd…
