Het is onbegrijpelijk dat deze mooie, Nederlands ondertitelde, evangeliserende natuurfilm met prachtige filmbeelden nog nooit is uitgezonden op de Nederlandse buis. De film benadrukt dat soorten als bij de schepping de mogelijkheid hebben meegekregen om zich aan te passen aan de veranderingen (adaptatie), maar nooit ontstaan nieuwe diertypen. Paarden brengen paarden voort, vissen brengen vissen voort.
Het eerste deel van de film toont de symbiose van zeedieren. Algenetende papegaaivissen en koralen kunnen niet zonder elkaar: ze hebben dus altijd samen geleefd! De film laat fraai zien hoe er ook symbiose is tussen verschillende leefomgevingen. De dolfijn moet om te kunnen ademen ineens de beschikking over een perfect functionerend blaasgat gehad hebben; bij een langzame evolutionaire route zou de dolfijn allang verdronken zijn! De film laat zo de onmogelijkheid zien dat de dolfijn macro-evolutionair uit een soort ‘koe’ zou zijn ontstaan. Het wonder van onze huid wordt indrukwekkend geïllustreerd in termen van functionaliteit. De diersoorten die leven in de Rode Zee blijken enorm geschakeerd te zijn in hun manier van voortbewegen. Dit is nauwelijks voorstelbar vanuit één gezamenlijke voorouder.
Afrikaanse landdieren staan centraal in het tweede deel van ‘Het verhaal van het leven’. Daarbij komen o.a. de volgende vragen aan bod: Waarom heeft de struisvogels vleugels, terwijl hij niet kan vliegen? Hebben aap en mens een gezamenlijke voorouder? De gnoe is de enige antilope die zelf kan bepalen wanneer ze de nageboorte produceert. Hoe weet de gnoe dat de leeuw gevaarlijk is? Ook uit de paleontologie blijkt dat de unieke gnoes nooit anders zijn geweest. De unieke bouw van de giraffe in symbiose met de acaciaboom, toont aan dat hier geen toeval kan zijn. In de film passeren leeuw, aap, poema, de revue. De doordachte skeletbouw van het jachtluipaard wordt heel boeiend vergeleken met de uitgekiende vorm van het frame van de fiets.
Ook in de wereld van de landdieren kan niet anders geconcludeerd worden, dan dat er nooit nieuwe diertypen uit voorouders zijn ontstaan. Adaptatie leidt ook hier alleen tot nieuwe variatie, tot in standhouding van de soort, zonder macro-evolutie. Voor macro-evolutie is veel extra, nieuwe informatie nodig. Informatie ontstaat niet uit zichzelf. Dat de evolutietheorie veel onzinnige ‘bewijzen’ hanteert, wordt in de film overtuigend getoond. De film eindigt met het wijzen naar de Schepper van de schepping. De film roept op, te geloven in Jezus, als de Redder der mensheid en de Schrift te lezen. Van harte aanbevolen. Ook heel geschikt voor jongeren.
Deze documentaire wordt ook in onze webshop te koop aangeboden.
