Uit de reacties op het vorige deel in deze serie bleek wel dat de standaard thevo-argumenten behoorlijk leven. Daarom in deze editie weer een nieuw argument onder de loep genomen: hoe kunnen dag 1-3 gewone dagen zijn als de zon pas op dag 4 werd geschapen?
Op basis van de Hebreeuwse woordkeus is er geen twijfel over mogelijk dat alle scheppingsdagen even lang waren en dat ze dezelfde lengte hadden als een gewone dag van 24 uur zoals wij die ook kennen.1 Dat dit voor de laatste vier scheppingsdagen geldt wil men vaak nog wel aannemen. Maar hoe zit het met de eerste drie? De zon was immers pas op dag 4 geschapen.
Gods definitie
Het antwoord ligt besloten in de woordkeus van Genesis 1:3-5. Daar staat:
En God zei: Laat er licht zijn! En er was licht. En God zag het licht dat het goed was; en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag.
Genesis 1:3-5 (HSV)
God maakte het licht en het duister. Het licht noemde Hij ‘dag’, en de duisternis ‘nacht’. Daarmee zijn ‘dag’ en ‘nacht’ nu gedefinieerd en bepaald voor de rest van het hoofdstuk. Later, in vers 16, krijgen de zon en de maan een functie toegewezen: de zon om de dag te beheersen, en de maan om te regeren over de nacht. Het licht (gedefinieerd als ‘dag’) wordt nu ‘gegeven’ aan de zon, net zoals de aarde en de dieren werden gegeven aan de heerschappij van de mens.
Dat betekent ook dat er helemaal geen zon nodig was om de eerste scheppingsdagen te definiëren. Er was licht, en er was duisternis. Die wisselden elkaar af. Hoe dat precies ging staat nergens in de Bijbel vermeld. Ook wat de lichtbron was is niet bekend. Wellicht was het God Zelf, zoals je kunt afleiden uit Openbaring 21:23. De Geest van God zweefde immers over de watermassa die de aarde zou worden, Genesis 1:2.
(Zon)licht
Dat er geen zon was wil natuurlijk niet zeggen dat er geen licht kan zijn. Er zijn talloze lichtbronnen buiten de zon. Een gloeilamp, een vuurtje, het scherm van je computer, tablet of mobiel waar je nu op dit moment naar aan het kijken bent… allemaal lichtbronnen. Pas op dag 4 werd de zon geschapen. Een veelgehoord argument voor waarom dat toen pas gebeurde waar ik helemaal achter sta is om aan te geven dat de zon, maan en sterren ook maar gewoon geschapen dingen zijn. In bijna iedere afgodendienst worden de hemellichamen aanbeden alsof het zelf goden zijn. Denk bijvoorbeeld aan de Egyptische zonnegod Amon-Ra, de hindoeïstische maangod Chandra (rechts) en de vermeende invloed van sterren en planeten op je dagelijks leven volgens astrologen.
Wat lost het op?
Op basis van de Hebreeuwse grammatica zijn alle scheppingsdagen gewone dagen. Op basis van hoe er in andere Bijbelteksten, met name Exodus 20:11, tegen de scheppingsweek wordt aangekeken kun je afleiden dat alle dagen even lang waren. Er is dus geen Bijbelse reden om aan te nemen dat dag 1-3 een andere lengte hadden dan dag 4-6. Daarbij, zelfs al waren dag 1-3 miljarden jaren lang, wat los je ermee op? Op dag 3 werden de planten geschapen. Die kunnen niet duizenden jaren overleven zonder vogels en insecten om ze te bevruchten (die werden op dag 5 en 6 geschapen, respectievelijk). De miljoenen jaren waar de evolutietheorie zo zwaar op leunt zijn nodig om te verklaren hoe het leven zich vanzelf ontwikkelde. Het meeste van dat leven werd geschapen op dag 5 en 6 (alleen de plantenwereld niet). En daar kan men niet omheen, toen was de zon er al, dus dag 5 en 6 waren gewone dagen van 24 uur. Deze ‘oplossing’ creëert dus meer problemen dan er weggenomen worden.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van WaaromSchepping. Het originele artikel is hier te vinden.
