ID-beweging ‘zo dood als een pier’ of ‘zo fris als een hoentje’? – Dembski en Luskin terug van weggeweest

by Jan van Meerten | feb 16, 2021 | Nieuws, Onderwijs

De beweging rond Intelligent Design is ‘zo dood als een pier’. Dat beweerde een scepticus in 2016 in een reactie op een recensie van de documentaire ‘Unlocking the mystery of life’.¹ De scepticus noemde als een van de voorbeelden het terugtrekken van de wiskundige en theoloog dr. William Dembski, een van de boegbeelden van de ID-beweging. Een criticus liet weten dat hij Intelligent Design sinds de bekende rechtszaak in 2005 in Dover niet meer serieus neemt. De rechter heeft beslist: Intelligent Design heeft afgedaan. Ligt het zo simpel?

Het lijkt erop dat voor de scepticus geldt dat de wens de vader van de gedachte is. Een beweging waarvan de deelnemers tientallen boeken en honderden artikelen publiceren, tientallen wetenschappelijke papers schrijven, een eigen wetenschappelijk tijdschrift hooghouden én nieuwe mensen aantrekken is niet ‘zo dood als een pier’ maar eerder ‘zo fit als een hoentje’. De criticus gaat hierboven ook te kort door de bocht. Hoewel het waar is dat ID’ers de rechtszaak in Dover verloren hebben, wil dat nog niet zeggen dat daarmee de hele ID-beweging onderuit is gehaald of dat Intelligent Design heeft afgedaan. Lees voor tegenwerpingen bijvoorbeeld het boek ‘Traipsing Into Evolution. Intelligent Design and the Kitzmiller vs. Dover Decision’.²

Dr. William Dembski

Maar hoe zit het dan met dr. Dembski? Is er niet wat meer aan de hand wanneer een boegbeeld van Intelligent Design zich terugtrekt? Dat is niet het geval. Wat gebeurde er in 2016? In een interview (gepubliceerd op 8 september 2016) die Sean McDowell hield met Dembski gaf de wiskundige en theoloog aan dat hij met pensioen was gegaan als het ging om Intelligent Design. Deze keuze was niet inhoudelijk van aard, bijvoorbeeld omdat Intelligent Design onhoudbaar was geworden, maar een praktische keuze die met zijn interesse of prioriteiten te maken had. Hij zegt in het interview: “Het (de boeken van Dembski, JvM) omvat twee decennia aan werk voor Intelligent Design en ik weet niet zeker of ik nog veel meer toe te voegen heb.” Zijn interesse was elders komen te liggen.³ Op zijn persoonlijke website gaf Dembski aan dat hij nog steeds vanaf de zijlijn toekijkt, maar niet langer actief is. Ook is de kameraadschap die hij ooit ervaarde met zijn ID-collega’s grotendeels afgenomen. Dembski noemde Intelligent Design een seizoen in zijn leven. Net zoals na de lente de zomer komt, zo is dat ook met zijn interesse voor Intelligent Design. Op 10 september 2016 gaf hij zijn formele associaties met de ID-gemeenschap op, waaronder de zogenoemde Discovery Institute Fellowship.⁴ Dembski had daarmee wel het Discovery Institute achter zich gelaten, maar zich niet gedistantieerd van Intelligent Design. Hij geeft min of meer aan dat hij alles gezegd heeft wat hij (op dat moment) wilde zeggen.

Dr. Casey Luskin

Een ander boegbeeld van Discovery Institute die ook uit beeld verdween, zij het iets eerder dan Dembski, is de geoloog en rechtsgeleerde dr. Casey Luskin. Op zijn website gaf hij aan dat hij sinds 31 december 2015 niet langer meer werkte voor Discovery Institute en dat hij zich sindsdien richt op zijn studie.⁵ Hij had begin 2016 dus wel het Discovery Institute verlaten, maar niet het concept Intelligent Design vaarwel gezegd. In Zuid-Afrika hield hij zich bezig met paleomagnetisme en bestudeerde hij de vroegste geschiedenis van de plaattektoniek in de Kaapvaal Craton. Dit onderzoek had niets te maken met Intelligent Design, maar met de geologie van het Archeïcum⁶. In een artikel op Evolution News & Science Today schrijft hij daarover.⁷

‘Back in town again’ – Terug van weggeweest

Hoe zit dat anno 2021? Wie op de website Evolution News & Science Today kijkt, die ziet dat dr. Casey Luskin als schrijver weer zeer actief is op deze website. Vandaag verscheen het artikel ‘Vindicated But Not Cited: Paper in Nature Heredity Supports Michael Behe’s Devolution Hypothesis’.⁸ Gisteren verscheen het artikel: ‘Nature Article Admits Unanswered Origin-of-Life Questions, Exposing Broken Promises of ID Critics’.⁹ En zo kunnen we doorgaan. Dit komt omdat hij sinds begin van dit jaar weer gerekend wordt tot de medewerkers van Discovery Institute. Eind vorig jaar promoveerde hij op een geologisch onderwerp aan de Universiteit van Johannesburg. Aan het einde van deze week spreekt hij op een ID-conferentie in Dallas over ‘The Unique Origins of Humanity in the Fossil Record’.¹⁰

Hoe zit het met dr. William Dembski? Ook hij is weer terug en maakt weer deel uit van de ‘Board of Directors’ van het Discovery Institute.¹¹ Dembski spreekt aan het einde van deze week ook op de ID-conferentie in Dallas. De titel van zijn lezing luidt: ‘Gauging the Success of Intelligent Design’.¹² De terugkeer van deze geleerden binnen de ID-beweging werd aan het begin van deze maand gevierd met een podcast én enkele artikelen.¹³ In het najaar van 2021 komt onder redactie van Dembski, Luskin en Holden een nieuw 400 pagina’s dik boek uit onder de titel: ‘The Comprehensive Guide to Science and Faith: Exploring the Ultimate Questions About Life and the Cosmos’.¹⁴ William Dembski en Casey Luskin zijn weer terug van weggeweest en dat zal de wereld weten ook!

‘I’m Excited to Find Intelligent Design Stronger Than Ever’

Dr. Casey Luskin heeft zich in de achterliggende vijf jaar nauwelijks meer op de voorgrond getoond. Nu hij terug is er erg enthousiast over Intelligent Design. Hij noemt de ID-beweging sterker dan ooit. In een artikel voor de website Evolution News & Science Today geeft hij een opsomming wat er allemaal is gebeurd de afgelopen jaren. Luskin schrijft in zijn artikel dat het bewijsmateriaal ter ondersteuning van Intelligent Design en/of de uitdagingen voor het neodarwinisme de afgelopen jaren zijn gegroeid. In 2016 publiceerde dr. Scott Minnich een artikel in Journal of Bacteriology waaruit bleek dat het genetische experiment van Richard Lenski geen nieuwe genetische informatie opleveren.¹⁵ Discovery Institute werkte in 2017 haar lijst bij met pro-ID-peer-reviewed papers. De lijst bevat nu meer dan 100 papers.

Luskin verwijst naar een paper dat in 2018 door dr. Winston Ewert in Bio-Complexity werd gepubliceerd.¹⁶ In deze paper presenteert dr. Ewert een nieuw model als alternatief voor universele gemeenschappelijke afstamming, ook wel het ‘Dependency Graph’-model genoemd.¹⁷ Volgens Luskin verklaart dit model de genetische data véél beter dan de Neodarwinistische Levensboom. Een andere belangrijke paper voor Luskin is de bijdrage in Bio-Complexity over de menselijke oorsprong. Deze paper werd in 2019 gepubliceerd en laat zien dat het genetisch goed mogelijk is dat mensen zijn ontstaan vanuit een eerste mensenpaar.¹⁸ Het laatste voorbeeld dat Luskin geeft is het ID-paper dat vorig jaar in Journal of Theoretical Biology verscheen.¹⁹ De auteurs voeren in deze paper een pleidooi voor het concept ‘fine tuning’ in de biologie. Deze paper zorgde voor veel ophef.²⁰

Luskin refereert ook naar nieuwe boeken vanuit het ID-kamp. Als voorbeeld noemt hij ‘Darwin Devolves’ van dr. Michael Behe. Dat boek werd zelfs gereviewed in het toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift Science. Ik denk ook aan het vuistdikke boek ‘Theistic Evolution. A Scientific, Philosophical, and Theological Critique’²¹? Een andere mijlpaal voor de ID-beweging was de overkomst van de Duitse paleontoloog dr. Günter Bechly²².²³ We zouden Luskin kunnen aanvullen met de oprichting van drie centra voor Intelligent Design buiten de Verenigde Staten van Amerika. Eén in Brazilië²⁴, één in Oostenrijk²⁵ en naar we hoorden ook één in Israël. Zelf bezochten we in 2016 een ID-congres in Cambridge met bekende ID’ers zoals dr. Stephen Meyer, dr. Douglas Axe en dr. Ann Gauger.²⁶ De beweging voor Intelligent Design ‘zo dood als een pier’? Nee, eerder ‘zo fris als een hoentje’.