Jeroen de Ridder, die wetenschapsleer doceert aan de tot november 2016 in ieder geval tenminste nog statutair christelijke Vrije Universiteit te Amsterdam, heeft voor de bundel ‘En God zag dat het goed was’ het tweede hoofdstuk geschreven, getiteld ‘Wat is de wetenschappelijke status van de evolutietheorie?’. Men zou dan vooral, of mogelijk zelfs louter, een wetenschapsfilosofische tekst verwachten, waarin bv. ingegaan wordt op de fundamentele kritiek van sommigen op het enige mechanisme ervan: de natuurlijke selectie van dat organisme binnen een populatie dat toevallig in het bezit is gekomen van een binnen dat bepaalde milieu gunstige mutatie, waardoor het in het kader van de strijd om het bestaan zich in grotere mate weet voort te planten dan andere leden van zijn populatie6). Of waarin de auteur verantwoordt waarom hij, ondanks het werk van de wetenschapsfilosofen Popper en Lakatos, toch spreken blijft over ‘bewijsmateriaal’, zonder het verschil tussen ‘evidence’ en ‘proof’ duidelijk te maken. En waarom hij schrijft vanuit het verificatie-principe, in plaats van vanuit het falsificationisme. En de allergie voor elke vorm van teleologie bij de evolutionisten uitlegt.
De rest van dit artikel is te lezen in de onderstaande pdf:
