Het mag geen nieuws heten dat seculiere wetenschappers denken dat Mars vroeger geen rode, maar een blauwe planeet was. Maar hoeveel water heeft er dan op Mars gestaan?
Wetenschappers berekenden de vermeende hoeveelheid Marswater aan de hand van de enorme valleien op onze ruimtebuur.1 Ze schatten dat er minstens 174 biljoen (1,74 × 1014) kubieke meter water nodig was om de valleien te eroderen. Dat vertaalt zich naar een totaal van 686 biljard (6,86 × 1017) kuub voor de hele planeet. Omdat dit soort astronomische getallen – woordgrap intentioneel – je niets zeggen, hebben de onderzoekers het even voor je omgerekend: dat is genoeg om de hele planeet gemiddeld 5 km diep onder water te zetten, als Mars tenminste geen bergen of valleien had. Op aarde is, ter vergelijking, 1,385 × 1018 (1385 biljard) kubieke meter water.2 Dat is twee keer zo veel als op Mars, maar het planeetoppervlak van Mars is nog geen 30% van dat van de aarde. Mars had dus relatief veel meer water dan de aarde.
Zwak-zonnig
Deze hoeveelheid vloeibaar is een probleem, want Mars is ook veel verder van de zon verwijderd dan de aarde. Het is daar dus een stuk kouder, waardoor water bevriest. Bovendien zou dat water 4 miljard jaar geleden op Mars hebben gestroomd. In die tijd scheen de zon zo zwak (aldus de evolutiemodellen) dat je zelfs op de aarde geen vloeibaar water kon krijgen. De oplossing voor beide planeten is een broeikaseffect, maar daar ontbreekt elk bewijs voor. Het is een oplossing om het miljoenenjarenmodel te redden van de feiten.
Ironie
Mogelijk is de ironie van dit nieuwsbericht je niet ontgaan. Dezelfde wetenschappers die modellen bedenken waarin Mars (waarop nu amper een druppel water te vinden is) zo goed als volledig onder water stond, ontkennen in alle toonaarden dat er op de aarde (die letterlijk blauw ziet van het water) ooit een wereldwijde zondvloed kon plaatsvinden. En dat, terwijl je soortgelijke structuren die volgens deze wetenschappers op Mars door een heleboel water zijn gevormd ook gewoon op aarde tegenkomt.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website WaaromSchepping. Het originele artikel is hier te vinden.
Mooie analyse Gert-Jan! Zo zien we maar weer eens dat astronomie beter gezien [kan] worden als een tak binnen de filosofie.
Het plaatje van een Mars met water is van https://en.wikipedia.org/wiki/Water_on_Mars. Voor verdere informatie zie daar. Nature Communications 8, Article number: 15766 (2017) wordt ter lezing aanbevolen.
[Noot van de redactie: Beste Peter, beschuldigingen en insinuaties zijn in strijd met het moderatiebeleid en we hebben deze daarom verwijderd.]
Gert-Jan van Heugten schrijft: “ontkennen in alle toonaarden dat er op de aarde (die letterlijk blauw ziet van het water) ooit een wereldwijde zondvloed kon plaatsvinden. En dat, terwijl je soortgelijke structuren die volgens deze wetenschappers op Mars door een heleboel water zijn gevormd ook gewoon op aarde tegenkomt.”
In de eerste plaats is er geen enkel klimatologisch of meteorologisch model bekend waardoor het 40 dagen, of zelfs 150 dagen zou kunnen regenen op de hele aarde. Om een regengebied of bui te laten ontstaan moet het elders verdampen. Een wereldwijde zondvloed is onmogelijk. Bovendien zijn er droge gebieden op aarde waar geen enkele structuur of kenmerk herinnert aan een een watersnood of overstroming omdat er geen water is. Gebieden die al tienduizenden jaren of nog veel langer droog zijn. Waar oude gemummificeerde lichamen te vinden zijn omdat die niet vergaan zonder vocht in de lucht. Er heeft nooit een zondvloed plaatsgevonden en is zelfs onmogelijk.