Bij een botsing van sterrenstelsels blijven uiteindelijk niet meer, maar juist minder sterrenhopen over. Deze clusters van sterren worden namelijk uit elkaar getrokken door snelle veranderingen in de zwaartekracht van de botsende sterrenstelsels. Tot nu toe dacht men dat er bij een botsing meer sterrenhopen werden gevormd.
Aan de hand van computersimulaties toonde sterrenkundige Diederik Kruijssen van de Universiteit Utrecht aan dat de grootte en richting van de aantrekkingskracht in een sterrenstelselsnel verandert tijdens de botsing met een ander stelsel. Kruijssen: „Hierdoor worden de sterren als het ware losgewrikt uit de sterrenhoop waarin ze bij elkaar werden gehouden. De invloed van dit effect is zo groot dat uiteindelijk meer sterrenhopen worden verwoest dan nieuwe gevormd.”
Antilopen
Uit de simulaties van Kruijssen blijkt verder dat niet elke sterrenhoop evenveel kans maakt om een botsing met een sterrenstelsel te overleven. „De overlevingskans van een sterrenhoop is te vergelijken met een groep antilopen die wordt aangevallen door een roofdier. Sommige sterrenhopen zijn op het verkeerde moment op de verkeerde plaats en worden uiteengereten door de aantrekkingskrachten binnen het sterrenstelsel. Andere bevinden zich juist in veiliger omgevingen. Naarmate de overlevende sterrenhopen ouder worden, migreren ze naar rustiger vaarwater. Op deze manier kunnen ze na de uiteindelijke samensmelting van beide sterrenstelsels blijven bestaan”.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Verhoeven, E., 2011, Juist minder sterrenhopen na botsing sterrenstelsels, Weet 10: 48.
