Toen God tegen Noach zei hoe hij de ark moest bouwen, kreeg hij de opdracht om die van binnen en buiten met pek te besmeren. Duidelijk is dat die peklaag niet zozeer bedoeld was om de ark zwart, maar om hem waterdicht te maken. Maar had deze laag misschien ook de functie om extra bescherming te bieden tegen de geweldige krachten van het beukende water en het botsende puin? Daar zijn aanwijzingen voor.
Het populaire programma Mythbusters van Discovery Channel voerde een serie experimenten uit met een beschermend polyurethaanproduct: Bedliner. Dit wordt vaak ter bescherming op de laadbak van pick-up trucks gesmeerd. De Mythbusters wilden de ‘mythe’ testen dat een huis met zo’n coating bestand zou zijn tegen een ontploffing vlakbij. Voor de experimenten gebruikten ze vier muren: twee van hout en twee van betonblokken. Een ontploffing met een explosiedruk van 6,5 bar sloeg een aanzienlijk gat in een onbewerkte houten wand. Maar bij eenzelfde houten wand, waarop van binnen en buiten Bedliner-coating was gesproeid, trad geen schade op. Tests met muren van betonblokken, waarbij de kracht bij de ontploffing was verhoogd tot 96 bar, gaven gelijke resultaten.
Smash Lab
In een ander Discovery Channel-programma, Smash Lab, zijn soortgelijke tests uitgevoerd. Hier werden vier muren opgebouwd uit betonblokken. De eerste bleef onbehandeld, op de tweede werd aan de binnenzijde een laag gesproeid, de derde kreeg een laag aan de buitenzijde en de vierde aan beide zijden. Gegevens over de explosiekracht werden niet genoemd, maar de resultaten waren vergelijkbaar met die van het Mythbusters-team.
Pek van kool en hars
De chemische samenstelling van polyurethaan is bekend, maar de eigenschappen van de pek die bij de arkbouw werd gebruikt niet. Deze kan van olie of houtskool zijn gemaakt, maar ook van hars. De scheepsbouwers in Europa gebruikten vele eeuwen geleden hars van naaldbomen om hun houten schepen te dichten. Die hars wonnen ze door een visgraatpatroon van groeven in boomstammen aan te brengen. Daarna vingen ze de hars op in een pot en hakten de bomen om, bedekten ze met aarde of as en verbrandden ze totdat er een lichtgewicht zwarte houtskool overbleef. Als laatste processtap voegden ze de vermalen houtskool aan kokende hars toe. Met zulke pek maakten de scheepsbouwers de houten schepen waterdicht en bevoeren ze de grote oceanen.
Als je ziet hoeveel bescherming een gesproeide polyurethaanlaag biedt, dan kun zou je ervan uit mogen gaan dat de pekcoating op de ark hem niet alleen waterdicht maar ook inslagbestendig maakte.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Nunn, W., 2015, Kon de ark een stootje hebben? Explosie-experiment toont de voordelen van een dubbele peklaag, Weet 31: 13.
