Sommige slakken schieten heuse ‘liefdespijlen’ in hun partner tijdens het paringsritueel. Maar niet alle slakken zijn daar even gevoelig voor, blijkt nu.
0707
De voortplanting van landslakken gebeurt op een bijzondere manier. Veel soorten zijn hermafrodiet. Dat houdt in dat ze zowel de mannelijke als de vrouwelijke geslachtsorganen hebben. Ze kunnen daarmee meestal niet zichzelf bevruchten, maar wel elkaar. Na paring kunnen beide slakken dus zwanger zijn. Daarnaast schieten sommige slakken een (of meerdere) ‘liefdespijlen’ in hun partner. Dat zijn kleine, puntige pijltjes waar hormonen op zitten die ervoor zorgen dat het slakkensperma een grotere overlevingskans heeft.
Ecologen van de Vrije Universiteit Amsterdam hebben nu ontdekt dat slakken ook ongevoelig kunnen worden voor deze liefdespijlen. Ze ontdekten dat de pijlhormonen van de soort Eobania vermiculata zorgden voor een verkorting van het sperma-ontvangend orgaan, waardoor het sperma een kortere weg af hoeft te leggen naar de opslagplek. Maar in slakken van de Eobania-soort zelf is niets van die inkrimping te merken. De onderzoekers ontdekten het pas toen ze het testten bij een andere slakkensoort. Volgens hen zijn de Eobania-slakjes resistent geworden voor de pijlhormonen.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Nunen, H. van, 2017, Liefdespijlen missen doel, Weet 44: 12.
