In de Bijbel staat dat alle dieren oorspronkelijk herbivoor waren (Genesis 1:29-30). Tot het vervalproces door de zondeval kun je dan ook de verandering van planteneter naar alles- en vleeseter rekenen.
In het fossielenbestand is aantoonbaar dat de dieren zich gaandeweg steeds meer aan roofgedrag gingen aanpassen; zowel jagers als prooien. Kregen de jagers scherpe klauwen, dan kregen de prooien schilden of de mogelijkheid om snel te vluchten. Die veranderingen kunnen heel ver gaan, maar altijd wel binnen strikte grenzen. Een krokodil wordt geen vogel en een spitsmuis geen orang-oetang. Via de genetica is het mogelijk een eerste blik te werpen op het zeer ingewikkelde mechanisme in de levende cel en hoe hij zich kan aanpassen aan veranderende omstandigheden. Zo is onder andere ontdekt dat een kippenembryo tanden aanmaakt in de snavel als bepaalde genen worden geactiveerd. Waarvoor de techniek van het spinnenweb weven gebruikt werd in het paradijs? Misschien om stuifmeel te vangen. Er zijn nog steeds spinnen die pollen eten door ze te vangen in hun web. Ook zijn er nu nog steeds plantenetende (herbivore) spinnen, zoals Bagheera kipling (zie foto), en herbivore beren (panda’s) en vleermuizen.
Dit Weetje verscheen eerder in de Weet Scheurkalender 2019. De nieuwste Weet Scheurkalender verschijnt in oktober 2020.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website van Weet Magazine. Het originele artikel is hier te vinden.
