Veertig jaar geleden pikte een radiotelescoop een signaal op. Dat was zó sterk, het moest wel van een buitenaardse beschaving komen, dacht men. Nuchterdere wetenschappers geven nu een andere verklaring.
15 augustus 1977. De Big Ear-radiotelescoop in het Amerikaanse Ohio ‘luistert’ naar signalen uit de ruimte. Jerry Ehman analyseert de gegevens en ontdekt een signaal dat hem een uitroep van verbazing in de kantlijn doet schrijven: ‘Wow!’ Sindsdien gaat dit signaal de boeken in als het ‘Wow!’-signaal. Voor velen is ’t het onomstotelijke bewijs dat de mens niet alleen is in het heelal.
Luisteren naar de ruimte
Om het ‘Wow!’-signaal en de ophef erover te kunnen begrijpen, moet je iets meer weten over de achtergrond ervan. Wetenschappers speculeerden dat een buitenaardse intelligentie om te kunnen communiceren gebruik zou maken van een frequentie van 1420 megahertz. Dat is de frequentie die ook door waterstof, het lichtste scheikundige element, wordt uitgezonden. Daarom gebruikten astronomen van de Ohio State University hun telescoop om op deze frequentie naar de ruimte te luisteren. De signalen werden door een computer opgetekend als cijfers en letters. Dat gaf de signaalsterkte aan, vergeleken met de natuurlijke achtergrondruis. Een spatie betekende dat het signaal zwakker was dan de ruis. Was het signaal sterker, dan werden er eerst de cijfers 1 tot en met 9, en daarna de letters A tot en met Z aan gekoppeld (tot een maximum van 36 keer de achtergrondruis). Elke twaalf seconden was er een meetmoment. Vanwege de draaiing van de aarde en de beperkte luisterbreedte van de telescoop kon een signaal maar maximaal 72 seconden worden waargenomen.
WOW!
Het signaal waar Ehman ‘Wow!’ bij schreef bestond uit zes tekens: 6EQUJ5. Dat is geen geheime boodschap, maar een continu signaal, dat eerst toenam in sterkte en daarna weer afnam toen de aarde verder draaide. Het signaal kwam van een plek die, vanuit de aarde gezien, in het sterrenbeeld boogschutter staat. Zou daar misschien een beschaving zijn die contact zocht met de aarde?
Kometen
Ondanks verwoede pogingen is het signaal nooit opnieuw opgepikt. Nu, veertig jaar na de detectie van het ‘Wow!’-signaal, denken wetenschappers eindelijk een verklaring te hebben. Geen aliens, maar kometen waren verantwoordelijk voor de piek. Antonio Paris van het Center for Planetary Science toonde aan dat kometen, die vaak een enorme wolk van waterstofgas met zich meedragen, ook signalen van 1420 megahertz uitzenden. De komeet 266P/Christensen was verantwoordelijk voor het ‘Wow!’-signaal. Die bevond zich in 1977 binnen 1 graad van de plek van het signaal. Daarom durft Paris te zeggen dat het ‘Wow!’-signaal niet van een buitenaardse beschaving kwam, maar afkomstig was van een natuurverschijnsel.
Ja, maar…
Ufo-enthousiastelingen zullen niet snel tevreden zijn met deze uitleg. Voor hen verdwijnt er ineens een belangrijk ‘bewijsstuk’ dat de mens niet alleen is in het heelal. Ehman zelf kan zich ook niet vinden in de kometenverklaring. De Big Ear-telescoop had namelijk twee ‘oren’. Het signaal dat door het eerste oor werd opgepikt zou zo’n anderhalve minuut later door het tweede oor gehoord moeten worden. Dat was bij het ‘Wow!’-signaal niet het geval. Ehman speculeert dat het signaal tussen de twee meetmomenten werd uitgeschakeld. Het kan daarom volgens hem geen komeet zijn geweest. Ook twijfelen sommige astronomen of kometen wel genoeg waterstof kunnen produceren voor zo’n luid signaal. Het laatste woord lijkt er nog niet over te zijn gezegd.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Nunen, H. van, 2017, Minder ‘wow!’ dan gedacht. Vreemd ruimtesignaal toch niet van Aliens afkomstig…, Weet 46: 41.
