Het universum is bijzonder goed gebalanceerd, moeten ook naturalisten toegeven. Eén gram meer materie in het hele universum en het zou weer ineenstorten. Een grammetje minder en het blijft zich oneindig uitstrekken. Hoe kan dat al 13,8 miljard jaar goed gaan?
Evolutionisten geloven dat het universum al zo’n 13,8 miljard jaar bestaat en begon met een oerknal. Alle materie en energie is toen ontstaan, zeggen ze. Volgens Einsteins relativiteitstheorie kunnen materie en energie de ruimtetijd vervormen. Ruimtetijd is een benaming voor de dimensies waarin je leeft: drie ruimtelijke dimensies en de tijd. Grote massa’s als zwarte gaten kunnen die ruimtetijd verbuigen. Daardoor kan het zomaar zijn dat de kortste weg tussen twee punten ineens niet meer een rechte, maar een gebogen lijn is. Omdat alle massa en energie in het universum de ruimtetijd verbuigt, konden er drie situaties ontstaan:
- De totale massa is te hoog, waardoor het universum uiteindelijk onder z’n eigen zwaartekracht weer ineenstort;
- De totale massa is te laag, waardoor de zwaartekracht het universum niet bij elkaar kan houden en er geen sterren en planeten konden bestaan, omdat er gewoon niet genoeg materie op één plek bij elkaar kon komen;
- De totale massa is precies goed, waardoor het universum kan blijven bestaan
Omdat het universum bestaat en er leven mogelijk is, moet de derde optie de goede zijn. Maar de kans dat zo’n universum zich vanzelf vormde is onwaarschijnlijk klein. Je zou het kunnen vergelijken met het op z’n punt laten balanceren van een potlood, en dat dan 13,8 miljard jaar lang! Zelfs als je uitgaat van een oerknal is het veel logischer om te geloven dat er een intelligent Ontwerper is.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Heugten, G.J.H.A., 2017, Ongelooflijk exact, Weet 43: 11.
