ZO VEEL ZORG
Papa kardinaalbaars bewaart eitjes in bek
Heb je al eens aan de kardinaalbaarzen (Pterapogon) gedacht die in de riffen van tropische oceanen leven? Als de eitjes van een kardinaalbaarsvrouwtje bevrucht zijn, schept het mannetje ze in zijn grote bek. Kardinaalbaarzen zijn namelijk zogenaamde “muilbroeders”. Maar zelfs als vader honger heeft, eet hij de eieren niet op, maar beschermt ze. Meer dan 20 dagen broedt hij ze uit in zijn gesloten bek, tot ze uitkomen. Stel je voor dat je 20 dagen lang iets in je mond moet houden zonder het door te slikken. Om ervoor te zorgen dat ze genoeg zuurstof krijgen, opent papa elke minuut zijn bek, zodat de eitjes een verse toevoer van zuurstofhoudend water krijgen. Wanneer de eitjes zijn uitgekomen, zwemmen de babyvisjes in en uit zijn bek totdat ze klaar zijn om op ‘eigen benen te staan’.
Vanaf de bevruchting tot het moment dat de jonge visjes ‘op eigen benen kunnen staan’, eet de vader helemaal niets! Kardinaalbaarzen overleven door het eten van kleine vissen en andere zeedieren rond een rif. Waarom eet het mannetje zijn eigen jongen niet op? Hoe weet hij dat hij ze in zijn mond moet beschermen? Als dieren evolueren door “survival- of-the-fittest”, waarom zou het eerste kardinaalbaarsmannetje zijn jongen dan niet hebben opgegeten? Als hij dat had gedaan, zouden er geen kardinaalbaarzen zijn. Dat het mannetje zo voor z’n jongen zorgt, getuigt van liefde en creativiteit, wat wijst op een Schepper.
God houdt ervan ons te verbazen met Zijn schepping!
Dit artikel is geschreven door ‘Search for the Truth Ministries‘.
Tags: papa kardinaalbaars bewaart eitjes in bek
