De één is er dankbaar voor, de ander is woedend, maar het abortusdebat is terug in Nederland. Dat blijkt wel uit de stortvloed aan nieuwsartikelen en tv-reportages die de afgelopen maanden – gedwongen door de stille groei van de Nederlandse pro-life beweging – voorbij is gekomen. De meeste bijdragen waren ronduit vijandig en eenzijdig, maar daar tussendoor druppelen steeds meer seculiere meningen door waarin kritiek wordt geuit op de pro-abortuslobby. En soms sijpelt er zelfs sympathie door voor onze pro-life activiteiten.
Oproep tot een minder eenzijdig debat
Zo riep microbioloog Rosanne Hertzberger in de NRC op tot een abortusdebat waarin ook de rechten van de ongeboren mens ter sprake komen, want daar ontbreekt het momenteel volledig aan: ‘Het draait allemaal om man en vrouw: om de ongelijke verdeling van de macht en de reproductieve lasten. Terwijl dat gek genoeg ook best irrelevant is voor de rechten van het ongeboren kind.’1
Sietske Bergsma sprak op The Post Online haar onvrede uit over ‘door en door verwende kinderen’ onder de huidige generatie feministen. Volgens haar eisen zij, naast abortus, ook dat niemand daarover een andere mening mag hebben.2
Getuigenissen
Omdat abortus kan zorgen voor mentale problemen door spijt, is het geen verrassing dat ook algemene vrouwenbladen brieven krijgen van vrouwen die hiermee kampen. Een recent voorbeeld hiervan is het magazine Wij van Prenatal, dat een ontroerend stuk plaatste van een vrouw die zou willen dat ze haar abortus kon terugdraaien.3
Zijn alle redenen voor abortus breedgedragen?
Op LINDA.nl werd meerdere keren de discussie gevoerd omtrent de moraliteit van abortus wanneer het ongeboren kind een makkelijk oplosbare hazenlip blijkt te hebben. Zo schreven ze over Anne, die ongevraagd werd gewezen op de optie van abortus van haar kind.4 Eerder besteedde LINDA.nl namelijk aandacht aan een verhaal uit Het Parool, over een stel dat met behulp van IVF zwanger werd en snel overging tot abortus toen het kind een hazenlip bleek te hebben. Even later meldden ze zich opnieuw voor een IVF-behandeling.5
Het zijn verhalen die een paar jaar geleden ondenkbaar waren. Vrijwel alle discussie rondom abortus werd in de kiem gesmoord voordat het de
landelijke media kon bereiken. Alsof kritische vragen over de abortuswet niet konden bestaan. Alsof de vrouwen die kampen met spijt of mentale problemen na een abortus zich aanstellen en de fysieke gevolgen van abortus fabeltjes zijn. Lang bleef die leugen staande, totdat deze thema’s weer boven kwamen drijven dankzij de groeiende pro-life beweging. Die groei is zowel positief als negatief. Een deel van het stijgende aantal stemmen voor de ongeboren mens heeft namelijk te maken met het groeiend aantal mensen dat uit de eerste hand weet wat abortus kan doen met het lichaam, de geest, het geweten en de samenleving.
Abortuscentrum niet blij met vrouw die kiest voor haar kind
En wat te denken van het artikel in de Volkskrant over Fatima (niet haar echte naam). Deze vrouw liep rond met twijfels over haar aanstaande abortus die het abortuscentrum niet konden wegnemen. Ze bad tot God om een teken: ‘Laat iemand mij tegenhouden’, en kwam voor de deur van het centrum onze counselors tegen. Ze spraken met haar af dat er hulp zou zijn wanneer ze deze nodig heeft. Er werd zelfs gebeden en ze besloot niet naar haar afspraak bij de kliniek te gaan. De journalist van De Volkskrant volgde het hele gebeuren en sprak zowel Fatima als de directeur van het Rotterdamse abortuscentrum. Vooraf had die laatste nog gezegd dat zijn personeel bij de geringste twijfel geen abortus uitvoert. Na het nieuws van Fatima’s duidelijke en vrije keuze bleek dat hij op die momenten nog een aantal manipulerende uitspraken achter de hand had in plaats van de felicitatie die je normaal gesproken zou verwachten. Volgens hem zou ze toch wel terugkomen zodra het besef er is dat er nog zeventien moeilijke jaren volgen na die twaalf maanden hulp van Schreeuw om Leven.6
Geaborteerde kinderen geregistreerd in het BRP
En uitgerekend in deze periode van verandering kwam er nieuws uit de hoek van de regering. Vanaf dit jaar kunnen vrouwen hun niet levend ter wereld gekomen kindjes registreren in de Basisregistratie Personen (BRP). Yara, die zoals zoveel vrouwen kampte met spijtgevoelens na een abortus, greep die kans aan om haar geaborteerde kind te laten registreren als persoon.7 Dit was enerzijds een klap in het gezicht van de feministische beweging, die al jaren beweert dat spijt na abortus een fabeltje is, en anderzijds plaatste het vraagtekens bij de huidige abortuswet. Want als geaborteerde foetussen menselijke personen zijn, dan aborteren we dus echt menselijke personen. Pro-abortus kon alleen maar in twijfel proberen te trekken of het verhaal van Yara echt is. Het zou weleens een actrice kunnen zijn, opperde Marjolein Hurkmans in De Telegraaf.8 Maar Stevo Akkerman durfde in Trouw wel in te gaan op de moeilijke vragen die deze ontwikkeling met zich meebrengt.9 Wie heeft de moed om het stokje over te nemen?
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Leef Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Develing, C., 2019, Pro-life in de algemene media, Leef 35 (4): 4-5 (PDF).
Voetnoten
- https://www.nrc.nl/nieuws/2019/05/25/blijf-de-details-van-abortus-bediscussieren-a3961508.
- https://tpo.nl/2019/06/01/sietske-bergsma-mainstream-feministen-zijn-door-en-door-verwende-kinderen/.
- https://issuu.com/wijjongeouders/docs/wij_02-2019-editie_los/34.
- https://www.linda.nl/nieuws/interview/schisis-hazenlip-baby-abortus/.
- https://www.linda.nl/nieuws/verloskundige-ivf-hazenlip-parool/.
- https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/hoe-activisten-bij-de-abortuskliniek-fatima-op-andere-gedachten-brengen~bf8edb09/.
- https://twitter.com/nieuwlicht/status/1119608407068012544.
- https://www.telegraaf.nl/vrouw/3506795/jana-liet-haar-geaborteerde-kind-erkennen-maar-bestaat-jana-wel-echt.
- https://www.trouw.nl/opinie/het-wringt-dat-je-een-geaborteerde-foetus-mag-registreren-als-doodgeboren-kind~bb9e64f2/.
