Rik Peels van de VU adverteert de evolutietheorie, omdat volgens zijn RD artikel van 3 november het merendeel van de academici (waaronder Richard Dawkins) dat doen. Maar het is verwonderlijk dat hij afwezig is op congressen waar wetenschappers bijeenkomen die deze theorie afwijzen. Toen de Dode Zee rollen in 2013 in het Drents Museum werden gepresenteerd lagen daar de teksten over schepping en zondvloed.
Met een projectteam heb ik toen een twintigtal wetenschappers ingevlogen
die de evolutietheorie ontkrachtten. Rik was er niet. Nadien is het Logos Instituut opgericht en zijn we hiermee verder gegaan. Met hulp van wetenschappers uit Australië, Amerika en Europa. Congres na congres is georganiseerd. Geen Rik gezien. In 2017 heb ik in het RD verslag gedaan van een congres in Amerika. Daar waren honderden leerkrachten, predikanten en wetenschappers bijeen die totaal niet onder de indruk waren van de onderbouwing van de evolutietheorie. Maar Rik werd niet gesignaleerd. Vorig jaar met zevenhonderd luisteraars in Londen, idem. Afgelopen weekend mocht ik in Duitsland delen hoe het zout der aarde getuigt van de zondvloed. Daar waren twaalfhonderd volwassenen bijeen om te luisteren naar bijvoorbeeld theoloog Wolfgang Nestvogel, arts Pekka Reinikainen en astrofysicus Markus Blietz. Separaat was er een programma voor honderdzestig kinderen. Er is door de organisatie van Kreatikon 2019 diep in de buidel getast voor deze gratis studiebijeenkomst. Zelfs catering was inbegrepen op dit volgeboekte congres. Honderden vrijwilligers waren actief. Mensen hunkerden naar waarheid. Doventolken werden ingezet.
Prof Werner Gitt toonde aan dat de overweldigende informatie in het DNA niet door langzame evolutie tot stand kan komen. De informatie komt van de Grote Ontwerper. Hoogleraar Stuart Burgess viel hem hierin bij. Hij is al dertig jaar wetenschapper en één van de meest gelauwerde ontwerpers van Engeland. Met één van zijn eerste ontwerpen was hij betrokken bij de lancering van een ruimtevaartuig. De projectleider informeerde hem dat als zijn bijdrage in het eerste kwartier na lancering niet zou werken, er één miljard Britse ponden in rook zouden opgaan. Stuart zweette peentjes tijdens die lancering, die overigens goed afliep. Eén niet werkend onderdeeltje is genoeg om het geheel volledig om zeep te brengen. Precies dit is het grootste probleem van langzame evolutie. Een organisme kan alleen leven als het tot in de kleinste details van elke cel werkt en reproduceert. Dat is een aanwijzing dat God het op één specifiek moment werkend geschapen heeft. En dat is precies waar God van getuigt. Op de derde dag het groen, op de vijfde dag de dieren en op de zesde dag de mens. Evolutionisten werden daarom door de hoogleraar uitgedaagd hun gebrek aan kennis aan te vullen door zich te verdiepen in de kunst van het ontwerpen.
Eén van zijn studenten bestudeerde drie jaar lang de vliegkunst van een libelle. Hij bouwde voor defensie een machinale kopie. Een wonderbaarlijke prestatie, maar niets vergeleken met het origineel. Echte libelle ’s zijn wendbaarder, milieuvriendelijker en kunnen zich reproduceren. Projecten waarbij de natuur als voorbeeld dient, leiden tot gesprekken over de almacht van God, aldus de professor. Evolutionisten missen deze kansen, terwijl een goed theologisch gesprek toch heus voor het oprapen ligt.
Terug uit Duitsland lees ik tot mijn verrassing dat Rik hier allemaal niet van op de hoogte is. Misschien is hij wel bekend met het gegeven dat Nederland het meest verdient aan de export van machines? Zijn gedachtegoed draagt daar niet aan bij en wat wel het nut is van de evolutietheorie blijft een raadsel. Academici kunnen dus niet alleen de kerk maar ook de economie dienen door eens een ontwerpcursus te volgen. Nodig Stuart Burgess of mensen van Logos Instituut eens uit op de VU. Mijn predikant drukte zich onlangs beeldend uit: “de pink kan niet zeggen tot de arm, ik heb u niet nodig”.
Bijschrift foto: Prof Stuart Burgess van Bristol University betoogt dat de dertig kilometer lange bedrading die is verwerkt in deze satelliet ontwerp vereist. Ter vergelijking: in het lichaam van een mens is honderdvijftigduizend kilometer aan bedrading aanwezig in de vorm van zenuwen.
