We hebben allemaal weleens auto’s gezien in verschillende stadia van verval als gevolg van roest. Als je een auto bezit en roest negeert, en dus niet behandelt, verspreidt het zich als een tumor en vreet het uiteindelijk als het ware de auto op.
Ik wil dit principe toepassen op christelijke instellingen, zoals kerken, Bijbelscholen, christelijke scholen, zendingsorganisaties, enz. De ‘roest’ voor deze instellingen is ongeloof naar Gods Woord, de Bijbel, toe. Dit ongeloof heeft een corroderend effect dat uiteindelijk deze instellingen vernietigt.
Het oprichten van een kerk of een Bijbelschool kost meestal veel inspanning en persoonlijke opoffering van de kant van de grondleggers. De grondleggers van zulke instellingen hebben op die manier bijna altijd een sterke toewijding aan het Evangelie en zijn Bijbelse grondslagen—de heilsgeschiedenis van Genesis tot Openbaring. Ze accepteren het gezag van de Bijbel en zijn volledig toegewijd aan diens levensreddende boodschap.
Maar de leiders uit opeenvolgende generaties kunnen die toewijding verliezen en ‘roest’ begint die instellingen aan te tasten. We zien dat overal.
Roest ‘gebeurt gewoon’
Roest ontwikkelt zich zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Het ‘gebeurt gewoon’. Zo is het ook met christelijke instellingen, want zonde is onze ‘standaard’ toestand, trots en ongeloof zijn een ‘natuurlijke’ houding. Als degenen die de instelling runnen niet waakzaam zijn en het gewoon maar laten gebeuren, gaan dingen uiteenvallen. Talloze christelijke instellingen zijn goed begonnen, maar slecht geëindigd. Veel van ’s werelds meest gerenommeerde universiteiten begonnen met door-en-door christelijke doelstellingen, maar zijn nu bolwerken van hedonistisch secularisme die volledig tegengesteld zijn aan het evangelie van Jezus Christus—zoals bijvoorbeeld Princeton en Harvard.
Hoe komt dit verval tot stand? Bij theologische instellingen worden docenten aangesteld die zich niet volledig inzetten voor de grondbeginselen. Er zijn verschillende ogenschijnlijk goede redenen voor dergelijke benoemingen. Aanvankelijk weten degenen die mensen benoemen dat de kandidaat niet echt toegewijd is aan het gezag van Gods Woord, maar de benoeming wordt toch goedgekeurd, omdat de kandidaat bijvoorbeeld een hogere graad van een prestigieuze universiteit heeft waardoor de instelling aan prestige wint. Of het zal het makkelijker maken om accreditatie te verkrijgen of te behouden voor het verlenen van graden (vaak verleend door een instantie die door de huidige seculiere regering wordt geautoriseerd). Het selectiecomité zou kunnen denken dat de sterke geschiedenis en cultuur van Bijbels gezag van de universiteit zal betekenen dat de nieuwe werknemer het niet zal laten verwateren. Maar dit zijn dwaze gedachten. Het roesten is begonnen.
Zorgen over subsidies of het behouden van studentenaantallen kan ook bijdragen aan het verval. Door geen standpunt in te nemen over schijnbaar controversiële kwesties, zou een college kunnen denken dat het kan zijn ‘voor allen ben ik alles geworden’ (1 Kor. 9:22), en zo de inschrijvingen of donaties omhoog kan brengen. We horen uitspraken als: “We onderwijzen een scala aan visies op Genesis.” Hoewel dit klinkt als een mooie holistische benadering, zegt dat in feite: ‘Genesis betekent niet wat het zegt te betekenen’ omdat het op verschillende manieren kan worden geïnterpreteerd. Uit zulk soort verklaringen blijkt hoe de roest is ontstaan.
In de context van zijn oproep aan de gemeente in Korinthe hoe om te gaan met een in zonde gevallen broeder, vergeleek de apostel Paulus de invloed van die persoon met gist wat zich een weg baant door heel het deeg: ‘Uw roem is niet goed. Weet u niet dat een klein beetje zuurdeeg het hele deeg doorzuurt?’ (1 Kor. 5:6). Met zonde is dat net zo: wanneer we het tolereren, verspreidt het zich en neemt het toe, zowel in ons eigen leven als in de organisaties waar we bij betrokken zijn.
Voorkomen van roest vraagt om ijver
Het is veel makkelijker om roest te bestrijden als we er bovenop blijven zitten. Als we dan iets vinden, kunnen we het behandelen. Als we niks doen en tegen onszelf zeggen: ‘Het is niet veel, dus het maakt niet uit’, zal er een tijd komen dat het juist heel veel uitmaakt en het erg moeilijk zal zijn om het te bestrijden. Belangrijke componenten van de structurele integriteit van de auto komen nu in het gedrang—en dat allemaal vanwege het ontbreken van preventief onderhoud wat niet zo moeilijk was geweest.
Hooglied 2:15 zegt: ‘Vang voor ons de vossen, de kleine vossen die de wijngaarden te gronde richten, nu onze wijngaarden bloeien.’ Veel uitleggers hebben hier een geestelijke toepassing in gezien. Jonge vossen hadden een voorkeur voor druiven en zouden het hele gewas ruïneren als ze niet werden bestreden. Dit is van toepassing op de zonde in ons leven; we moeten al vroeg handelen met de ‘kleine vossen’ van zonden; hen hun gang laten gaan zal later resulteren in veel schade; ‘Preventief onderhoud’! Als de kleine vossen alle druiven hebben opgegeten zal het te laat zijn!
Roest verwijderen kan onaangenaam werk zijn
Het verwijderen van de roest van een auto is geen gemakkelijk werk; het lukt niet zonder enige vastberadenheid en inspanning. Het kan onaangenaam werk zijn, als je te maken krijgt met vuil en stof en met giftige chemicaliën. En hoe langer je de behandeling uitstelt, hoe moeilijker het te verhelpen is.
Zo is het ook met christelijke instellingen. Neem de Southern Baptist Theological Seminary (SBTS) in Kentucky. Aan het begin van de jaren negentig was het gecorrumpeerd door modernistisch denken, wat ongeloof in de onfeilbaarheid (autoriteit) van de Bijbel betekende, geheel in strijd met zijn grondbeginselen. ‘Liberale’ theologie had het college besmet. Zoals ook dominee Josef Ton, die verbannen was uit wat toen het communistische Roemenië was vanwege de verkondiging van het evangelie, zei: “Liberale theologie is gewoon evolutie toegepast op de Bijbel en ons geloof.”1 Velen die het seminarie bezochten met een ijver voor God studeerden af zonder te weten wat ze uiteindelijk geloofden. Dat had tot gevolg dat ze nutteloos waren voor het evangeliewerk.
In 1993 benoemde de Southern Baptist Convention Dr. R. Albert Mohler Jr. om het college weer op het juiste spoor te krijgen. Hij was pas 33 jaar oud en het was een enorme opgave. Twee jaar na zijn benoeming diende de faculteit een motie van wantrouwen tegen hem in; slechts vier personen stonden dr. Mohler bij. Twee jaar later had dr. Mohler het college in de andere richting gekeerd.2 Maar het was gepaard gegaan met veel tranen. Simpel gezegd daagde dr. Mohler het academisch personeel uit om de belofte na te komen die ze allemaal hadden ondertekend en waarmee ze gezegd hadden dat ze de grondbeginselen van de instelling zouden handhaven. Als ze niet bereid waren om dit te doen, dan was voor hen de enige eervolle weg om op te stappen.
SBTS blijkt nu afgestudeerden af te leveren met een vurig verlangen voor de verkondiging van het evangelie. Ik had in 2010 het voorrecht om te spreken in een landelijke kerk in South Carolina, waar zich een recent afgestudeerde predikant bevond. Dat was een enorme zegen: die kerk was springlevend!
Dr. Mohler wordt nu in Amerika gerespecteerd als een duidelijke stem voor het Bijbelse geloof. Hij is door invloedrijke publicaties als Time erkend als een leider onder Amerikaanse evangelischen. Time.com noemde hem de “regerende intellectueel van de evangelische beweging in de VS”. Dat is mogelijk als je een consistent bijbels wereldbeeld hebt, te beginnen met de historiciteit van het Genesisverslag van de schepping en de zondeval.3
Dr. Mohler heeft gezegd:
“… bijna elke christelijke ketterij kan op een of andere manier worden herleid tot een poging om God als Schepper te scheiden van God als Verlosser. Het christendom gaat daar tegenin. Er klopt geen hout van het evangelie van Jezus Christus tenzij je het in de context plaatst van de totale geschiedenis van Gods scheppende en verlossende werk, van Genesis tot Openbaring.”3
Als je van je auto houdt, ga je de roest te lijf
Dit klinkt allemaal misschien als een heksenjacht, of als ‘liefdeloos’ zijn. Als je echter van je auto ‘houdt’, zal je de roest te lijf gaan. En als je echt God, Zijn Woord en Zijn kerk liefhebt, zal je de ‘roest’ en corrosie, namelijk alles wat het zuivere evangelie bederft, te lijf gaan, anders zullen de komende generaties geen getuigenis van het evangelie meer hebben.
In de naam van ‘liefde’ en ‘eenheid’ hebben veel kerken en theologische colleges zichzelf op een weg naar de vergetelheid geplaatst. In het belang van ‘eenheid’ wordt er gezwegen en het ongeloof vermenigvuldigt zich; de roest verspreidt zich gewoon. Niks doen is het enige wat nodig is voor terugval en uiteindelijk het sluiten van zulke instellingen. Het is een valse liefde die genoegen neemt met de status quo en zo beetje bij beetje het getuigenis van het evangelie van de kerk of het college vernietigt. Is het liefde om een zondaar niet te vertellen dat hij zich moet bekeren en in de Heere Jezus moet geloven om vergeven te worden? Dat is natuurlijk wel kwetsend, dus het makkelijkst zou zijn om maar niets te zeggen.
Wanneer CMI kerkleiders benadert die geen weet hebben van wat de bevrijdende, evangelie-verklarende aard van de scheppingsboodschap is, zijn ze vaak extreem voorzichtig omdat ze zich zorgen maken over het ‘voor het hoofd stoten’ van sommige mensen die ‘een andere mening hebben’. Deze kerkleiders zijn de eerste tekenen van roest en moeten liefdevol maar krachtig worden uitgedaagd wat betreft hun ongeloof en van de noodzaak om zich te bekeren. Als het kerkleiderschap het ‘voor de lieve vrede’ laat afweten, zal de roest alleen maar toenemen en zal de kerk haar duidelijke boodschap verliezen.
Jezus zei: ‘U bent het zout van de aarde; maar als het zout zijn smaak verloren heeft, waarmee zal het gezouten worden? Het deugt nergens meer voor dan om weggeworpen en door de mensen vertrapt te worden.’ (Mattheüs 5:13) Laten we werken en bidden om ons zoutgehalte te behouden, in de eerste plaats persoonlijk, en daarnaast ook in onze christelijke instellingen! CMI/MIG/Logos Instituut zijn er om te helpen.
Dit artikel is eerder verschenen op de website scheppingofevolutie.nl van Mediagroep in Genesis.
Voetnoten
- creation.com/josef-ton-evolution-and-liberal-theology.
- Een documentaire over de richtingsverandering is hier te bekijken: Recovering a Vision, sbts.edu/president.
- Creation and Redemption: A conversation with Albert Mohler, Creation 33(1):16–18, 2011; creation.com/albert-mohler-interview.
