“Maar het wordt nog erger. De man grijpt Maxim vanachter bij zijn hoofd en duwt een prop in zijn mond. Snel draait hij ducttape over zijn mond en om zin hoofd. Maxim is nu wel genoodzaakt om door zijn neus te ademen. De man voelt in de zakken van Maxim en haalt er een smartphone uit die hij in zijn rugtas stopt. ‘Die heb je voorlopig niet nodig’, grijnst hij vals. Dan bekijkt hij heel even zijn werk en kruipt uit de holte, een verbijsterde Maxim achterlatend.”
In het begin van de jaren ’70 werd er in Zwitserland gebouwd aan een stuwdam, nu de Mattmarkstuwdam. De dam had in 1966 af moeten zijn, maar een grote ramp zorgde voor vertraging. Op 30 augustus 1965 kwamen 88 bouwvakkers om toen da Allalingletsjer instortte. De overwegend Italiaanse bouwvakkers werden bedolven onder twee miljoen kubieke meter ijs. Geen van de levend begraven mensen kon worden gered.1
Adri Burghout schreef naar aanleiding van deze gebeurtenis het boek ‘Gevecht met het verleden’. Tenminste een boek waarin de hoofdpersonen de gebeurtenis herdenken door vijftig jaar later mee te doen aan een halve marathon rond de dam. Met deze marathon doet ook een nakomeling mee van iemand die tijdens de ramp omgekomen is. Het blijkt dat deze nakomeling een onverwerkt verleden heeft en nog steeds kampt met wraakgevoelens. De hoofdpersonen beleven daardoor een spannend avontuur.
Snelle geologie en de zondeval
Adri Burghout verwerkt, zij dat het er niet dik bovenop ligt twee gebeurtenissen van belang voor creationisten. Hij vertelt in zijn boek over een grot die in de loop van eeuwen uitgesleten is. “Maxim ziet ineens een holte in een rots. Door het vele water dat hier ongetwijfeld door de eeuwen heen naar beneden is gestort, zijn de rotsen glad gesleten. Ook deze holte zal zo zijn ontstaan.” Goed dat Burghout aandacht heeft voor erosieverschijnselen en geologie. Uiteraard pleit dit niet tegen een oude aarde (geologie), maar het past wel goed binnen een scheppingsparadigma.
Aan het einde van het boek denkt Dario, een van de hoofdpersonen, terug aan de marathon en alle gebeurtenissen. “Hoe raar is deze wereld soms, denkt Dario. Hoe krom, hoe onvolmaakt, hoe… Ach hij weet de reden wel. Hij voelt zich ineens treurig. Een dag die zo mooi en veelbelovend begon.” Hier verwijst de schrijver naar de zondeval en laat zien dat daardoor deze wereld soms ‘raar’, ‘krom’ en ‘onvolmaakt’ is.
Dit boek wordt in onze webshop te koop aangeboden.
Adri Burghout heeft nog meer boeken geschreven waar aandacht aan het scheppingsparadigma wordt gegeven: ‘Tim & Tor en de grottenleeuw’ (bespreking) en ‘Gewetenloze Gangsters’ (bespreking).
Deze bespreking is onderdeel van het project ‘De basisschool op weg naar 2021’ onder leiding van Jan van Meerten.
Voetnoten
- Zie hier voor meer informatie: https://de.wikipedia.org/wiki/Stausee_Mattmark.
