In het Nederlands Dagblad van 26-4-2018 verscheen een ingezonden stuk van Henri Dijksterhuis, over de zgn. ‘2 scheppingsverhalen’. ‘Letterlijk’ lezen doet ieder die de woorden wil begrijpen en de betekenis van de tekst. Aan die betekenis zijn vele studies gewijd, o.a. door Steven W. Boyd: duidelijk een opeenvolgend verslag van gebeurtenissen. Wordt afgesloten met een toledoth. Auteur? Kan alleen God-zelf geweest zijn, de enig Aanwezige; geopenbaard aan Adam, Mozes? Dus geen “meesterlijk lofdicht op de schepping”, zonder feitelijke inhoud. Genesis 2 is wat Adam meemaakte, die beschrijft dat God een hof had ingericht voor de mens en daarin bomen plantte, dat er een rivier ontsprong, dat God toen dieren (vee, en andere dieren) naar Adam bracht, die hij benoemde, dat Adam zichzelf zonder partner zag, en dat God – terwijl Adam sliep – een partner voor hem creëerde. Verder alles wat er daarna gebeurde tot en met de beschrijving van Kaïns nageslacht. Dit wordt in Genesis 5:2 afgesloten met Adams toledoth. Niets wijst er op dat dit niet gewoon beschrijving is van gebeurtenissen. Bovendien zegt Ex. 20:11 dat God in 6 dagen hemel en aarde schiep en al wat daarin is (de 6 dagen dus), en wordt dit in Ex. 31:17 nog eens herhaald. Ik dacht dat die “mythe van de 2 scheppingsverhalen” nu toch wel uitgestorven was. Jezus heeft er kennelijk nooit van gehoord en ze is ook niet bekend bij kerkvaders en reformatoren. Ze dook pas op toen er aan Genesis gerommeld werd om de theologie aan te passen aan de ‘moderne wetenschap’. Er is geen enkel serieus argument pro de ‘twee scheppingsverhalen’.
