Er is herhaaldelijk te lezen, dat er geen archeologische bewijzen bestaan voor de verwoesting van Jericho onder Jozua. In Jozua’s tijd zou Jericho geen muren gehad hebben die gevallen konden zijn.
Jericho
De stad Jericho is zeer oud. Alleen Çatal Hüyük in Turkije zou ouder zijn. Jericho is vaak verwoest en op de ruïnes weer opgebouwd. Het gevolg is, dat de archeologen een hele reeks lagen vinden: restanten van de oudste stad tot de laatste. De vraag is, welke laag correspondeert met de stad die de Joden onder Jozua innamen. Hierover bestaan verscheidene meningen. De lagen van Jericho worden gedateerd door Egyptische voorwerpen die erin gevonden zijn. De chronologie van Egypte zou grotendeels vaststaan. Alles lijkt duidelijk.
Ramses II
De uittocht uit Egypte wordt vaak gedateerd in de tijd van Ramses II (1290-1224). De reden ervoor is, dat de Joden meehielpen aan de bouw van de steden Pitom en Raämses (Exodus 1:11). Deze laatste naam lijkt op die van Ramses II, luidt het “bewijs”. Overigens regeerde een eerdere Ramses, Ramses I dus, van 1306 tot 1304. Tegen de datering van de exodus onder Ramses II (of eventueel Ramses I – maar dat wordt niet overwogen) is wel iets in te brengen. Als de gelijkenis tussen Raämses en Ramses voldoende grond is om de exodus onder deze farao te dateren, moet ook Jakob tijdens Ramses naar Egypte zijn gekomen. Hij kreeg immers volgens Genesis 47: 11 grond in het gebied Rameses aangeboden. Niemand wil echter Jakob zo laat (ruim 200 jaar voor David) dateren. Als bij Jakob de overeenkomst tussen Rameses en Ramses geen bewijs is voor gelijktijdigheid, dan ook niet de overeenkomst tussen Raämses en Ramses voor de datering van de exodus.
De naam van de stad Raämses in de Bijbel kan heel goed een aanpassing zijn aan lezers uit latere tijd. De stad die later Raämses heette, had vroeger een andere naam, Avaris. Ook wij zouden zeggen, dat de Romeinen York stichtten, terwijl die stad toen Eboracum heette.
Verder lezen we in 1 Koningen 6: 1, dat de tempelbouw door Salomo begon in het 480e jaar na de uittocht. Die uittocht viel daardoor op zijn laatst rond de helft van de 15e eeuw. 1448 of 1447 wordt doorgaans genoemd. Ook Jefta (laatste deel van de 12e eeuw) zegt, dat Israël al 300 jaar in het land woonde in zijn tijd. Ook daarmee kwamen de Joden in de 15e eeuw naar hun land.
Opnieuw Jericho
Het is dus ook onwaarschijnlijk, dat de laag van Jericho (Late Bronstijd IIB) die correspondeert met de tijd van Ramses II, de resten vormen van de stad die Jozua veroverde. We kunnen nog verder gaan. Jericho is niet verwoest aan het eind van het LB IIB: het bestond in die tijd niet eens als stad. “Men” heeft dat goed gezien. Niet alleen Jericho, maar ook andere steden die de Joden onder Jozua verwoestten, zijn niet verwoest in die tijd of bestonden niet als stad. Die steden bestonden wel in het Midden Brons IIB. Ze zijn ook verwoest of verlaten aan het eind van die periode. De datering van de intocht aan het eind van het MB IIB dringt zich dan ook op. Het MB IIB komt overeen met de Egyptische 13e dynastie. Deze regeerde volgens zeer velen tussen 1785 en 1650. Nieuw probleem. Tussen 1785 en 1650 is 1447 niet te vinden.
Bimson en Rohl
De vraag is echter, of de Egyptische chronologie van de farao’s wel zo zeker is als ze wordt voorgesteld. Ook daarover bestaat discussie. Al in 1981 verscheen Redating the Exodus and Conquest van John Bimson (Sheffield, The Almond Press), de bewerking van een doctoraatsthesis van de universiteit van Sheffield. Hij dateert de verwoesting van de steden van het MB onder Jozua rond 1430.
David Rohl gaat in het voetspoor van Bimson verder en slaagt erin verdere fundamentele fouten aan te tonen in de bewijsvoering van de Egyptische chronologie. Rohl neemt als egyptoloog het Oude Testament als een serieuze historische bron. Hij verschilt daarin van de gangbare wetenschap die de Bijbel vaak op voorhand wantrouwt. Maar waarom zou een Egyptenaar, een Assyriër, een Hethiet, een, Griek of een Romein, mensen die hun heidense godsdienst hebben of hun niet-christelijke filosofie, wel betrouwbaar zijn en een Jood of een christen niet? Rohl heeft uitzonderlijk wel kritiek op bijbelse gegevens, maar dat werkt niet storend in het zeer positieve geheel.
Rohl schreef drie hoofdwerken. We noemen hier eerst de conclusies uit het eerste werk.
A Test of Time
Dit boek behandelt de tijd rond de Exodus. Het blijkt, dat het heel goed verdedigbaar is, dat de 13e dynastie rond 1447 eindigde. Veel historische problemen vinden een interessante oplossing. Veel bijbelse gebeurtenissen kunnen in de archeologie of de geschiedschrijving teruggevonden worden
Legend: The Genesis of Civilisation
Dit boek behandelt Genesis 1-11 als echt gebeurde geschiedenis. Rohl vindt veel overeenkomsten met buitenbijbelse gegevens. Veel bijbelse personen worden teruggevonden in historische teksten van andere volken.
The Lords of Avaris
Dit boek behandelt de geschiedenis na A Test of Time. Omdat de geschiedenis van andere volken in de oudheid chronologisch gekoppeld is aan Egypte, komen ook de Hethieten, de voor-Griekse bewoners van Griekenland en Kreta, de Grieken, de Etrusken en de Romeinen aan de orde. En dat op een fascinerende manier.
Voor wie verder wil lezen:
Overzicht Nieuwe Chronologie van Rohl:
https://en.wikipedia.org/wiki/New_Chronology_(Rohl)
De boeken van David Rohl:
° A Test of Time. The Bible – from Myth to History, 1995, ISBN 0 09 941656 5
° Legend. The Genesis of Civilisation, 1998, ISBN 0 09 979991 X
° The Lords of Avaris. Uncovering the Legendary Origins of Western Civilisation, 2007, ISBN 9780099177623
Er is ook een Nederlandstalig werk geweest: Farao’s en de Bijbel, Heerenveen, uitgeverij Groen,1998. Het ziet ernaar uit, dat het niet meer verkrijgbaar is.
De werken van Manetho Grieks en Engels:
https://ia800103.us.archive.org/0/items/Manetho/Manetho.pdf
Chronologie van de Aartsvaders:
https://www.academia.edu/34528072/400_Jaar_in_andermans_land
