In de theoretische natuurkunde komt men tot de conclusie dat de kwantumfysica duidelijk maakt dat er twee soorten substantie zijn, het mentale en het fysieke – op de een of andere manier interactief. En dat het belangrijk is de aard van de realiteit in het algemeen en van het bewustzijn in het bijzonder te begrijpen als een samenhangend geheel, dat nooit statisch of volledig is, maar eerder een proces van ontvouwing.
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat gevoelens nauw verbonden zijn met de biochemie in ons lichaam. Onderzoek bij ratten toont bijvoorbeeld aan dat eenzaamheid tot allerlei ziektes leidt en zelfs door kan werken in het DNA, dus erfelijk overdraagbaar wordt. Men zoekt de ervaring van gevoelens in de stoffelijke biochemie, en komt inderdaad tot indrukwekkende resultaten en verklaring van ziektes, emoties, gedrag enz.
In de neurowetenschappen ontdekt men dat menselijke gevoelens gestuurd kunnen worden door elektromagnetische signalen. Men ontdekt steeds meer dat de mens een onvoorstelbaar complex wezen is.
Hoe concludeert/verklaart men
Men kan concluderen dat gevoelens niet tastbaar zijn maar wel reëel en kracht bezitten. En constateren: gevoelens bestaan niet op zichzelf, maar ontstaan in de mens door allerlei prikkelingen van het zenuwstelsel en een enorm complexe biochemie. Ons ‘ik’ bestaat alleen uit lichaam&brein. Anderzijds kan men besluiten dat het mentale en fysieke een gemeenschappelijk spectrum als oorsprong hebben en dat hun dualisme een illusie is. De orde van het mentale en fysieke is niet onveranderlijk, alles is een oceaan van golven. Wij beleven de wereld als een droom. Het complexe wezen mens zou door een geleidelijke, miljoenen jaren durende evolutie, toevallig ontstaan zijn. Het door de mens waarneembare heelal zou slechts één van de vele toevallige parallelle werelden zijn.
De mens een complex wezen
In de Bijbel wordt de mens verklaard als een complex geschapen drie-eenheid: lichaam, ziel en geest. Als men als schepsel de Bijbel wil lezen als een richtlijn van Schepper kan men de enorme wetenschappelijke resultaten als bevestiging zien van wat er in staat.
Lichaam en ziel zijn tijdens het leven niet te scheiden, maar hangen nauw samen met de geest uit de onstoffelijke wereld.
Ziel en lichaam zijn niet te scheiden
Dat onze ziel (ons ik) nauw samenhangt met ons lichaam wordt door biochemisch onderzoek naar de invloed van gevoelens op ziekten en zelfs erfelijke eigenschappen bevestigd. Die samenhang tussen lichaam en ziel is te lezen in Leviticus 17:11. Want de ziel van het vlees is in het bloed; daarom heb Ik het u op het altaar gegeven, om over uw zielen verzoening te doen; want het is het bloed, dat voor de ziel verzoening zal doen.(St.Vert.) Zoals het bloed door heel ons lichaam stroomt en met het verliezen van bloed ons leven weg stroomt, zo is onze ziel verweven met ons stoffelijke lichaam.
Ziel en geest zijn wel te (onder) scheiden
Het Woord van God geeft onderscheidingsvermogen:
Want het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard, en het dringt door tot op de scheiding van ziel en geest, van gewrichten en merg, en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart. (Hebreeën 4:12)
Oorsprong van orde, natuurwetten, de complexe mens, onze visie
Het universum blijkt met een onbegrijpelijke nauwkeurigheid opgebouwd en gereguleerd te zijn. Men spreekt van natuurwetten waaraan de materie zich houdt. Als er wetten zijn is er ook een Wetgever. De Bijbel verklaart ons de oorsprong van de mens en maakt ons de Schepper bekend.
Een beeld kan de beeldhouwer die het maakt niet bevatten. De beeldhouwer leeft in een andere dimensie dan het beeld dat hij maakt. Om dat te kunnen zien is een geestelijke geboorte nodig.
Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet opnieuw geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet zien. (Johannes 3:3)
Die geestelijke geboorte vereist een keuze: Voorwaar, voorwaar, Ik (Jezus Christus) zeg u: Wie in Mij gelooft, heeft eeuwig leven.(Johannes 6:44)
De Schepper van de mens heeft zich bekendgemaakt in Jezus Christus: In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader), vol van ?genade? en waarheid. Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in de schoot van de Vader is, Die heeft Hem ons verklaard. (Johannes 1: 1,14,18)
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website evolutie.biz. Het originele artikel is hier te lezen.
