Zoals iedereen weet, hebben spinnen geen vleugels, toch kunnen vele van hen grote afstanden ‘vliegen’. Het is al lang bekend dat kleine spinnen nieuwe gebieden kunnen koloniseren door als een ballon door de lucht te zweven. Zelfs Darwin verbaasde zich hierover.1 Na eerst te zijn geklommen naar de top van een blad of stengel, rolt de kleine spinachtige, voordat hij zich loslaat, een stuk zijden draad uit in de wind. Kleine spinnen kunnen met hun kleine ‘ballonnen’, tot wel 4 km boven de aarde, naar verre (maar onbepaalde) bestemmingen worden gedragen. Deze bestemmingen zijn soms duizenden kilometers ver weg.
Er werd al enige jaren vermoed dat elektrostatische krachten een rol spelen in dit verhaal, maar dat was nooit getest.2 Nu hebben ingenieuze experimenten van wetenschappers aan de Universiteit van Bristol (UK) bevestigd dat spinnen zowel elektrische velden waarnemen als gebruiken om zich in de lucht te lanceren.3 Door een elektrisch veld (‘e-field’) op te wekken dat nabootst wat de spinnen in de natuur zouden ervaren, zagen ze hun spinnen, als op hun tenen lopend, hun poten strekten en hun achterlijf in de lucht steken, terwijl ze een zijden draad lieten vliegen – precies het gedrag dat wordt gezien bij ‘ballooning’ spinnen in het wild.
Het is al lang bekend dat kleine spinnen nieuwe gebieden kunnen koloniseren door te ‘ballonvaren’. Elke dag zijn er wereldwijd duizenden onweersbuien en deze zorgen ervoor dat de bovenste delen van de atmosfeer positief worden geladen, vergeleken met het negatief geladen planeetoppervlak. De resulterende atmosferische potentiaalgradiënt (voltage) tussen de aarde en de lucht is op zonnige dagen minder uitgesproken dan op stormachtige dagen, maar dit e-veld is niettemin echt.
De zijde van een ballonvarende spin krijgt een negatieve lading die het afstoot van het negatief geladen plantoppervlak en dat helpt de kleine spin de lucht in te lanceren. De wetenschappers toonden aan dat speciale sensoren op de voeten van een spin (trichobothria) reageren op de elektrostatische krachten van het e-veld, zodat de spin precies weet wanneer de omstandigheden geschikt zijn om op te stijgen.4 Spinnen lijken zelfs in staat te zijn om hun hoogte te regelen als ze eenmaal opgestegen zijn.5
Er zit dus veel meer achter een ogenschijnlijk eenvoudige vliegende spin dan je op het eerste gezicht ziet. Ballonvaren vereist elektrostatische zintuigen, spintepels voor het maken van de zijden draad, precies de juiste zijde-eigenschappen en op de tenenlopend-gedrag. Alles moet op zijn plaats vallen, en alles wijst naar de Geweldige Schepper Die deze spinachtige vliegeniers ontwierp.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Creation Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Bell, P., 2019, Electric spider flight, Creation 41 (2): 56 (artikel).
Voetnoten
- Darwin, C., Journal of Researches, 2nd Ed., John Murray, London, 1845, p.160; darwin-online.org.uk.
- Nunn, W., Charged-up spiders on the move, Creation 38(1):38–39, 2016; creation.com/charged-up-spiders.
- Morley, E.L. & Robert, D., Electric fields elicit ballooning in spiders, Current Biology 28(14):P2324–2330.E2, 23 July 2018 | doi:10.1016/j.cub.2018.05.057.
- Yong, E., Spiders can fly hundreds of miles using electricity, theatlantic.com, 5 July 2018; accessed 29 August 2018.
- Morley, E.L. & Robert, D., Electric fields elicit ballooning in spiders, Current Biology 28(14):P2324–2330.E2, 23 July 2018 | doi:10.1016/j.cub.2018.05.057.
