‘Vroegste’ voorouder van inktvis gevonden: Waar blijft de evolutie?
Een interessant nieuw soort gefossiliseerde inktvisachtige, met 10 tentakels, is gevonden in Montana, VS, en heeft de naam Syllipsimopodi bideni[note]Het soort is vernoemd naar president Biden, red. Logos Instituut[/note] gekregen. Onder de Cephalopoda (Inktvissen) wordt dit soort specifieker vampyropode genoemd1. De ontdekkers beweren dat het een voorouder is van zowel de octopus als de vampierinktvis. Een octopus heeft acht (“octo”) armen. Pijlinktvissen behoren tot de superorde Decapodiformes en hebben 10 (‘deca’) armen; vergelijk het woord ‘decennium’.
Bronvermelding: Christopher D. Whalen & Neil H. Landman, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons Christopher D. Whalen & Neil H. Landman, CC BY-SA 4.0
Voorouder van inktvis?
Inktvisachtige tentakels!
Al deze wezens hebben meestal een zacht lichaam; ze hebben geen skelet. De nieuwe vampyropode heeft wel een gladius (of pen), een hard inwendig lichaamsdeel. Volgens Mike Vecchione, een zoöloog van het Smithsonian National Museum of Natural History, “is het zeer zeldzaam om fossielen van zacht weefsel te vinden, behalve op een paar plaatsen”. 2Toch vond men in de Mississippische laag (De Kolenkalk Groep) van Montana deze “uitzonderlijk goed bewaarde vampyropode” met aanwijzingen voor een 2,6 cm lange inktzak.3 Om te voorkomen dat zacht weefsel vergaat in plaats van fossiliseert, moet aan speciale voorwaarden worden voldaan, waaronder een snelle begraving om het te isoleren van de elementen en aaseters.
CMI heeft uitgebreid geschreven over de zondvloed van Noach die precies zulke omstandigheden bood (en niet alleen op een paar plaatsen, maar over de hele wereld). Langzame en geleidelijke processen blijken zeer problematisch te zijn voor evolutionisten die uitstekende conservering proberen te verklaren.
De inktvis is ineens een stuk ‘ouder’ geworden
Heeft deze octopus een gemeenschappelijke voorouder met de inktvis?
Een ander probleem met dit fossiel is dat het is ‘gedateerd’ op 330 miljoen jaar oud, waardoor de vorige ‘datum’ voor de oudste wezens van dit soort met ongeveer 82 miljoen jaar wordt opgeschoven. Die verhoging van de geologische ‘leeftijd’ met ongeveer 33% komt doordat het in een diepere laag (Mississippisch) werd gevonden dan de eerder als oudste vampyropode beschouwde (Midden Trias). Het betekent dat, hoewel vampyropoden vroeger werden beschouwd als tijdgenoten van de vroege dinosauriërs, nu wordt aangenomen dat zij veel eerder zijn geëvolueerd dan die “verschrikkelijke hagedissen”. Bovendien lijken het fossiel en de artist impression op hedendaagse inktvissen (zie hier en hier) – er is geen teken van evolutie. Waarschijnlijk werd Syllipsimopodi bideni begraven tijdens de inundatiefase van de zondvloed van Noach, ongeveer 4.400 jaar geleden.4
Het fossiel en de artistieke impressie lijken op hedendaagse inktvissen – er is geen teken van evolutie.
Het verwijderen van bestaande lichaamsdelen is geen evolutie
Het conventionele evolutionaire verhaal gaat als volgt (citaat uit het nieuwe artikel): “tien zuigarmen zijn bewaard gebleven” en deze “tienarmige toestand is voorouderlijk voor inktvissen en vampyropoden” (waarvan sommige slechts acht armen hebben), daarom hebben de afstammelingen “ofwel armpaar II gereduceerd tot filamenten […] of het armpaar helemaal verloren.”5 Zelfs als er twee armen/tentakels verloren zouden gaan, is dit het tegenovergestelde van wat evolutionisten moeten aantonen, namelijk de innovatie van gespecificeerde complexe structuren.
wikimedia.org. Een jonge vampierinktvis (Vampyroteuthis infernalis).
Wat de evolutionisten niet bespreken is de geleidelijke toevoeging van überhaupt elk van deze armen, stap voor stap, gedurende de vermeende miljoenen jaren die voorafgingen aan het bestaan van deze voorouderlijke soort, Syllipsimopodi bideni. Dit doet denken aan Darwins Origin of Species, waarin veel soorten en variaties daarin werden besproken, maar niet hun oorsprong. Daarin zei hij ook: “Als zou kunnen worden aangetoond dat er een complex orgaan zou bestaan dat onmogelijk zou kunnen zijn gevormd door talrijke, opeenvolgende, lichte modificaties, dan zou mijn theorie absoluut in duigen vallen.”6 Hier is nog een voorbeeld waar de auteurs van een wetenschappelijk artikel over een fossiele oviraptorosaurus een aantal overdreven uitspraken deden en veel noodzakelijke details verdoezelden. Het is begrijpelijk dat mensen die onder het evolutionaire paradigma werken hun toevlucht nemen tot dergelijke uitspraken; ze hebben te maken met historische wetenschap. Vermeende evolutionaire veranderingen in het verleden zijn niet herhaalbaar en ze zijn zeker niet waargenomen – dus speculatie viert hoogtij.
Dit doet denken aan Darwins Origin of Species, waarin vele soorten en variaties daarin werden besproken, maar niet hun oorsprong.
Meer bewijs voor de zondvloed
God schiep de inktvissen en octopussen, samen met andere wezens die de wateren bevolken, op dag 5 van de scheppingsweek (Genesis 1:20-22). Het fossiel, en vooral de weergave van de kunstenaar, wordt gemakkelijk herkend als een inktvis, zonder tekenen van de belangrijke veranderingen die men zou verwachten gedurende een vermeende 330 miljoen jaar evolutie. De stasis (gebrek aan verandering) gedurende die veronderstelde enorme periode, in combinatie met de uitstekende conservering, getuigen juist van een snelle begraving van dit wezen tijdens de zondvloed van Noach, ongeveer 4.400 jaar geleden.
Bronvermelding
Dit artikel is met toestemming overgenomen van Creation Ministries International. Het oorspronkelijke artikel met de titel ‘‘Earliest’ ancestor of cephalopods: Where is the evolution?’ is gepubliceerd op 18 oktober 2022. https://creation.com/earliest-cephalopod-ancestor, geraadpleegd op 20 oktober 2022.
Tags: voorouder van inktvis. voorouder van inktvis.
Voetnoten
- Maakt deel uit van de superorde Octopodiformes.
- Associated Press in Washington, Octopuses were around before dinosaurs, fossil find suggests, theguardian.com, 8 Mar 2022.
- Whalen, C. and Landman, N., Fossil coleoid cephalopod from the Mississippian Bear Gulch Lagerstätte sheds light on early vampyropod evolution, Nature Communications 13(1107), 2022 | doi.org/10.1038/s41467-022-28333-5.
- Walker, T., The biblical geologic model, biblicalgeology.net, accessed 3 May 2022; biblicalgeology.net/images/stories/resources/geological_model_1.pdf.
- Whalen, C. and Landman, N., Fossil coleoid cephalopod from the Mississippian Bear Gulch Lagerstätte sheds light on early vampyropod evolution, Nature Communications 13(1107), 2022 | doi.org/10.1038/s41467-022-28333-5.
- Darwin, C., The Origin of Species, 6th edition—with additions and corrections to 1872, John Murray, London, p. 146, 1876.
