Dit woord staat in het eerste Bijbelvers: ‘In het begin schiep God de hemel en de aarde.’ Maar wat wordt nu met ‘scheppen’ bedoeld?
Verwarrend is dat het Nederlands twee werkwoorden voor ‘scheppen’ kent, namelijk ‘putten’ (van bijvoorbeeld water) en ‘doen ontstaan’. Betwist is of beide woorden op een gemeenschappelijk grondwoord teruggaan. Iets soortgelijks zie je ook bij het Hebreeuwse bara’. De woordvorm die het vaakst voorkomt in de Bijbel heeft God als onderwerp: Hij heeft niet alleen de hemel en de aarde, man en vrouw geschapen, maar Hij is ook de Schepper van Israël (Jesaja 43:15, zie ook Prediker 12:1) en van Jeruzalem (Jesaja 65:18). ‘Bara’ kan ook (in een andere verbuiging) ‘omhakken’ (van bomen) of ‘neerhouwen’ betekenen (Jozua 17:15,18). Nu wordt er ook wel beweerd dat het werkwoord bara’ ‘scheiden’ kan betekenen. God zou dan de hemel en de aarde niet uit het niets hebben geschapen, maar die van elkaar hebben gescheiden. Deze vertaling vind je echter niet in de Hebreeuwse woordenboeken terug. Ze is gebaseerd op de vergelijking met de scheppingsmythen in Mesopotamië. Die verschillen nogal van wat je in de Bijbel leest. Er is in de Bijbel geen sprake
van strijd tussen goden onderling. De zon en de maan, door heidense volken destijds als goden vereerd, worden door God pas op de vierde dag geschapen. God is de enige en exclusieve Schepper en Heerser van de gehele kosmos.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Siebesma, P.A., 2018, Wat betekent ‘scheppen’?, Weet 53: 12.
