Hoewel er veel is gezegd over het verband tussen evolutionisme en abortus, en hoe het abortus sanctioneert, is er weinig gezegd over het omgekeerde. Als evolutie abortus ondersteunt, wat zegt abortus over evolutie?
Om goed te beseffen wat we van abortus kunnen leren over evolutie, moeten we eerst kennis hebben van de evolutie van gedrag. In de afgelopen halve eeuw hebben evolutionisten verklaard hoe complex gedrag, zoals altruïsme, is geëvolueerd. Een sleutelbegrip daarbij is verwantenselectie. In de beginjaren zestig werd veel van het eerste theoretische werk verricht door William Hamilton.
Voor onze doel hier is het van belang dat studies over de evolutie van gedrag gedwongen zijn toevlucht te nemen tot enorme niveaus van complexiteit, nuance en precisie. Op de een of andere manier hebben ongeleide genetische modificaties geresulteerd in genen voor een breed scala aan attitudes en gedragingen. De lijst is verbluffend. Er zijn natuurlijk voor de hand liggend gedragingen zoals liefde, haat, schuldgevoel, vergelding, sociale neigingen en gewoonten, vriendschap, empathie, dankbaarheid, betrouwbaarheid, gevoel van voldoening bij het geven van hulp en schuld bij het niet geven van hulp, een hoog en laag zelfbeeld, competitie, enzovoort.
Dit gedrag zou geëvolueerd moeten zijn volgens de beste selectiecriteria, samen met veel meer genuanceerd gedrag. Liefde is bijvoorbeeld niet alleen geëvolueerd, maar in verschillende mate, afhankelijk van de mate van gedeelde genen. Het is zwakker in de uitgebreide familie dan bij de directe verwanten. Laag zelfbeeld evolueerde niet alleen, maar de kunst om het niet te verbergen kan gunstig zijn en dus ook geëvolueerd. Rivaliteit tussen broers en zussen is geëvolueerd, maar slechts in beperkte mate. In rijke families is het voordeliger voor broers om zussen te begunstigen, terwijl in arme gezinnen de broers bevoordeeld moeten worden. Dus dat gedrag is geëvolueerd. Moeders in een slechte fysieke conditie moeten dochters als waardevoller dan zonen behandelen. Evenzo moeten sociaal of materieel achtergestelde ouders dochters als waardevoller dan zonen behandelen.
We stoppen hier, maar de lijst met ongelooflijk gedetailleerd, subtiel gedrag dat evolutie moet uitgewerkt hebben, gaat maar door. Evolutie moet een ongelooflijk vermogen hebben om fijn afgestemd en zeer specifiek gedrag voort te brengen. Met al die kennis zijn we nu klaar om abortus nader te bekijken. De vraag is: hoe en waarom veroorzaakte evolutie zo’n gedrag? Aan welke fitnessberekening wordt voldaan door het leven van je eigen kind te beëindigen? Ik kan me voorstellen dat evolutionisten soortgelijke verhalen verzinnen om zo’n absurditeit te rechtvaardigen. Door je eigen kind te vermoorden, zou je immers de dure fysieke en emotionele investering van het opvoeden van een kind kunnen vermijden. Je zou beter af zijn, en dus beter voorbereid voor… Om wat te doen? Om nog een kind te krijgen.
Het hele punt van “fitness”, in een evolutionistische context, is reproductie. Men heeft een hogere “fitness” als men meer nakomelingen kan hebben. Fitness verwijst niet naar fysieke fitheid in de omgangstaal. Het verwijst niet naar financiële geschiktheid. Het verwijst naar het hebben van baby’s. Veel baby’s. Dat is waarop de evolutietheorie is gebaseerd. Reproductievoordeel. Geen fysiek, spiritueel, emotioneel of financieel voordeel, maar een reproductief voordeel.
Abortus als gedrag is een platte tegenstrijdigheid en vervalsing van evolutionaire verwachtingen. Het slaat nergens op. Als ik om de een of andere reden niet snel kan rennen, vermindert dat indirect mijn fitness omdat het mijn overlevingsvermogen kan beïnvloeden of mijn reproductieve vermogens (of misschien niet). Maar als ik mijn kind vermoord, doet dat rechtstreeks af aan mijn evolutionaire fitness. Abortus is een veel grotere, directere fitness straf.
Inderdaad, abortus is de ultieme fitness-penalty. Alle positieve fitnessattributen die ik kan hebben, worden onmiddellijk en volledig weggevaagd als ik deelneem aan abortus. Selectie zou dit meteen verwijderen. Door evolutie zou abortus snel worden geëlimineerd. Vergeet niet dat evolutionisten er de afgelopen halve eeuw op hebben aangedrongen dat evolutie ons sterk genuanceerde gedrag met ongelooflijke precisie en specificiteit gemaakt moet hebben. Abortus zou niet toevallig zijn geëvolueerd. Religie drijft wetenschap, en het is belangrijk.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website Darwin’s God. Het originele artikel is hier te vinden.
