Elk jaar reizen ongeveer drie miljoen bezoekers af naar het bijna een miljoen hectare grote Yellowstone National Park.1 De meeste komen om natuurlijke wonderen te bekijken, zoals Old Faithful en Mammoth Hot Springs, die we hebben beschreven in het eerste deel van ons artikel. Zouden de bezoekers ook denken aan een catastrofe in het verleden?
Maar dit park biedt veel meer. Yellowstone heeft zijn eigen ‘grand canyon’, watervallen en zelfs rechtopstaande versteende bomen. Zijn landkenmerken lijken jong en getuigen van de catastrofale krachten die hen vormden.
Grand Canyon van Yellowstone
Een diepe canyon met drie watervallen snijdt door de oostelijke uitloper van het park. Deze Grand Canyon van Yellowstone is 32 kilometer lang en 400 meter diep. Voordat een oude catastrofe de canyon uitsneed, bewogen hete wateren omhoog door grijs en rood vulkanisch gesteente. Deze hydrothermale actie maakte hen geel en oranje. Deze gele gesteenten tekenen de wanden van de canyon en vormden de inspiratie voor de naam van het park en van uitzichtpunten zoals Inspiration Point. Wanneer vonden deze geologische gebeurtenissen plaats?
Water stroomt van Yellowstone Lake door de Grand Canyon van Yellowstone via verbazingwekkende watervallen. De eerste klif vormt Upper Falls, met een bescheiden hoogte van 36 meter. Vervolgens dendert het water 103 meter via Lower Falls naar beneden. Als laatst valt het water 44 meter bij Tower Falls aan het noordelijke eind van de canyon.
Conventionele geologen geloven dat een gletsjer tijdens de ijstijd op de plek van Yellowstone Lake een enorm meer heeft opgestuwd. Toen water door het gesmolten ijs brak, sneed het met hoge snelheid door de rotslagen.2 Ze geloven echter ook dat deze riviercanyon veel eerder is gevormd – ongeveer een half miljoen jaar geleden.3
Kolkend water kan in korte tijd zelfs hard vulkanisch gesteente eroderen. Daarbij vormen zich kleine vacuüm bellen die vervolgens met grote kracht imploderen in een proces dat cavitatie wordt genoemd. Dit proces kan steen of beton afbreken.4 Na meer dan een half miljoen jaar zouden deze drie watervallen gladde, glooiende hellingen moeten zijn in plaats van de steile hellingen die vandaag de dag de aandacht van bezoekers trekken. Doordat het landschap van Yellowstone pas een paar duizend jaar oud lijkt, past het goed bij een ijstijd vlak na Noachs vloed.5
Fossiele boomstammen en catastrofe
In het noordoostelijke deel van het park staan versteende boomstammen in vulkanisch steenpuin. Bij een wandeling naar Specimen Ridge kom je er een aantal tegen. In ongeveer 20 verschillende lagen in de buurt zijn fossieleresten van bomen aanwezig, waarvan er vele rechtop staan. Plataan, walnoot, kastanje, eik, esdoorn, mahonie en magnolia’s zijn hier gefossiliseerd.6 Conventionele geologen beweren dat deze bomen daar ter plekke zijn gegroeid en dat meer dan 20 verschillende uitbarstingen gedurende een eeuwigheid aan tijd zo veel mogelijk bossen hebben bedekt.7 Als dat zo is, waar zijn dan de wortels en takken? Een betere verklaring is dat één of ander proces al deze stammen kaal heeft gemaakt, gesorteerd en opnieuw begraven.
De uitbarsting van Mount St. Helen in 1980 biedt een passender model. Tijdens die historische uitbarsting brak een heel bos aan bomen af bij hun wortels, rukte hun takken af en dumpte hun stammen in Spirit Lake. Sommige werden raakten met water verzadigd en zonken, het dikste eind naar beneden. Ze landden rechtop in het vulkanische puin op de bodem van het meer.8 Een nog grotere catastrofe moet de vele versteende bomen bij Yellowstone hebben geslecht, gestroopt en begraven.
Het geweld van de allesverwoestende vloed had de kracht om dit te doen. Patronen van rotslagen wereldwijd en rond Specimen Ridge suggereren dat deze bomen zonken, snel nadat de vloed piekte op dag 150 (Genesis 7:24). Het vloedwater heeft hen waarschijnlijk van hoge heuvels gerukt. Toen het vloedwater van het aardoppervlak afvloeide, werden de boomstammen tot een bewegende mat van resten samengeduwd. Sommige boomstammen kwamen verticaal terecht en een aantal zonk sneller dan andere. Al die tijd zorgden de uitbarstingen van Yellowstone ervoor dat de stammen in nat vulkanisch puin en as vast kwamen te zitten. De 20 verschillende lagen zouden snel na elkaar gevormd zijn.
Het is een zware wandeling naar Specimen Ridge, maar bezoekers kunnen hun benen even laten rusten als ze Petrified Tree bekijken. Deze grote boom groeide tijdens het leven van Noach ongeveer 4.500 jaar geleden. Hij werd losgerukt door de golven en de vloed begroef hem. Later zette grondwater mineralen af in het hout zodat hij versteende.9
De geweldige canyons en watervallen van Yellowstone zijn een voorbeeld van een recentelijk uitgesneden landschap. Rechtopstaande versteende boomstammen maken de verhalen over meerdere bossen onwaarschijnlijk. Het is een duidelijk bewijs voor de catastrofale krachten die het park hebben gevormd en die getuigen van de wereldwijde vloed, zoals opgetekend in Genesis.
Bronvermelding
Dit artikel is met toestemming overgenomen van Institute for Creation Research.
Yellowstone National Park, Part 1: A Flood Supervolcano. Tim Clarey, Ph.D., and Brian Thomas, Ph.D. Vrijdag 29 april 2022. https://www.icr.org/article/yellowstone-part-2-canyons-cata
Meer lezen over Yellowstone catastrofe?
https://logos.nl/yellowstone-apocalypse-now-als-deze-vulkaan-klapt-is-half-amerika-weg/
Tags: Yellowstone catastrofe. Yellowstone catastrofe. Yellowstone catastrofe.
Voetnoten
- Tweit, S. J. 1999. Yellowstone. In America’s Spectacular National Parks. L. B. O’Connor and D. Levy, eds. Los Angeles, CA: Perpetua Press, 76-79.
- Clarey, T. 2017. Minuscule Erosion Points to Hawaii’s Youth. Acts & Facts. 46 (1): 9.
- Hacker, D. and D. Foster. 2018. Yellowstone National Park: Northwest Wyoming, Eastern Idaho, Southern Montana. In The Geology of National Parks, 7th ed. D. Hacker, D. Foster, and A. G. Harris, eds. Dubuque, IA: Kendall-Hunt, 765-791.
- Morris, J. 2011. The Channeled Scablands. Acts & Facts. 40 (10): 15.
- Hebert, J. 2018. The Bible Best Explains the Ice Age. Acts & Facts. 47 (11): 10-13.
- Hacker, D. and D. Foster. 2018. Yellowstone National Park: Northwest Wyoming, Eastern Idaho, Southern Montana. In The Geology of National Parks, 7th ed. D. Hacker, D. Foster, and A. G. Harris, eds. Dubuque, IA: Kendall-Hunt, 765-791.
- Hacker, D. and D. Foster. 2018. Yellowstone National Park: Northwest Wyoming, Eastern Idaho, Southern Montana. In The Geology of National Parks, 7th ed. D. Hacker, D. Foster, and A. G. Harris, eds. Dubuque, IA: Kendall-Hunt, 765-791.
- Austin, S. A. 1986. Mt. St. Helens and Catastrophism. Acts & Facts. 15 (7).
- Thomas, B. and T. Clarey. 2021. The Painted Desert: Fossils in Flooded Mud Flats. Acts & Facts. 50 (4): 16-19.
