Wijlen Rinus Kiel schreef een aantal maanden voor zijn overlijden dit artikel voor de website van Logos Instituut. Ter nagedachtenis aan deze erudiete man plaatsen wij dit artikel. Hieronder wordt de conclusie weergegeven, daarna het volledige artikel in pdf.
Wat betekent dit nu voor ons verstaan van het universum? Wanneer we de resultaten van deze onderzoekingen combineren met wat we over de ZPE hebben gezegd, dan lijkt maar één conclusie gepast: de roodverschuiving is het gevolg van de lagere energietoestand van het ZPF in het verleden. Want de materie die zich in een minder krachtig ZPF bevindt, straalt elektromagnetische straling met een lager energieniveau uit, zoals we hierboven concludeerden. En lager energieniveau beduidt: roder. De straling is naar het rode deel van het spectrum verschoven. Omdat energie-uitwisseling tussen ZPE en atomen pas kan als er een quantum energie beschikbaar komt, gaat die uitwisseling niet geleidelijk, maar met ‘sprongetjes’. Het zijn die sprongetjes, die de roodverschuiving gequantiseerd maken. De conclusie is dat het ZPF een lager energieniveau had in het verleden, en wel des te lager, naarmate we verder het verleden induiken. Vandaar dat roodverschuiving wel met afstand, maar niet met snelheid heeft te maken. Ook kunnen we vaststellen dat roodverschuiving te maken heeft met tijd. Hoe langer geleden, hoe roder. Het lijkt er dus serieus op dat de energie het ZPF in het verre verleden erg laag moet zijn geweest. Dat moet natuurlijk consequenties hebben voor andere grootheden in het heelal.
