De huidige ‘standaard’ natuurkunde is al geruime tijd op dood spoor. De Amerikaanse fysicus Lee Smolin schreef al in 2007 een boek The Trouble with Physics, waarin hij het volgende samenvat: In de natuurkunde hebben we tal van fundamentele problemen en vele tegenstrijdigheden. Dat heeft er toe geleid dat er al 30 jaar (dus sinds 1977!) in feite niets is gebeurd om die problemen op te lossen. En die problemen betreffen niet slechts één theorie, maar alle drie de basistheorieën in de natuurkunde: QED, de Quantum Elektro Dynamica, SRT en GRT, de beide relativiteitstheorieën, en BB, de zgn. ‘Big Bang’ theorie. Einstein voorzag al de komende problemen en hij weet die aan de volledige afhankelijkheid van de wiskunde in de beide eerstgenoemde theorieën, waaraan de natuurkunde ten prooi was gevallen. Maar ook de keuze voor de zwaartekracht als enige constituerende kracht in het heelal, heeft tot grote problemen geleid. Dat alles heeft een voorgeschiedenis, die we in deze bijdrage negeren. De praktijk is thans, dat we ons in de natuurkunde bezighouden met bijzaken, waarvan het onderzoek miljarden verslindende apparatuur vereist, maar waarvan de resultaten eerst met veel perslawaai worden aangekondigd om later geruisloos weer uit de aandacht te verdwijnen. Het is schaven aan de rafelranden. Fundamentele vernieuwing blijft uit.
De rest van dit artikel is in de onderstaande pdf te lezen.
