Zeven redenen waarom de interpretatie van Genesis belangrijk is

by | mrt 28, 2018 | Bijbel, Onderwijs, Theologie

Dit artikel verscheen in 2005 op de inmiddels opgeheven website evolutie.eu.

Dit artikel is bedoeld voor christenen die zich afvragen: “Wat doet het er toe? Is de interpretatie van Genesis niet slechts een bijzaak? Het gaat toch om het Evangelie?” Deze mensen zijn het gezeur over ‘de leeftijd van de aarde’ en ‘de interpretatie van Genesis’ inmiddels zat. En vooral wanneer ze zien dat de discussies hierover fel en soms zelfs ‘liefdeloos’ worden, vragen ze zich af of dat het allemaal wel waard is. En terecht. Als discussies over Genesis liefdeloos gevoerd worden is dat inderdaad een slechte zaak. Maar aan de andere kant is het niet zo dat we om die reden maar ‘niet moeilijk moeten doen’ over Genesis. Het is niet zo dat de interpretatie van Genesis van ondergeschikt belang is. Er zijn allerlei redenen waarom christenen belang zouden moeten hechten aan wat de Bijbel zegt over de schepping van de wereld.

Om te beginnen zal ik beknopt vier redenen geven waarom de Bijbel onverenigbaar is met evolutionistische theorieën en miljoenen jaren. Daarna volgen er zeven redenen waarom het niet alleen Bijbels correct, maar ook nog eens belángrijk is om Genesis te interpreteren zoals het bedoeld is, en geen compromissen te sluiten met menselijke bedenksels.

Bijbel en evolutionistische theorieën onverenigbaar

Vier redenen waarom evolutionistische theorieën en de Bijbel diametraal tegenover elkaar staan en onverenigbaar zijn:

  1. Miljoenen jaren van ziekte, pijn, dood en natuurlijke selectie kunnen niet de scheppingsmethode geweest zijn van een goede God, die bovendien tijdens en na zijn scheppingswerk vaststelde dat alles ‘zeer goed’ was (Gen 1:31). Volgens de Bijbel is de dood door de mensen in de wereld gekomen, volgens de evolutietheorie is dit andersom.
  2. Alle Bijbelse gegevens wijzen erop dat de eerste hoofdstukken van Genesis historische gebeurtenissen beschrijven. Schepping, zondeval en zondvloed worden ook in het Nieuwe Testament meerdere malen aangehaald, en keer op keer vanuit de aanname dat het ware gebeurtenissen zijn. Er is geen enkele Bijbelse reden om Genesis 1 en 2 anders op te vatten dan historisch.
  3. De scheppingsdagen van Genesis 1 zijn bedoeld als letterlijke dagen (d.w.z. draaiing van de globe t.o.v. een lichtbron). Het woordje Hebreeuwse voor dag is ‘yom’. In combinatie met ‘nacht’ en ‘morgen’ en ‘avond’ kan het onmogelijk een lange tijdsperiode betreffen. Exodus 20:11 ondersteunt dit. Als deze onderbouwing niet genoeg is zou men zich af moeten vragen wat God mogelijkerwijs in zijn Woord had kunnen zetten om zijn ‘gelovigen’ (die toch al besloten hebben menselijke wetenschap serieuzer te nemen) ervan te overtuigen dat Hij de wereld echt in zes dagen geschapen heeft.
  4. De Bijbel maakt duidelijk dat de zondvloed in de dagen van Noach een wereldwijde gebeurtenis was. Het water stond boven de bergen (Gen 7:19) en al het landleven buiten de ark, in welks neus de levensadem was, kwam om (Gen 7:22). Het wereldwijd voorkomen van fossielhoudende aardlagen is een overblijfsel van deze gebeurtenis en een herinnering aan Gods oordeel. Evolutionisten ontkennen de wereldwijde zondvloed en spreken daarmee rechtstreeks Gods Woord tegen.

Goed, dus de aarde kan geen miljoenen jaren oud zijn, en de evolutietheorie strookt niet met de Bijbel. Maar waarom is het zo belangrijk hierover een stevig standpunt in te nemen? Hier volgen zeven redenen.

1. Evolutie gaat in tegen het karakter van God

Theïstisch evolutionisme (de visie dat God evolutie heeft gebruikt om de mens te schepping) levert een verkeerd beeld van het karakter van God. De God van de Bijbel is goed (Luc 18:19) en alles wat Hij doet is volmaakt (Deut 32:4). Maar de God van miljoenen jaren van evolutie en natuurlijke selectie is wreed en bloeddorstig. De atheïstische bioloog en Nobelprijswinnaar Jacques Monod zei:

[Natural] selection is the blindest, and most cruel way of evolving new species […] because it is a process of elimination, of destruction. The struggle for life and elimination of the weakest is a horrible process, against which our whole modern ethics revolts. An ideal society is a non-selective society, is one where the weak is protected; which is exactly the reverse of the so-called natural law. I am surprised that a Christian would defend the idea that this is the process which God more or less set up in order to have evolution.

2. Compromis ondermijnt het gezag van de Bijbel

De Bijbel is Gods Woord en deze zal altijd stand houden (Ps 119:89). De mens is leugenachtig (Rom 3:4). Christelijke evolutionisten proberen Gods Woord te conformeren aan het woord der mensen. Dit is de verkeerde mentaliteit. We moeten menselijke beweringen juist toetsen aan het Woord van God (Hand 17:11).

3. Genesis vormt de basis van belangrijke christelijke doctrines

Onder meer de volgende instellingen / doctrines zijn direct geworteld in de historische gebeurtenissen zoals beschreven in Genesis:

  • De werkweek. Het sabbatsgebod (Exodus 20:8-11) is gebaseerd op het plaatsvinden van Gods zesdaagse schepping.
  • Het huwelijk. In Matteüs 19:4-5 haalt Jezus zowel Genesis 1 als 2 aan en baseert het huwelijk op haar historische oorsprong.
  • De wederoprichting. Handelingen 3:21 spreekt over een ‘wederoprichting aller dingen’ en Jesaja 11:6-8 omschrijft deze wederoprichting als een tijd waarin de wolf bij het schaap zal verkeren, de koe en de berin samen zullen weiden, et cetera. Openbaring 22:2 zegt dat de boom des levens wederom vrucht zal dragen. De wederoprichting is een herstel van de situatie zoals die was voordat de aardbodem vervloekt werd, voor de zondeval (vergelijk Genesis 3:17 met Openbaring 22:3). Evolutionisten ontkennen deze historische basis, want volgens hen bestond predatie al miljoenen jaren voordat de eerste mens ontstond.

4. Genesis is het fundament onder het christelijke geloof

De reden dat Jezus voor onze zonden moest sterven is direct gebaseerd op de ware geschiedenis zoals die in Genesis staat. De Bijbel zegt: “Daarom, gelijk door één mens de zonde de wereld is binnengekomen en door de zonde de dood, zo is ook de dood tot alle mensen doorgegaan, omdat allen gezondigd hebben” (Rom 5:12) en: “Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden” (1 Kor 15:22). Door Adams zondeval kwam de dood in de wereld. Evolutie vernietigt dit historische gegeven, door te veronderstellen dat de dood er al was lang voor Adam bestond.

5. Evolutie is het fundament onder valse wereldse leringen

De evolutietheorie is gebruikt om de volgende antichristelijke ideologieën te propaganderen:

  • Communisme (met het idee van evoluerende samenlevingen)
  • Nazisme (vernietig de inferieure rassen)
  • Imperialisme (buit de inferieure rassen uit)
  • Humanisme (er is geen God dus de mens staat centraal)
  • Eugenetica (het purificeren van de menselijke genenpoel)

Vooral het humanisme is tegenwoordig dominant: “Omdat wij geen Schepper hebben hoeven we aan niemand verantwoording af te leggen, en kunnen we zelf de regels maken.” Om deze redenen zouden christenen evolutie met kracht moeten bestrijden. Maar als we compromissen sluiten ondergraven we niet alleen de basis onder het christelijke geloof, we komen daarmee ook nog eens tegemoet aan een theorie die gebruikt is om al deze ideologieën te ondersteunen.

6. De negatieve spiraal van het compromis
We bevinden ons op een hellend vlak. Compromis in Genesis heeft geleid tot:

  • Verlies van radicaliteit. Compromis is vaak een manier om confrontatie uit de weg te gaan, maar als christen moeten we niet bang zijn een ‘te radicaal’ standpunt in te nemen (Mat 5:13, Op 3:16). Het is van ondergeschikt belang wat de wereld denkt. Wie in Genesis compromissen sluit, zal waarschijnlijk ook op andere gebieden toegeeflijker zijn. Maar we hebben de opdracht standvastig te zijn (Joz 23:6, 1 Kor 15:58).
  • Verder wantrouwen in Gods woord. De trend van de Bijbel ‘niet al te letterlijk nemen’ houdt niet op bij Genesis, maar veel mensen hebben deze benadering doorgetrokken naar andere Bijbelgedeelten. Jona heeft niet werkelijk in de maag van een zeemonster gezeten, Maria was niet letterlijk een ‘maagd’ toen ze van Jezus beviel, al die wonderen in het NT moeten ook met een korreltje zout genomen worden. Trouwens, de Bijbel is toch ook maar door mensen geschreven? Et cetera. Het is natuurlijk niet zo dat iedere christen die in miljoenen jaren gelooft, ook gelijk gaat twijfelen aan Gods auteurschap van de Bijbel, maar het is onontkenbaar dat een deel van de voormalige christenheid, misschien gedurende meerdere generaties, deze glijdende schaal ver is afgedaald.
  • Geloofsafval. Voor sommige christenen die een compromis aanhangen (zoals theïstisch evolutionisme) leidt dit nooit tot twijfels over het geloof. Maar er zijn ook mensen die door hebben dat evolutie en miljoenen jaren van dood en pijn onverenigbaar zijn met de Bijbel. Als deze mensen geen antwoorden vinden op hun vragen (een waarschijnlijk scenario gezien de staat van compromis waarin de kerk verkeert) is geloofsafval een realistisch gevaar. Iets dergelijks is gebeurd met mannen als Joseph Stalin, H.G. Wells en Charles Templeton (eens een groot evangelist en vriend van Billy Graham, later auteur van Farewell to God). Geloofsafval kan ook over de generaties plaatsvinden. Dit is misschien wel één van de voornaamste geloofsafbrekende processen, maar het verloopt bijna ongemerkt. Iedere generatie is iets minder radicaal dan de voorgaande, hecht iets minder belang aan Gods Woord, en uiteindelijk gaat men op in de grote reliwinkel van de wereld. Christelijke identiteit verloren.

De acceptatie van evolutie is grotendeels het gevolg van de opvatting dat wetenschap naturalistisch moet zijn. Dat wil zeggen: bovennatuurlijke verklaringen (God, wonderen) zijn niet toegestaan. Maar datzelfde uitgangspunt van naturalisme ontkent even hard dat de fysieke wederopstanding van Jezus kan hebben plaatsgevonden. Wie niet meer gelooft in Jezus’ opstanding is geen christen meer (1 Kor 15:12-19). Dus geloofsafval ligt in het verlengde van de acceptatie van naturalisme.

7. We leven in een ‘Griekse’ wereld, schepping is de sleutel

Toen Paulus in Athene het Evangelie bracht (Hand 17) bestond zijn publiek uit Griekse wijsgeren die geen concept hadden van de almachtige God. Paulus moest dus eerst een fundering leggen door hen te vertellen over de identiteit van de God waarover hij predikte. Hoe definieerde Paulus over Wie hij het had? Dat deed hij als volgt (Hand 17:23-27):

Wat gij dan, zonder het te kennen, vereert, dat verkondig ik u. De God, die de wereld gemaakt heeft en al wat daarin is, die een Heer is van hemel en aarde, woont niet in tempels met handen gemaakt, en laat Zich ook niet door mensenhanden dienen, alsof Hij nog iets nodig had, daar Hij zelf aan allen leven en adem en alles geeft. Hij heeft uit één enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt om op de ganse oppervlakte der aarde te wonen en Hij heeft de hun toegemeten tijden en de grenzen van hun woonplaatsen bepaald, opdat zij God zouden zoeken, of zij Hem al tastende vinden mochten, hoewel Hij niet ver is van een ieder van ons.

Voordat Paulus hen het Evangelie kon vertellen, moest hij eerst een fundering leggen waarop verder gebouwd kon worden. Wat was die fundering? Genesis! Want het belangrijkste om over Paulus’ God te weten is dat Hij de Schepper van hemel, aarde en de mens is, en dus boven de schepping staat. Pas als we dit begrijpen kan het Evangelie een logische betekenis hebben.

De huidige samenleving lijkt in dit opzicht op die van de Grieken van 2000 jaar geleden: men gelooft niet meer in een almachtige Schepper. En de belangrijkste reden dat men niet meer in een Schepper gelooft, of zelfs denkt dat geloof in een Schepper achterhaald is, is evolutie. In deze maatschappij functioneert evolutionisme als het belangrijkste alternatief voor het christelijke geloof. Willen wij als christenen met een antwoord komen, kan het maar beter het júiste antwoord zijn! En in het geven van het juiste antwoord (Kolossenzen 4:6) moeten christenen één zijn, en elkaars werk niet ondermijnen.

Evolutie kan op geen enkele manier als fundament dienen waarop we kunnen bouwen als we het Evangelie brengen. We moeten mensen dus opnieuw vertellen dat er een Schepper is, en wel de Schepper waar in de Bijbel over gesproken wordt.

Abonneer je op onze maandelijkse nieuwsbrief!